24 พฤษภาคม 2546 02:16 น.

นิทานของวนุษย์ บทที่4: หนี

เจ้าขาว

จากหนึ่งเป็นศูนย์
จากศูนย์เป็นสอง
จากสองเป็นสี่

จากวันนั้น
จวบจนวันนี้
เป็นแสนเป็นล้าน

วนุษย์GMO
จากเพียงร่างเดียว
ถูกเพาะขยาย

ผลผลิตชั้นเยี่ยม
นำออกจำหน่าย
แต่ไม่มีคนซื้อ

ยุโรปก็เรียก
แคนนาดาก็ร้อง
ผลไม้GMOถูกฟ้อง

ข้อถกเถียงใหญ่โต
แต่ยังเล็กกว่าข้อต่อรอง
ที่คุณพุ่มไม้ขอร้อง

ทุกประเทศจำยอม
เพราะคุณพุ่มไม้เพียบพร้อม
ด้วยบ่อน้ำมัน(ที่ไปอุ๊บอิ๊บมา)

โล่งใจได้ไม่นาน
คุณพุ่มไม้ก็ต้องสะท้าน
NASAถูกเครื่องบินชน

พาดหัวตอนเช้า
จี้เครื่องกลางหาว
โดยกลุ่มผู้ก้าวร้าว

จดหมายถึงทำเนียบขาว
เมื่ออำนาจพระเจ้าถูกละเมิด
ไอ้พุ่มไม้จงเตรียมโดนระเบิด!

ถ่ายทอดสดโดยCNNฟิล์ม
ฉายซ้ำแล้วซ้ำอีกทั้งวันทั้งคืน
คั่นด้วยโฆษณาอาวุธนำวิถีรุ่นใหม่

รายงานความเสียหายไม่ร้ายแรง
พังแค่โรงถ่ายราคาแพง
ที่ใช้แสดงการเหยียบดวงจันทร์

แต่ความจริงซุกซ่อน
ใต้โรงถ่ายเป็นห้องทดลอง
วนุษย์นับล้านถูกจำจอง

ระบบป้องกันเสียหาย
ประตูถูกทำลาย
วนุษย์GMOต่างแยกย้าย

/(-_-)
				
22 พฤษภาคม 2546 11:11 น.

นิทานของวนุษย์ บทที่3 : เสียงผ่างกับลมแผ่ว

เจ้าขาว

เวลาก็ผ่านไป
โครงการก็ดำเนินไป
ไม่มีการประท้วงจากวนุษย์

ไม่มีการประท้วงจากNGO
เพราะไม่มีเงินจากต่างชาติมาหนุน
ประท้วงไปก็เท่านั้น...มันเป็นเพียงวนุษย์

พาดหัว2วัน...วนุษย์สาวหายตัวปริศนา
วนุษย์สาวอยู่ตรงกลางดง
เธอจึงกลายเป็นของกลาง...ที่หายไป

กรมป่าไม้ถูกตรวจสอบ
อธิบดีงอขาแก้ตัว...เธอไม่ใช่วนุษย์จากป่าสาละวิน  และ!$@%?!!^...ฯลฯ
อยากจะยืดขาแก้ตัวแต่ใต้โต๊ะมันแน่น...จำทน

มีข่าวลือวัยวุ่น
ว่าเธอฆ่าตัวตาย
เพราะใช้ครีมชุบผิวขาวไม่ได้ผล

บริษัทหัวใสรีบผลิตทันใด
แลคเกอร์ทาไม้ย้อมขาว
เจ๊ง!!!กลับไปร้อยลูกปัด

______________________________

วนุษย์ยังคงไปเรียน
วนุษย์ยังคงไปทำงาน
วนุษย์ยังเข้าวัด

แฟชั่นวนุษย์ก็ยังฮิต
วัยรุ่นหัวเขียวเลิกสัก
หันมาปลูกมอสตามตัว

บางคนอาการหนักเอารังนกมาใส่หัว
แต่ไม่มีลูกปัดมาประดับตามตัว
วนุษย์ก็ไม่สวมลูกปัด...คนสงสัยกันทั่ว

เอาลูกปัดไปไว้ไหน
ใส่ก็ไม่ใส่
ต่างเดากันไปมั่ว

สุดท้ายคนก็ลืม
ลืมทั้งเรื่องลูกปัด...ลูกเหลิม
ลืมทั้งเรื่องอธิบดีซุกไม้...นายกฯซุกหุ้น

เพียงลมพัดมาแผ่วเบา
เสียงนกเสียงกาก็แผ่วไป
รอเพียงลมหมุนพัดฝุ่นคลุ้งขึ้นอีกครั้ง

/(-_-)				
21 พฤษภาคม 2546 10:18 น.

นิทานของวนุษย์บทที่2 : เริ่มโครงการรับฯ

เจ้าขาว

โครงการเริ่มเดิน
จริยธรรมถูกเมิน
นักวิทยาศาสตร์เพลิดเพลิน

กระบวนการเรียบง่าย
จับวนุษย์มาสลาย
จับเซลล์ใส่สารละลาย

ปัญหาที่เจอ
มีเพียงข้อเดียว
ใครล่ะ...คือวนุษย์ผู้โชคร้าย

ต้นพันธุ์ชั้นดี
ผลดกรสดี
และต้องโตไว

หน่วยงานนักสืบ
ต่างออกแยกย้าย
ค้นหาข้อมูล

---------------------------------

ข่าวในวงใน
ปากต่อปากไป
วิพากษ์วิจารณ์

ถ้าวนุษย์ประท้วง
จะเป็นยังไง
คนกลัว

นักวิทยาศาสตร์กลัว
กลัวดินถล่ม...กลัวน้ำท่วม...กลัวขาดอากาศ...
กลัวขาดอากาศ...กลัวขาดอาหาร...ฯลฯ
กลัวตาย...กลัวตาย...กลัวตาย

นักลงทุนกลัว
กลัวต้มยำกุ้ง...กลัวหุ้นตก...กลัวขาดรายได้...
กลัวโรงงานเจ๊ง...กลัวขาดทุน...กลัวเป็นหนี้...
กลัวตาย...กลัวตาย...กลัวตาย

นักการเมืองกลัว
กลัวโดนแฉเรื่องตัดไม้...กลัวโดนแฉเรื่องเขื่อน...
กลัวม๊อบ...กลัวNGO...กลัวยุบสภา...
กลัวตาย...กลัวตาย...กลัวตาย

วัยรุนกลัว
กลัว$!@#$%@...กลัว#!$@#%...กลัว%#^^$
กลัว%^&*$...กลัวตอบไม่ได้ว่ากลัวอะไร
เลยตอบอะไรไปก็ไม่รู้...

ทำยังไงดีเรื่องมันจะได้เงียบ
ทำเงียบๆสิ
ใช่ทำเงียบๆ...วนุษย์คงจะขี้ลืมเหมือนเรา

-----------------------------------
นักสืบรายงาน
ต้นพันธุ์ชั้นดี
อยู่ที่กลางป่า(หรือเรียกว่ากลางชุมนุมวนุษย์)

ต้องรอวนุษย์หลับ
แอบย่องเข้าไป
ให้ถึงกลางดง

ตัวที่ตรงกลาง
รูปร่างสะอาง
วนุษย์สตรี

ตัวที่ชื่อว่า.....
ชื่ออะไรนะ
ตัวนั้นน่ะ

อ้อเกือบลืมไปว่า
วนุษย์ไม่มีชื่อ
คนคิดว่าไม่สมควรมี

เอาเป็นว่า
วนุษย์ที่รูปร่างดี
และอยู่ตรงกลาง

ถ้ามีปัญหา
ฯพณฯนายกรัฐมนตรี
(ไม่)รับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียว...เอ้าสรรเสริญๆๆ
--------------------------------------------------
				
20 พฤษภาคม 2546 11:18 น.

นิทานของวนุษย์ บทที่1:จากลูกปัดถึงการเพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ

เจ้าขาว



ผลไม้ของวนุษย์อร่อย
ผลไม้ปลอดสารพิษ
แลกได้ด้วยลูกปัด

วนุษย์รักษาสุขภาพ
สุขภาพดีมาก
ดีเกินไป

คนกินผลไม้ของวนุษย์
เอร็ดอร่อย
ไม่กินอย่างอื่น

คนเริ่มสุขภาพดี
ดีขึ้น
ดีขึ้น

โรงพยาบาลเจ๊ง
โรงงานบะหมี่เจ๊ง
โรงงานผงชูรสก็เจ๊ง

โรงงานลูกปัดใหญ่ขึ้น
ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ
เข้าตลาดหลักทรัพย์เป็นร้อย

วนุษย์ไม่บ้างาน
วนุษย์ไม่บ้าเรียนพิเศษ
วนุษย์ไม่บ้าทำบุญ

ที่สำคัญ
วนุษย์ไม่บ้านักร้อง
วนุษย์ชอบฟังเสียงลม

วัยรุ่นขี้เห่อ
เห่อแฟชั่นวนุษย์
วัยรุ่นย้อมหัวเขียว

วัยรุ่นหุ่นดี
กินแต่ผลไม้ไม่กินจั๊งค์ฟูด
แม็คโดนัลเจ๊ง

วันรุ่นชอบฟังเสียงลม
ฟังตามกันไป
แม้ไม่เข้าใจ

วัยรุ่นฟังแต่เสียงลม
ค่ายเทปเจ๊ง...ขาดคนนิยม
ซีดีเถื่อนก็เจ๊ง...ตำรวจสบายกันทั้งกรม

นักร้องตกงาน
พนักงานแดกด่วนตกงาน
เปลี่ยนมาร้อยลูกปัด

ลูกปัดเริ่มล้นตลาด
วนุษย์มีจำนวนน้อย
คนอยากเพิ่มจำนวนวนุษย์

โคลนนิ่งคนผิดกฏหมาย
โคลนนิ่งวนุษย์...ล่ะ
เพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อต่างหาก...คนพลิ้วลิ้น
/(-_-)				
19 พฤษภาคม 2546 10:56 น.

นิทานของวนุษย์บทนำ :เมื่อต้นไม้กลายเป็นมนุษย์

เจ้าขาว


 
ต้นไม้วันนี้ไม่มีกิ่ง
แขนขาและศรีษะปรากฏ
สติปัญญาก็ปรากฏ

บางคนแตกตื่น 
บางคนตกใจ
บางคนกลัว...กลัวอดตาย

ในที่สุดของความคิด
คนตัดสินใจ
ทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่

คนหันมาทักทาย...ต้นไม้!
การเกษตรก็หมดหมดไป
คนเอาลูกปัดไปแลกผลไม้

ต้นไม้ถูกชักชวนให้เข้าวัด
ต้นไม้ถูกชักชวนให้เข้าโบสถ์
ต้นไม้ถูกชักชวนให้มีศาสนา

เราจึงพบต้นไม้ฟังเทศน์
เราจึงเห็นต้นไม้สวนมนต์
แต่นั่นยังไม่พอ

คนเปิดโรงเรียนสอนต้นไม้
ที่นี่ไม่สอนเรื่องพืชพันธุ์
ที่นี่สอนเรื่องของคน

ต้นไม้ไปโรงเรียน
ต้นไม้ไปทำงาน
ต้นไม้ไปเที่ยว

คนเรียกต้นไม้ใหม่ว่าวนุษย์
มันดูราบรื่น
เสียนี่กระไร


/(-_-)
 				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเจ้าขาว
Lovings  เจ้าขาว เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเจ้าขาว
Lovings  เจ้าขาว เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟเจ้าขาว
Lovings  เจ้าขาว เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึงเจ้าขาว