20 เมษายน 2546 01:37 น.
เจ้าขาว
ใต้สะพานลอย
บนทางเท้า
เต็มไปทั่ว
...
ไม่เป็นที่ชื่นชม
แต่ไม่มีใครทำอะไร
ไม่มีใครสนใจ
...
บางครั้งไม่พอใจ
บางครั้งเศร้าใจ
บางครั้งเห็นใจ
แต่กี่ครั้งที่ทำอะไร...เพื่อพวกเค้า
...
มีทางเท้าเป็นที่นอน
มีหมอนเป็นเศษถุง
ไม่มีใครสนใจมุง
คุณลุงผู้เดียวดาย
พรุ่งนี้ไม่มีค่า
เวลาที่ผ่านไป
ไม่ขอความเห็นใจ
มีชีวิตแค่วันวัน
...
6 เมษายน 2546 23:15 น.
เจ้าขาว
สุนทรียภาพทางความรู้สึก
สัมผัสชั้นสิ อย่าเพียงมองด้วยสายตา
ความสดชื่นของน้ำสายตารับรู้ไม่ได้
สูดชั้นสิ อย่าคิดว่าชั้นว่างเปล่า
ชั้นมีคุณค่าเมื่อเธอรับชั้นไว้ภายใน
...........
เสียงที่ไม่ได้ออกจากปาก หูฟังไม่ได้ยิน
.................
5 เมษายน 2546 01:50 น.
เจ้าขาว
คำอธิษฐาน
จันทราเอ๋ยจันทรา
อยู่บนฟ้านั่นหนาวบ้างไหม
หัวใจอยากจะรู้
..........
คืนนี้ข้าหนาวนัก
จันทร์เจ้าจักเคยรู้บ้างไหม
โปรดเห็นใจสักครา
.........
วอนขอแสงสว่าง
ส่องกระจ่างหนทางแห่งใจ
ให้ข้าไปถูกทาง
.........
อธิษฐานต่อจันทร์
แม้ว่ามันเกินฝันไปไกล
ข้าปองใจเจ้า...จันทร์
...
5 เมษายน 2546 01:45 น.
เจ้าขาว
ไม่เข้าใจ
กว่าจะเป็นทะเล
นานแสนนานแสนนานแสนนาน
สรุปว่านานมากมาก
ก่อนจะเป็นแผ่นดิน
นานล้านนานล้านนานล้านนาน
นานยิ่งกว่าแสนนาน
เธอคิดว่านานมั๊ย
กว่าจะเกิดเป็นโลกใบนี้
ถามทำไมกันนะฮะๆ
แล้วทำไมเธอทำลายโลกนี้ด้วยสงคราม