30 ธันวาคม 2546 08:29 น.
เจือจันทร์
@บทเพลงกล่อมเห่พเนจร
ร่อนเร่แรมรอนเรื่อยเรื่อย
ปลดเปลื้องกายเปล่าใจเปลือย
เหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าราแรง
@ควบขับอาชาคู่ชีพ
อีกมือถือประทีปวับแสง
ปักขนอินทรีสีแดง
นิมิตจิตแฝงวิญญาณ
@เดินทางข้ามน้ำกว้างไกล
ข้ามทุ่งกว้างใหญ่ไพศาล
ใต้ฟ้าผืนใหญ่เหลือประมาณ
ขับไล่ผู้รุกราน วาซีชู
@กำขวาน โทมาฮอว์ค ให้มั่น
โฮคา เฮ ปลุกขวัญต่อสู้
ไม้แตะซากศพศัตรู
ก้องเกียรติ เผ่าซู เกรียงไกร
@ในเดือนซึ่งม้าผลัดขน(พฤษภาคม)
พิธีบรรพชนยิ่งใหญ่(เฮโยคา)
สนุกสนานสราญใจ
ปลอบวิญญาณหลับใหลให้รื่นเริง
29 ธันวาคม 2546 08:05 น.
เจือจันทร์
@ด้วยสับสนจักสืบสานซึ่งงานสร้าง
จึงลาร้างห่างหันหลังหวังหลีกหนี
เร้นหัวใจเฝ้าใฝ่ฝันอันพึงมี
หลังหน้าที่ในสถูปรูปธรรม
@เยี่ยงเครื่องยนต์กลไกในระบบ
ที่หมุนเวียนไม่รู้จบกลบถลำ
ทับถมใจให้จิตเจ็บจนจดจำ
แดดิ่งดำดังเดือนดับดั่งลับดาว
@กลับหันหน้าเข้าหาแสงอันแรงกล้า
ระยิบระยับจับตาสีฟ้าขาว
บทกวีหลากสีสันอันพร่างพราว
วับแวววาวสกาวสะพรั่งดังดารา
@หวังใจว่าจักแต่งกลอนดังตอนก่อน
ให้สุนทรดังมุ่งมาดปรารถนา
กระดาษบางบนทางกลอนแต่ก่อนมา
อนิจจาปากกาเก่าเราหายไป
@ปากกาเก่าเจ้าหายไปใช่ไร้ทาง
ปากกาใหม่ยังคงวางอยู่ใกล้ใกล้
เขียนไม่ลื่นดังด้ามเก่าไม่เป็นไร
คุณค่ามันที่ฉันใช้..ได้เขียนกลอน
หน้าส่วนตัว
861
