26 พฤศจิกายน 2547 18:57 น.
เจ้าขาว
ยาม
รัก
เธอ
รั้ง
ยาม
ชัง
เธอ
ลา
ยาม
นี้
เธอ
ลืม
18 พฤศจิกายน 2547 13:47 น.
เจ้าขาว
อีกครั้งที่ชั้นแพ้
ความเหงาความเศร้าและโดดเดี่ยว
หลั่งน้ำตาเนืองนอง
คิดสมเพชตัวเอง
ไยหยุดน้ำตาไว้ไม่ได้
เจ็บใจที่อ่อนแอ
การต่อสู้ยาวนาน
ชนะในฝัน........แพ้ยามตื่น
เหนื่อยล้ากายและใจ
ชั้นสู้เพื่อสิ่งที่ไม่เคยพบ
ไม่รู้จะจบลงที่ไหน
ก่อนร่างหมดลมหายใจ
ขอให้ได้เห็นสักครั้ง
13 พฤศจิกายน 2547 11:59 น.
เจ้าขาว
ในบางร่องบางรอยของรอยยิ้ม
อาจพบลิ่มความเงียบหงอยคอยสลัก
ยิ้มหมองๆมองเหงาๆเศร้ายิ่งนัก
ใครมาทักฝืนยิ้มให้ใจเงียบงัน
มองใกล้ๆรอยสกัดมุมปากนี้
รอยฟันที่เคยกดเก็บความเจ็บนั่น
บางร่องแสบลึกลงไปถึงใจนั้น
ยามปากมันต้องยิ้มสู้ภาพบาดตา
บางรอยยิ้มรสหวานยังเจืออยู่
อยากให้รู้รอยยิ้มนั้นช่างเปี่ยมค่า
ยามนึกย้อนเรื่องราวที่ผ่านมา
ชุบชีวาพาสุขสมอมยิ้มพลัน
เธอมองเห็นอะไรในยิ้มนี้
รอยยิ้มที่ริมฝีปากสั่น
ปากเม้มแน่นแนบสนิทไม่เห็นฟัน
ริมปากนั้นเปียกเปื้อนรอยน้ำตา
11 พฤศจิกายน 2547 01:32 น.
เจ้าขาว
ฝนจะตกจากฟ้า
น้ำตาจะไหลอาบพวงแก้ม
อะไรที่จะเกิด
พระอาทิตย์จะตก
ฟ้าจากแจ้งจะจรจากหาย
อะไรที่จะเกิด
ความเจ็บปวดมาเยือน
เธอร่ำร้องดั่งจะขาดใจ
อะไรที่จะเกิด
รุ้งรอจะทอแสง
พระจันทร์เจ้ารอจะอวดโฉม
เด็กน้อยรอลืมตา
6 พฤศจิกายน 2547 03:22 น.
เจ้าขาว
ชำเลืองมองกระจก
หน้ากากผีนั้นไม่น่ากลัว
ยามเราหลอกตัวเอง
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเจ้าขาว
หน้าส่วนตัว
1235
