16 เมษายน 2549 12:53 น.
เจลใส
สุริยาลาผ่านจากม่านฟ้า
หมู่เฮามาตั้งวงปลงสังขาร
พร้อมกับแกล้มแหนมเหล้าเหล่าวงศ์วาน
ซุมไทบ้านต่างสรวลเสและเฮฮา
เปิดเพลงฟังยังใช้ทรานซิสเตอร์
ลูกคอเพ้อฮัมเสียงตามประสา
มะเร๊กเป๊กโป๊กเคาะขวดดวดสุรา
สนทนาบอกกล่าวเรื่องราวตน
บ้างลำบากยากแค้นแสนจนยาก
ข้าวยัดปากหามิได้ใครจะสน
ก้อยกะปอมอ่อมเพลี้ยเมียไม่ทน
หนุ่มชุมชนคนเหงาจึงเศร้าใจ
สุริยันผันคล้อยลงลอยเลื่อน
จันทราเยือนเหมือนมิ่งมิตรสนิทใกล้
เริ่มดึกดื่นคืนหนาวอีกยาวไกล
นั่งร้องไห้ใต้ฟ้าเมาคาเคียว
อยากหลบหนีชีวิตหมดสิทธิ์เลือก
ดิ้นกระเสือกรนกระสนหวังคนเหลียว
แต่สุดท้ายกลับเปลี่ยวกายอยู่ดายเดียว
เพราะชาตินี้ได้ผูกเสี่ยวกับความจน
หน้าส่วนตัว
3552
