ตั้งแต่เธอเดินจากฉันไป ฉันก้อ..รู้สึกได้กับความผูกพันของสองเรา ว่าคงจะไม่มีแล้วความทรงจำอันเก่า ..เก่า ที่สองเรา..ได้เคยร่วมกันสร้างมันมา แต่ทำไมนะ...ใจฉันไม่ยอมลืมเธอ ยังคงฝันละเมอ..ว่าเธอจะต้องกลับมาหา ฉันได้แต่นั่งคอย....นับวันเวลา เพียงแค่อยากให้เธอกับมาหาฉันเหมือนเดิม วันเวลาไม่เคยทำให้ฉันลืมเธอได้ ไม่รู้เหมื่อนกันว่าทำไมลืมเธอไม่ได้สักที ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเธอไม่เคยสนใจใยดี แต่ทำไมฉันคนนี้...กลับลืมเธอ..ไม่ได้เลย
หน้าส่วนตัว
1173
