19 ธันวาคม 2546 21:39 น.
เจ้าหญิงแห่งกาลเวลาฯ
คิดถึงเธอคนนี้จะดีหรือไม่ จะเป็นสุขหรือไรเราไม่รู้
ก็ได้แต่รอคอยและเฝ้าดู เพราะว่าเธอนั้นอยู่แสนไกล
เพราะว่าหัวใจของฉันนั้นมั่นเสมอ.. เพราะว่าตัวฉันนั้นมีเพียงแต่เธอ
เพราะว่ารักอยู่เสมอและฉันก็คิดถึงเธอทุกวัน...
19 ธันวาคม 2546 06:30 น.
เจ้าหญิงแห่งกาลเวลาฯ
โอ้อกเอ๋ยดึกสงัดในตอนนี้
มองไหนที่ก็ไม่เห็นใครเลยหนา
คนอื่นหลับกันหมดแล้วทั่วพารา
แต่ตัวน้องนั้นยังนั่งถ่างตาอยู่หน้าคอม
พิมพ์จดหมายพิมพ์กลอนระอ่อนจิต
ใจก็คิดถึงเธอละเมอหาเขียนไปด้วย
ยิ้มไปด้วยอยู่กับตุ๊กตาเธอจะรู้ไหมว่า
ฉันนั้นหนายังอยู่ที่หน้าจอกับบทกลอน
เธอเคยบอกให้ฉันนั้นรีบหลับ
เพื่อจะได้สัมผัสกันในฝันนั้นสิน๊ะ
แต่ตอนนี้เกือบสองยามแล้วพ่อยอดชีวัญของขวัญตา
ตัวน้องยายังไม่หลับกระสับส่ายใจแทบวาย์ปราณ์
ดึกดื่นแล้วป่านฉะนี้เธอคงหลับคงเพลียเสียล่ะสิ
มาสักนิดเข้ามาทักก็ไม่เห็น
ฉันต้องรออีกสองวัน48 ชั่วโมงเต็ม
ถึงจะได้พบเห็นพ่อยอดชายยอดชีวา
ดึกแล้วหนอขอตัวไปนอนก่อน
แล้วจะย้อนกลับเข้ามาเมื่อฟ้าสาง
เวลานี้ไม่มีผู้คนเดินผ่านทางโล่งบาง
เหลือแต่ฉันนั้นนั่งข้างหน้าต่างฝันถึงเธอ
แล้วพบกันพรุ่งนี้นะที่รักจักรีบกลับเข้ามาหา
กลับจากงานแล้วจะรีบมาเปิดดู
ว่าเธออยู่รอฉันหรือยังเอย
19 ธันวาคม 2546 06:12 น.
เจ้าหญิงแห่งกาลเวลาฯ
ห่วงใยเสมอ ห่วงเธออยู่ตลอดเวลา
ห่วงใยเธอมากกว่า ตลอดเวลาห่วงใยแต่เธอ
ฟังดูอาจจาจสับสน คำของคนเพียงแค่นี้
แต่ความหมายล้นปรี่ ห่วงใยนี้เสมอให้เธอตลอดเวลา
18 ธันวาคม 2546 01:31 น.
เจ้าหญิงแห่งกาลเวลาฯ
เข้ามานี้ก็นานเป็นเดือนกว่า
ตอนเข้ามาก็พบเพื่อนมากหลาย
อยู่ๆไปไม่นานเพื่อนก็ทยอยกระจาย
ไม่เข้าใจว่าทำไมเป็นอะไรไปกัน
หรือว่าฉันไม่ดีที่ตรงไหน??????
แล้วทำไมเพื่อนถึงไม่บอกฉัน
อยู่ๆมาห่างร้างเหมือนจากตาย
เข้ามาหายไม่เคยเห็นเพื่อนสักคน
ฉันคิดว่าตัวฉันนั้นไม่เคยว่า
ไม่เคยพูดไม่เคยจาภาษาขวางๆ
แต่ทำไมอยู่ๆมาเพื่อนมาจาง
แล้วจะหาความจริงใจที่ไหนเจอ
ตอนเมื่อก่อนเข้ามาใหม่
เพื่อนๆต่างเข้ามาเอาใจฉัน
พอต่อไปต่อไปแล้วก็จาง
โถ้เพื่อนต่างถิ่นแดนไกลไร้....จัง
ฉันให้ความจริงใจกับคนทั่ว
ไม่เคยมั่วโฉดเฉาสร้างปัญหา
เข้ามาแค่เขียนกลอนก่อนนิทรา
มากกว่านั้นฉันไม่เคยที่จะมาคิดหาความ
ฉันเข้ามาเพื่อหาความจริงใจ
แล้วทำไมมันอยากเหลือเกินหนา
ต่อนี้ไปฉันคงต้องหยุดพักไปสักครา
เพราะรู้ว่าเบื่อเหลือเกินกับการที่จะ
ต้องมาค้นหาความจริงใจ
*** ตอนแรกที่เข้ามาก็มารายงานตัว...ตอนนี้จะไปก็ขอมากล่าวคำลานะเบื่อแล้วที่จะค้นหาคำว่าความจริงใจจากใครอีกต่อไปนะแล้วถ้ามีโอกาสจะแวะเข้ามาอ่านบทกลอนจากเพื่อนๆอีกนะ ***
7 ธันวาคม 2546 07:02 น.
เจ้าหญิงแห่งกาลเวลาฯ
คืนนี้ท้องฟ้าสว่างดูเปล่งปลั่งสว่างไสวดี
แหงนมองขึ้นบนฟ้าแห๋มอิจฉาซะจริงๆซี
พระจันทร์ช่างเปล่งแสงแข่งกับแรงของหมู่ดารา
แสงดาวก็ล่อฟ้าแสงแสบตาถ้ามองดูดีดี
แสนสวยเสียเหลือเกินมองแล้วเพลินจังเลยเนี่ย
อยากนอนคอยนับดาวอยากฝากข่าวไปกับลม
ถามว่า ที่รักจ๋า คุณได้ทานยาหรือยังคะพ่อสนม
เป็นห่วงนะรู้ไหมคงเข้าใจฉันอยู่ไกลห่างเหลือเกิน
เหมือนดั่งพราะจันทร์เต็มแสนยากเย็นที่จะเอื้อม
แต่อยากบอกให้รู้ฉันเป็นห่วงอยู่ข้างๆคอยชื่นชม
เหมือนดาวคู่กับจันทร์ไม่มีวันที่โศกตรม
แหงนมองดูบนฟ้านะถ้าเธอจะอยากภิรมณ์
ฉันก็ยืนมองดาวเหมือนอย่างเราโอบกอดชม
ดาวแจ่มจรัสแสงแสงสีแดงทำให้สว่างโล่ง
พระจันทร์คู่กับดาวเหมือนกับเราช่างเหมาะสม
ยืนชมซะเพริศเพลินเกือบจะเกินเลยเวลาไปเข้านอน
พระจันทร์เต็มดูมันสวยเล่นไปด้วยนะทุก ทุกคน
ช่วยกันมานั่งชมหนุ่มหนุ่มสาวสาวในคืน
วันที่พระจันทร์เต็มดวง
หน้าส่วนตัว
1430
