27 มีนาคม 2547 01:27 น.
เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ
เพราะรัก เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ
เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ+กี้+บุรุษแห่งกาฬ+ธารเธียรเพียรทอง
เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ
ตอนที่ 1
คนดี...คบกันมาเป็นสิบปี
เมื่อไรจะขอฉันแต่งงานสักทีนะ...
ก็ได้แต่รอ...รอ...รอ....มานาน...
เฮ้ย ! เดี๋ยวก็แก่อีกปี....
ของขวัญวันเกิดก็คงไม่ได้...
มีแต่งาน...กับงานซินะในสมองเธอ...
งั้นก็แต่งกับงานก็แล้วกันนะ...
ปล่อยให้ฉันรอ...รอ...รอ...อยู่แบบนี้ทั้งปี...
วันนี้ครบยี่สิบสองปีแล้วนะ...
จำได้ไหมว่าสัญญาอะไรกัน???
ให้เวลาอีกสิบนาที...
ถ้าไม่มาตามนัดนะ...จะบอกเลิกแล้ว...
Happy Birthday to you!
Happy Birthday to you!
สุขสันต์วันเกิดที่รัก! คงมาทันเวลานะ! นั่นดาวตกอธิษฐานซิ!
ขอให้โลกสงบสุข!
ลืมตาซิจ๊ะคนดี....
คือว่า...เราก็คบกันมาตั้งนานแล้ว...
รู้จักเข้าใจกันดี......
แต่งงานกันนะ!...นี่คือความภาคภูมิใจจากหยาดเหงื่อแรงงาน...
แหวนเพชรนี้สำหรับเธอ...รักที่สุดเลย!
ฉันผวากอดเธอ...
ขอบคุณมาก...ที่รัก!
กี้
ตอนที่ 2
ฉันอยากแต่งงานกับคนที่ฉันรัก!
ระหว่างชายในฝันผู้สง่างาม
กับผู้ชายคนหนึ่งที่ไม่มีอะไรดีนอกจากรักฉัน
แล้วจะเลือกใคร?
ก้ยังเป็นปริศนาในใจอยู่เหมือนเดิม.
ฉันขอรักชายในฝันและอยู่กับปัจจุบันซึ่งมีคนที่รักฉัน
มันจะผิดไหม?
ทุกครั้งที่คิดถงชายในฝัน
มันร้อนรุ่มเร่าร้อนในอารมณ์เหลือเกิน!
แต่ถ้าคิดถึงคนที่รักฉัน
มันรู้สึกเจ็บปวดกับความเป็นจริง
กับความรู้สึกถูกทรยศ!
เหมือนคนโง่! ที่ไม่ยอมเข้าใจอะไรเลย!
ฉันจงเก็บชายในฝันไว้ในใจ!
และอยู่กับปัจจุบันคนที่ฉันรักหมดหัวใจ!
บุรุษแห่งกาฬ
ตอนที่ 3 การตัดสินใจ
เธอคงตัดสินใจลำบากมากซินะ!
กับการเลือกใครสักคนเพื่ออยู่เคียงข้าง
เป็นคู่ชีวิต! ลงทะเบียนเป็นเจ้าของกันและกัน!
ฉันจะพยายามรับรู้และทำความเข้าใจ
ถึงแม้เธอจะเลือกฉัน!
เขาก็คงจะเจ็บปวดทรมาน
หรือถ้าเธอตัดสินใจเลือกเขา!
ฉันก็คงไม่ต่างจากซากศพที่ไร้วิญญาณ!
ตอนนี้! ฉันขอตัดสินใจเอง!
ไม่ให้เธอเลือกฉัน! ฉันก็ไม่เลือกเธอ!
ยุติธรรมดีไหม?
ฉันไม่อยากรอรอเหมือนข้าวรอนา!
เหมือนปลารอน้ำ!
รอเหมือนรอคำพิพากษาของศาล!
มันทรมานที่สุด!
ปล่อยให้ฉันมีอิสระปลดปล่อยฉัน!
ให้พ้นจากพันธนาการที่ผูกมัด!
จนไม่อาจกระดิกตัวไปไหนได้!
ได้โปรด! เลิกจับปลาสองมือเสียที
ธารเธียรเพียรทอง
ตอนที่ 4 ขวัญกำลังใจ
เมื่อฉันล้มเธอจะคอยยื่นมือมาสัมผัส
และพยุงให้ฉันลุกและพูดปลอบโยน
ให้กำลังใจเสมอ
ฉันดีใจที่มีเธออยู่ใกล้ใกล้
ทุกทุกครั้งที่ฉันเศร้าใจเสียใจร้องไห้
ฉันได้เรียนรู้ว่าฉันจะมีเธออยู่กับฉัน
เมื่อฉันโตเป็นผู้ใหญ่!
ภาพของเธอยังอยู่ในความทรงจำเสมอ
แม้จะไม่ได้พบกัน
ฉันก็ยังคิดถึงเธอ!
ฉันต้องเผชิญกับความทุกข์!เพียงลำพัง!
บางครั้ง! ฉันปรารถนาที่จะได้กลับไปเป็นเด็กอีกครั้ง!
เพราะความทรงจำของฉันมีแต่เธอ
แล้ววันนี้! ความต้องการของฉันก็เป็นจริง!
เธอกลับมาและเป็น ขวัญและกำลังใจ ให้ฉัน!
ดังเดิม!
ความสุขกลับมาอีกครั้ง!
และเพิ่มมากขึ้นมากขึ้นทุกวินาที!
1 กุมภาพันธ์ 2547 01:10 น.
เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ
เขียน???
เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ
@ฉันเคยเขียนเพียรส่งให้ด้วยใจรัก....
ถึงอกหักยังภักดีมิเปลี่ยนผัน....
ได้แต่เขียนคำว่ารัก...เพ้อรำพัน....
เขียนทุกวัน...ด้วยผูกพันฉันจริงใจ...
@หนึ่งบวกหนึ่งได้สองตรึกตรองจิต....
อยากให้เธอเป็นคู่คิดจะผิดไหม...
หล่อหลอมเราสองคนเป็นหนึ่งใจ....
สร้างสีสันวันใหม่ให้ดีงาม...
@เขียนซ้ำซ้ำคำเดิมมิเติมแต่ง...
จะแสดงความรักมาก...เกินจักห้าม...
อยากดูแลห่วงใย...อยากติดตาม...
เป็นเหมือนยามเฝ้าใจไม่สร่างซา...
@สายฝนพรำย้ำจิตให้คิดถึง...
อยากเป็นหนึ่งคนที่เธอใฝ่หา...
อิจฉาใครบางคนใกล้แก้วตา...
เดินเคียงมาท่าออดอ้อนเว้าวอนกัน
@ใช้ยางลบ-ลบเขาออกได้ไหม....
เปลี่ยนเป็นฉันชิดใกล้ให้สุขสันต์...
ตามีไฟลุกโชนจนเกิดควัน...
เพราะความหมั่นไส้ในท่าที...
@อยากจะเขียนบอกเขาให้รู้แจ้ง...
เขียนแสดงว่าจองเธอคนนี้...
เขียนประกาศแปะติดตัวเธอสักที...
เขียนคำนี้...หมาอย่ามองเครื่องบิน...
เริ่มจะไปเรื่องเปื่อยแล้วกลอน ง่วงนะ ไปแล้วจ้า....
25 พฤศจิกายน 2546 14:12 น.
เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ
ขอโทษที่ทำให้เธอเจ็บ...
ขอโทษที่ทำให้เธอร้องไห้....
แต่เธอรู้ไหม...ฉันก็เจ็บ...ไม่แพ้เธอ...
ที่ฉันทำทุกอย่าง..แบบนี้...
เธออาจจะไม่เข้าใจในวันนี้...
ต่อไป...เธอจะต้องขอบคุณ...
ฉันให้เธอมีทางเลือกที่ดีกว่า...
ใช่ว่าฉันไม่รัก....
แต่ที่จากเพราะรักเธอ...มากที่สุด....
เธออยู่กับฉัน...เธอต้องลำบาก...
ฉันจะไม่แยกเธอจากสิ่งที่เธอเป็น...
ฉันยอมเสียสละ...เพียงคนเดียว....
เพื่อให้ทุกคนสบายใจ...มีความสุข...
ลืมฉันเสียเถิด....
แค่ใครบางคนที่ก้าวเข้ามาในชีวิตของเธอ....
และจะก้าวผ่านไป...เท่านั้น....
ขอบคุณทุกทุกอย่างที่เธอให้ฉัน...
มันเป็นสิ่งที่ดีงามและมีคุณค่ามากที่สุด....
เท่าที่ฉันเคยได้รับจากใครใคร...
ขอให้รับรู้ไว้ว่า.....
ทุกเสี้ยววินาที...ความรักที่มีให้เธอ....
ไม่เคยเสื่อมคลาย....
ฉันได้เลือกสิ่งที่ดีที่สุดให้กับเธอ....
เพื่อเธอ...แม้ชีวิตฉันก็ให้ได้....
ลืมเสียเถิด....คนดี...
อย่ามัวเสียเวลากับคนคนนี้....
ที่ไม่เคยทำให้เธอมีความสุขเลยแม้สักครั้ง...
ฉันได้เพียงเขียนข้อความส่งความรู้สึกไปให้ถึงเธอ....
ฉันรู้ว่าเธอต้องอ่าน...
และจะเข้าใจความรู้สึกที่ฉันมีต่อเธอ...
พร้อมกับเก็บความรักที่มีต่อเธอไว้ในใจ...ชั่วนิรันดร์...
ลาก่อน...สุดที่รัก...
6 พฤศจิกายน 2546 13:06 น.
เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ
ฉันรู้สึกเหนื่อยมากในวันนี้...
กับสิ่งที่ไม่ดีที่ได้รับ...
พอเริ่มเรียนก็เริ่มจะหลับ...
งานเริ่มทับถมมากตรอมตรมใจ...
การบ้านทำก็ไม่เคยถูก....
อุตส่าห์ปลูกต้นฝันกำหนดจุดหมาย...
จะจบลงตรงนี้หรืออย่างไร....
ฉันเหนื่อยใจ...ฉันท้อ...ทรมา...
ทั้งถูกดุดูถูกทั้งเหยียดหยาม...
ใครประยามเย้ยเยาะทำต่อหน้า...
เหมือนฉันผิดคิดชั่วเสมอมา...
ไร้คุณค่าน่ารังเกียจคิดเบียดเบียน...
ชีวิตเราเขาว่าไม่ดีนัก...
เรียนก็หนักเริ่มจะปวดเศียร...
ความคิดฆ่าตัวตายมาวนเวียน...
ได้แต่เขียนระบายความในใจ...
สิ่งที่สุขทุกข์คลายในยามเศร้า...
เป็นเพื่อนเราไม่ทิ้งไม่ห่างหาย...
บทกวีที่แต่งแต้มเขียนบรรยาย...
ทำให้สร้างแรงใจไม่อ่อนแอ...
ชีวิตคนคนหนึ่งเกือบสิ้นสุด...
กวีฉุดรั้งใจไม่ให้แพ้...
คนที่แกร่งย่อมชนะคนอ่อนแอ...
คนที่แพ้ใช่จะแพ้เสมอไป...
แค่ผิดหวังพลั้งพลาดอาจจะล้ม...
เจ็บระบมเป็นแผลแค่ร้องไห้...
กวีกล่อมพร้อมขับขานผลาญทุกข์ไป...
เหลือเพียงความสุขใจเข้ามาแทน...
25 กรกฎาคม 2546 13:51 น.
เจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ
อ้าย เคยคิดจะจากหากไม่รัก...
นาง กับฝากถ้อยคำย้ำความหวัง...
บอก ว่าฮัก...ฮักอ้าย...มากมายจัง
รัก ที่ตั้งบอกมาค่าเท่าใด...
มาก ที่สุด...มากที่สุดฉุดไม่อยู่...
เชื่อ ที่หูรู้ที่ใจจักใช่ไหม...
หรือ เพียงเพื่อล่อลวงให้ตายใจ...
ไม่ ทันไรก็ทอดทิ้งไม่เหลียวแล...
ฝาก ให้นางย้อนคิดสักหน่อยเถิด...
ใจ เจ้าเกิดขาดชายมาแยแส...
หนึ่ง วจีที่เอ่ยมามักเปลี่ยนแปร...
ที่ เที่ยงแท้รู้แก่ใจไยเฉยชา...
มั่น คงในความคิดจริงหรือเปล่า...
รัก ของเราเล่นลิ้นเสน่หา...
ไม่ อยากเชื่อเบื่อฟังแล้วแก้วตา...
ลืม สัญญาเลือนสายใยไม่เหมือนเดิม
หน้าส่วนตัว
826
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเจ้าสาวแห่งโลกวิญญาณ
