ฉันคนใหม่

เจ้าชายในสายลม

...ฉันคนเดิม...เริ่มแรกเธอแปลกนัก
กว่าจะทักจะทายอยู่หลายหน
เอาแต่จ้องมองหน้าเหมือนท้าชน
ความฉงนมากมี ณ ที่เดิม
...เธอคนใหม่...ใครกันที่ฉันนึก
ช่างรู้สึกเหมือนเจอให้เห่อเหิม
ฉันคนเก่าเศร้าท้อทุกข์ต่อเติม
วันนี้เริ่ม สุขใจเพราะใครกัน
...เพราะคนนี้...ที่อยู่เริ่มรู้จัก
เธอแปลกนักเป็นใครในใจฉัน
จากคนเดิมเริ่มแรกเธอแปลกครัน
แปลกจนหวั่นกลัวใจจะไม่จริง
...ฉันวันนี้...มีสุขถึงทุกข์บ้าง
กลับเจือจางทุกข์เศร้าที่เข้าสิง
นั่นเพราะใครให้ใจมาไว้อิง
ดุจไฟผิงคราวหนาวปวดร้าวใจ
...โลกที่เหงา...เศร้าคลายฉันหายเก้อ
หากมีเธอนั่นอยู่เธอรู้ไหม
ภาวนา...อย่าเวียนแปรเปลี่ยนไป
เป็นคนใหม่...เหมือนแรกที่แปลกตา
...ฉันคนเดิม...เริ่มแปลกจากแรกนัก
เมื่อรู้จักคนดีเธอนี่หนา
คนที่ให้ใจรอดตลอดมา
ฉันมีค่าทุกที่ทีมีเธอ....