23 มีนาคม 2547 21:48 น.
เจลใส
.....ดวงตะวันทอแสงวับจับขอบฟ้า
สกุณากู่ก้องร้องขับขาน
เปรียบประหนึ่งเพลงซึ้งซึ่งวันวาน
จำแสนนานผ่านผันฉันจดใจ
.....แสงแดดส่องก้องกิดาการพานพบ
มิอาจลบคนของใจให้ไปไหน
ยังเฝ้าคอยคอยรักจักสู่ใจ
โดยเร็วไวไห้หวนครวญถึงเธอ..
....ไม่รู้จะตั้งชื่อกลอนนี้ว่าอะไรอ่ะค่ะ ช่วยตั้งให้หน่อยนะคะ
22 มีนาคม 2547 11:01 น.
เจลใส
...เจ้าอ่อนโยนอ่อนไหวไร้เดียงสา
หลานของอาหน้าตาเจ้าสดใส
เจ้าบอบบางยังไม่รู้เรื่องอะไร
ที่เกิดในชีวิตลิขิตมา
...อาจะป้องปกภัยในวันนี้
ด้วยชีวีเพราะรักเจ้านะหลานหนา
จะรักเจ้าประดุจเป็นแก้วตา
ด้วยชีวาป้องพิทักษ์ปักคุ้มครอง....
เสียใจด้วยนะคะพี่ภู
22 มีนาคม 2547 08:36 น.
เจลใส
ฉันนั่งยันนอนยันจนวันนี้
รักที่มีคงมั่นไม่หวั่นไหว
อาจมีบ้างนอกทางห่างออกไป
แต่ไม่เคยนอกใจเลยสักที
อาจมีบ้างบางคราที่ล้าไหว
แต่ไม่ไร้เอาใจออกหลีกหนี
ยังรักเธอรักมั่นเท่าชีวี
แม้บางทีที่มีบ้างออกห่างกาย
แต่ยืนยันด้วยเกียรติฉันอันน้อยนิด
ว่าไม่คิดบิดใจให้ห่างหาย
ยังรักมั่นรักเสมอไม่เสื่อมคลาย
แค่ความตายพรากไม่ได้ใจรักเธอ...
21 มีนาคม 2547 04:05 น.
เจลใส
ยามย่ำค่ำทำใจให้ได้หลับ
ใยมากลับนั่งเพ้อละเมอหา
โอ้ยอดรักดวงใจในชีวา
วันนี้มากลายลับกลับเปลี่ยนแปลง
เคยมีอยู่เป็นคู่ชู้ชูชื่น
ต้องสะอื้นโหยไห้ไร้แถลง
เธอจากไปรักฉันได้เปลี่ยนแปลง
แม้ไม่แจ้งชี้แจงรู้ชะตา
ต่อให้ฉันดีแค่ไหนคงไม่เห็น
ที่ฉันเป็นเฝ้ามีจิตคิดห่วงหา
ก็คือฉันรักมั่นเสมอมา
แต่ใยเลยไร้ค่าน่าเสียดาย
..........หากเผื่อใจเอาไว้เจ็บคงไม่ต้องเก็บมาเขียนเป็นกลอนนี้..ว่ามั้ยคะ?
21 มีนาคม 2547 03:52 น.
เจลใส
นั่งเหนื่อยใจไถ่ถอนนอนสะอื้น
ใจสุดฝืนยืนติดคิดลุกใหม่
จากไปแล้วคงจากลับคนของใจ
เธอมีใครแอบไว้อยู่ในทรวง
เฝ้าทะนุถนอมคอยกล่อมเกลี้ยง
เฝ้าคอยเลี้ยงดูแลแคร์สุดหวง
แต่ความรักความจริงใจได้คือลวง
ทุกข์ใดปวงคงไม่เท่าเขาลวงกัน
มีคนเดียวแต่เกี่ยวเก็บไปไม่หมด
เธอโป้ปดรันทดใจให้อาสัญ
เฝ้าห่วงหากลับต้องมาเศร้าจาบัลย์
ใจเธอพลันแปรเปลี่ยนง่ายชายโลเล
....เคยไหมที่เรารักใครแล้วจริงใจกับเขามากๆ
พอสุดท้ายมารู้ว่าเขาไม่ได้มีเราคนเดียว...ถ้าเป็นคุณ จะเสียใจไหม...
หน้าส่วนตัว
845
