10 มีนาคม 2547 23:51 น.
เจลใส
ทุกค่ำคืนที่เดียวดายคนปลายฟ้า
คงมองมาหาฉันบ้างใช่ไหม
อย่ากังวลผลลัพธ์จะกลับใจ
ว่าคำตอบคือไม่เหลือสัมพันธ์
เพราะเธอคือคนที่พิเศษสุด
ไม่อาจหยุดความรักได้สำหรับฉัน
ยังเฝ้ารอพบหน้าทุกคืนวัน
มองผ่านจันทร์ก็ไม่เห็นเป็นหน้าเธอ
ยังคิดถึงอ้อมกอดแสนอบอุ่น
ยิ้มละมุนคุณมีให้ฉันเสมอ
ยังสุขใจอยู่ได้แม้ไม่เจอ
เพราะมีเธอจึงไม่เผลอไปรักใคร
แม้บางคราวทำราวเป็นเด็กน้อย
เธอก็คอยเตือนสติให้คิดใหม่
อย่าเลอะเลือนเพ้อพร่ำเอาแต่ใจ
เป็นผู้ใหญ่ต้องคิดไม่บิดเบือน
เป็นทั้งพี่ทั้งเพื่อนคอยเตือนบอก
ไม่ตะคอกตะโกนมีดคมเฉือน
สิ่งไหนชั่วตัวร้ายไม่แชเชือน
พี่บอกเตือนเหมือนเพื่อนใจให้แก่กัน
แด่...พี่ชายคนหนึ่งซึ่งทั้งรักและเคารพที่เป็นทั้งพี่ชายและเพื่อน(ใจ) ในเวลาเดียวกัน ขอบคุณในน้ำใจค่ะ
10 มีนาคม 2547 03:46 น.
เจลใส
ฉันอาจดูเหมือนเป็นคนเลื่อนลอย
จนเธอคอยเตือนสติอยู่เสมอ
ฉันเข้าใจในความห่วงใยของเธอ
ขอบคุณนะเออสำหรับไมตรีที่มอบมา
ฉันดูเฉยจนเหมือนคนไร้ค่า
แต่ทว่าจิตใจไม่ใช่หินผา
ฉันเคยเจ็บจึงเลือกกดเก็บคราบน้ำตา
ด้วยฉากชินชาแสร้งว่าไม่มีใจ
แต่สิ่งที่ฉันไม่เคยเก็บคือความรู้สึก
ทั้งตื้นลึกก็บอกเธอทุกอย่างรู้ไหม
แม้บางทีคำตอบจะชอกช้ำใจ
ฉันก็จะรับไว้ด้วยใจยินดี
10 มีนาคม 2547 00:39 น.
เจลใส
ประกาศลาแต่ทว่าตัดไม่ขาด
ฉันขี้ขลาดเพราะรักในงานเขียน
รักในกลอนคำครูสั่งยังวนเวียน
จงพากเพียรวันหน้าจะมีชัย
เฝ้าฝึกฝนทนสู้ไม่รู้เหนื่อย
ไม่ช้าเฉื่อยเอื่อยอ้อยถอยไปไหน
เฝ้าขีดเขียนเรียนกลอนไม่อ่อนใจ
จึงตัดได้ไม่ง่ายที่จักลา
...ในที่สุดเราก็แพ้ใจตัวเองต้องหวนกลับมาอีกครั้ง
อภัยให้ด้วยที่เคยเอ่ยร่ำลา...เจลใส
9 มีนาคม 2547 04:20 น.
เจลใส
สวัสดีดวงตะวันยามฟ้าใส
มารับใจบอบช้ำทำได้ไหม
เอาคนเหงาเศร้าสร้อยคอยรับไป
ให้แสงแดดเผาใจให้ไหม้เกรียม
ออกมาเถอะออกมารับใจข้า
ก่อนจักบ้าข้าช้ำอย่าทำเหนียม
หากอกหักร้าวรักก็จักเจียม
เพราะใจเตรียมก้มหน้ารับระทม
9 มีนาคม 2547 04:03 น.
เจลใส
ขอบพระคุณกำลังใจในวันนี้
เพื่อนพี่มีให้ฉันอย่างล้นเหลือ
มีน้ำใจเข้มข้นมาจุนเจือ
คอยเอื้อเฟื้อแรงกำลังฉันก้าวไป
ให้แง่คิดยามผิดพลาดขลาดและเขลา
เป็นดั่งเงาเตือนให้คิดผิดแก้ไข
ยามท้อแท้มีแค่กำลังใจ
ก็ซึ้งแล้วหนึ่งในมิตรไมตรี
....อยากขอบคุณค่ะสำหรับกำลังใจที่ทุกๆคนมีให้
ซาบซึ้งค่ะว่าจะลาไปแล้วแต่ก็อดไม่ได้จริงๆ
เจลใส...