12 พฤษภาคม 2546 10:12 น.
เจ้าชาย
แดดในตอนเช้า
สีทองพราวสดใจ
เดินไปข้างหน้าเป็นการเริ่มต้นใหม่
นับหนึ่งแล้วเดินไปพร้อมๆกัน
แสงแดดตอนนี้อบอุ่น
อาจทำให้คุณเริงร่า
ไม่ต้องคิดถึงความหลังที่ซ้ำเจ็บมา
ทิ้งมันไปเสียดีกว่า...แล้วก้าวเดิน
11 พฤษภาคม 2546 10:53 น.
เจ้าชาย
ขอบคุณความรัก
สอนให้เรารู้จักทุกสิ่ง
ขอบคุณนะขอบคุณเธอจริงๆ
จะไม่ขอทิ้งประสบการรณ์นี้เลย
ขอบคุณที่สอน
ทุกคืนก่อนจะนอนคิดถึงคำนั้น
คำที่ว่าเธอไม่รักกัน
แล้วเอาไปฝันหลับตานอน
10 พฤษภาคม 2546 15:31 น.
เจ้าชาย
หลอกไปเหอะหลอกใจ
คอยบ่นกับมันเอาไว้ให้รู้
ไม่เป็นไรนะชีวิตมันมีทางอยู่
แม้ไม่มีเธอมาดูไม่มามอง
10 พฤษภาคม 2546 12:07 น.
เจ้าชาย
ก็ไม่รู้ทางไป
มองไปไหนก็มีแต่ความว่าง
จะทำยังไงบ้างเมื่อไม่มีเดิน
จะหยุดหรือจะเดินก็ทำไม่ได้
มันเค้วงมันคว้างหมดใจ
ก็ไม่มีหลักให้พักได้
ไม่เหลือใครเลยตอนนี้
มีแต่ลมหายใจที่ยังริบหรี่
เป็นแบบนี้กี่ที่จะสิ้นไป...
10 พฤษภาคม 2546 11:43 น.
เจ้าชาย
ให้ความรักกับเธอเต็มที่
ทุ่มความดีทั้งหมดมาให้
แต่เธอหลอกเราไม่เหลือแม้เยื่อใย
หมดแล้วหัวใจจึงซมซาน
ขาดคนรักคนพักพิง
ขาดรักจริงมันเหน็บหนาว
มันอ้างว้างมองฟ้าไม่มีหมู่ดาว
เจ็บปวดและเหน็บหนาวจนเกินทน
รักจริงหรือรักลวง
เป็นตัวถ่วงอยู่ตรงนี้
เจ็บแล้วหมดแล้วรักที่มี
ปล่อยให้จมลงไปอย่าเก็บเลย
รักเลยรักรัก
ใจมันทึกทักอย่างนั้น
ตัวเรามันช่างไม่เจียมตัวอย่างไรกัน
ใจมันก็เปนไปตาม
อยากจะร้องบอกกับฟ้า
หรือเป็นเพราะโชคชะตาของฉัน
ที่ต้องมาเจอกับเรื่องในแต่ละวัน
เรื่องเธอกับฉันรักไม่ยั่งยืน
เธอทำให้รักเธอทำให้อกหัก
จมปักอยู่ได้นะฉัน
ทั้งๆที่รู้ว่ามัน
คงไปกันอีกไม่นาน
หน้าส่วนตัว
715
