2 มกราคม 2551 17:46 น.
เจ้านาง
ไม่เคยได้ยินว่า"รัก"..สักครั้ง
แต่ฉันก็ยังเชื่อมั่นอยู่เสมอ
ตั้งแต่วันแรกที่เราพบเจอ
ความรักที่ (คิดว่า) เธอมี..ไม่แอบเผลอมอบให้ใคร
เพราะเชื่อมั่นจากการกระทำ
ที่ไม่เคยทำให้ฉันชอกช้ำ..เลยสักครั้ง
ไม่ใช่แค่ว่า คบกันวันหรือสองวัน
ที่ทำให้มั่นใจขนาดนั้น...ฉันเชื่อใจ
11 พฤศจิกายน 2548 16:11 น.
เจ้านาง
ไม่ต้องห่วงนะคนดี
ผู้หญิงคนนี้ยังคงยิ้มได้
ถึงแม้ว่า...คำสัญญาไม่อาจเป็นไปได้ดังใจ
แต่ก็ยังรู้สึกอุ่นใจ...ที่หัวใจเราไม่ไกลกัน
เราต่างมีทางของตน
มีเหตุ มีผล ด้วยกันทั้งนั้น
ไม่ยึดติดกับคำสัญญา...ที่ให้ไว้แก่กัน
ขอแค่เพียงใจมั่น...ต่อกันพอ
ฉันก็ยังอยู่ตรงนี้ ไม่ไปไหน
หากเธอพร้อมเมื่อไหร่....ค่อยมาหา
รอเธอ...รอได้...รอตลอดไป...ทุกเวลา
เพราะฉันเองมั่นใจว่าเธอก็ตั้งใจรอจะเจอ...
10 พฤศจิกายน 2548 14:24 น.
เจ้านาง
ฉันควรจะทำเช่นไร
เราพบกันสายไป...หรือป่าว
รักกันมาก...แต่มันกลับทำให้ใครปวดร้าว
เราควรจะหยุดชั่วคราว หรือตลอดไป
ฉันควรจะทำเช่นไร
ฉุดรั้งเธอไว้..หรือปล่อยคืนไปให้เค้า
สับสน..ปวดร้าวเหลือเกิน กับเรื่องของเรา
ควรเกรงใจใจเค้า หรือใจเราดี
ฉันควรจะทำเช่นไร
หยุดพัก...ตั้งหลัก...หรือหลบลี้
ยิ่งนานวัน ความผูกพันยิ่งเพิ่มทวี
บอกฉันหน่อยนะคนดี...ฉันควรจะทำเช่นไร
17 สิงหาคม 2548 16:03 น.
เจ้านาง
ความชิดใกล้ ก่อเกิดความผูกพัน
ยามห่างกัน ก่อร่างความคิดถึง
ผูกสัมพันธภาพให้ติดนาน ตราตรึง
ให้ลึกซึ้ง ให้ห่วง ให้อาทร....
27 กรกฎาคม 2548 15:29 น.
เจ้านาง
ทำไมมาเจอกันช้า...
อุปสรรคเข้ามา ล้นหลาม
ความรักอาจไม่งอกงาม
ไม่เป็นไปตามตั้งใจ
จริงๆ ก็ชอบเธอมาก........
แต่ก็มิอาจคาดหวัง
ความรักคงไม่จีรัง
แต่...ความผูกพันมั่นคง...
หน้าส่วนตัว
1017
