26 ตุลาคม 2547 17:34 น.
เจ้าชาย
วันนี้ปวดหัวตัวร้อนเหมือนจะเป็นไข้
จะทำตัวอย่างไงไม่ไห้เปนอย่างนี้
กินยาก็แล้วทำอะไรก็ไม่หายสักที
เป็นอยู่อย่างนี้ทั้งคืนทั้งวัน
นอนนั่งนอนๆก็ตัวสั่น
อดคิดถึงวันที่จากกันไม่ได้
เธอมาบอกลาแล้วกลับหลังเดินจากไป
คนที่จะดายเอาให้ได้......คนนี้เอง
รู้รับรู้
ใครควรอยู่ที่ตรงไหน
ต่อจากนี้คงจะต้องตัดใจ
เดินไปไห้ไกลไปจากเธอ
3 ตุลาคม 2547 19:21 น.
เจ้าชาย
รักเริ่มต้นรักเริ่มแรก
มันแปลกๆข้างใจฉัน
ก็ไม่รู้ด้วยสาเหตุใดกัน
ความรู้สึกมันจึงมา
3 ตุลาคม 2547 19:07 น.
เจ้าชาย
ความรู้สึกตอนนี้
มีความรู้สึกดีๆใจบอกได้
อยากจะบอกแต่ไม่กล้าบอกเธอไป
กลัวเธอจะรับไม่ได้...กับคนใจง่ายคนนี้
ก็มันชอบเธอตอนแรกเห็น
ไม่อยากจะเป็นมันอึดอัดเข้าใจไหม
อยากบอกอยากให้รู้จะทำอย่างไร
บอกไปแล้วจะรับฟังไหมบอกที
7 กันยายน 2547 15:12 น.
เจ้าชาย
เป็นอาการของคนโดนหักหลังรักเธอหมดหัวใจ
ให้ใจไปหมดแล้วแต่ผลที่ได้รับเธอไปคบกะอีกคนโดยที่เราไม่รู้ไม่เป็นไรน่าใจได้แต่ปลอบใจตัวเอง..เอาน่าใจลองต่อใหม่ลองรักษาใหม่ครั้งหน้าคงไม่เจ็บ
เธอโทรมาเธอบอก
เธอร้องไห้ตลอดฉันรับรู้
ไม่เป็นไร...พูดมาเลยคนดี
คนๆ..นี้ยินดีรับฟัง
ก็เตรียมตัวเตรียมใจยอมรับ
ยอมปรับตัวเองเข้ากับวันใหม่
อีกไม่ฟ้าคงเป็นใจ
ฟ้าคงสดใสอีกไม่นาน
31 สิงหาคม 2547 20:09 น.
เจ้าชาย
เอาอีกแล้วกับความรู้สึกแบบนี้
ไม่ชอบเลยคนดีเข้าใจไหม
มันเหงาอ้างว้างเปล่าเปลี่ยวหัวใจ
หวาดหวั่นอยู่ข้างใน....หัวใจๆดวงเดียว
ก็เป็นคนของวันนี้
ทำได้ดีที่คือความรู้สึกมอบให้
ทุกความรู้สึกอาจไม่สื่อถึงใจ
แต่ทุกอยากที่ให้ไปคือมอบไห้เธอ
ทุกๆวันคือรัก
ทุกๆเวลาคือรัก
ได้แต่ทึกทักว่าเธออยู่ตรงนี้
อยู่ข้างหน้า...บอกว่ารักเธอคนดี