นั่งมองดอกไม้บานกลางสายฝน ภาพบางคนมาปะปนในความคิด ละอองฝนร่วงหล่นมาสะกิด คนเคยชิดเข้ามาติดอยู่ในใจ สายลมลอยดังใจร่ำไห้หา พัดโชยมาเวียนวนไม่ไปไหน ภาพเก่าเก่านั้นยังคงอยู่ภายใน ลบจากใจไม่หมดไปเสียที เม็ดฝนหล่นปะปนกับความเศร้า วันเหงาเหงามีเพียงเราอยู่ตรงนี้ ฝนหยุดตกเมื่อไหร่คงจะดี จะได้พาความเหงาให้ลดลงบ้างสักที แต่ภายในใจก็จะยังคงมีภาพเธอคนนี้ไปอีกนาน
หน้าส่วนตัว
1080
