23 ธันวาคม 2551 17:55 น.
เจ้าชาย
เคยได้รักเคยรับรู้
ความจริงที่เป็นอยู่วันนี้
ขาดเธอไปทรมานหัวใจสิ้นดี
รู้สึกหดหู่ในวันในวันที่ไม่มีเธอ
อยากได้เธอคืนมา
เธอคงไปไกลกว่าเกิ นฝัน
เฝ้านับคืนมองดาวแต่ละวัน
เธอจะอยู่ส่วนไหนกันฉันนคิดถึงเธอ
เฝ้าอ้อนเฝ้าวอนดวงดาว
ฝากข่าวคราวส่งหา
ไม่เพียงพบสบสายตา
อยากไห้รู้ว่ายังมีกัน
แม้เธอจะห่างจากไปตั้งนมนาน
ความคิดถึงของเมื่อวานยังเรียกหา
ผ่านบทเพลงความรักผ่านสายตา
มองด้วยความเหว่ว้าเฝ้าคอย
15 ธันวาคม 2551 20:52 น.
เจ้าชาย
จำใจต้องไปจาก
ทั้งที่ไม่อยากพรากจากเธอไปไหน
เมื่อเธอมีเขาแล้วจำต้องไป
เธอไม่มีเยื่อใยแม้มอง
เป็นเหมือนคนบ้า
ตากฝนเหนื่อยล้าสิ้นหวัง
ไม่มีแรงใจไร้แรงกำลัง
ไม่มีพลังแม้จะหันมอง
หลับตาปิดใจเมื่อไร้รัก
ปล่อยให้ใจจมปักอยู่ที่นี่
หมดความหวังหมดแรงกำลังที่ดี
คงเป็นเพราะคนที่...รัก เขาจากไป