4 พฤษภาคม 2547 00:28 น.
เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ
@รักของฉันมันยิ่งใหญ่มีคุณค่า
รักเหนือกว่าสิ่งใดที่ใฝ่ฝัน
รักของฉันมีให้เธอทุกวัน
และคงอยู่เช่นนั้น...นิรันดร...
@รักเกิดเองในใจไม่ต้องบอก
รักนั้นตอกกลางใจไม่ต้องสอน
รวนทั้งจินต์ ทั้งยามกิน ทั้งยามนอน
กัดและกร่อนเกินบรรยายร้ายเหลือเกิน
@ความรักฉันอาจจะหมดคุณค่า
เมื่อ เวลาทำเราให้ห่างเหิน
งอนแล้วนะที่ทำเหมือนเป็นส่วนเกิน
เธอคงเพลินกับใครไม่ไยดี
@รักลังเล หรือเรรวน ล้วนรังรอ
งอนให้ง้อ หรือชังชิง จริงล่ะนี่
จะเริ่มเอ่ย อย่างไร อย่างไมตรี
รักทั้งที เฝ้าแต่ง้อ ขอให้รัก
@งอนไม่ง้อไม่ว่าไม่ต้องสน
เธอต้องทนทรมานเพราะอกหัก
มีคนที่ใจดีมาขอรัก
มากเรื่องนักเดี๋ยวจักจำจากจร...
@เพิ่งรู้ใจเกือบสาย เกือบพ่ายแพ้
ต้องตามแก้ แน่วแน่ คำแม่สอน
อันนารี มีดี ที่เธองอน
ต้องวิงวอน ตามง้อ พอให้สม
@โอโอ๋ จ๊ะทิงนอย จ๊ะน้อยนอย
แก้มน้อยน้อย แดงลอย เหนือปอยผม
มือนิ่มนิ่ม ให้พี่เชย ให้พี่ชม
อย่า ระทม ไปใย ไม่สวยเลย
@ได้ยินเสียงเพียงเธอเอ่ยขับขาน
หัวใจก็เบิกบานมิอาจเฉย
ความรู้สึกคือรักเธอจังเลย
อยากจะเอ่ยให้รู้ความในใจ
3 พฤษภาคม 2547 22:58 น.
เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ
@นั่งร้องไห้อาลัยกับใจรัก....
ต้องทนยอมอกหักเสียหลักล้ม....
เพียงเพราะว่าหลงถ้อยคำคม...
จึงต้องตรมหัวใจให้ทรมาน...
@รักยาวนาน ร้าวราน สงสารรัก
หัวใจปัก รักเธอ ด้วยอาจหาญ
รักบ่สม ตรอม ตรม ของวันวาน
ไม่ขอสาน ทางรัก จักต่อไป
@มีแต่เรื่องเศร้าเศร้าเร้าชีวิต
จนบางครั้งพลั้งผิดคิดหวั่นไหว
หมดหนทางจะสู้อยู่ต่อไป
คงเป็นเพราะหัวใจไม่ทานทน
@รักลองค้น หนทาง วางชีวิต
รู้จักผิด ยับยั้งคิด ไม่สับสน
สิ่งที่มีอยู่จะละทิ้งในบัดดล
ต้องลองค้นถามใจดูรู้แน่นอน