16 กันยายน 2545 19:24 น.
เจรนัย
ปัญญาชนคนสาวหมวยน่ารัก
เธอเป็นนักศึกษาพึ่งเข้าใหม่
เป็นปีหนึ่งที่รุ่นพี่แสนถูกใจ
น้องก็ใช่จีบสู้พี่มีเหมือนกัน
แต่เธอไม่สนใจใครใครหรอก
ขี้เกียจบอกเหตุผลแก่คนนั่น
ว่าฉันเรียนเพื่อช่วยชาติเจริญพลัน
ใช่มารักยังนั่นมาเสียงาน
1 กันยายน 2545 20:19 น.
เจรนัย
ลมเย็นผ่านพัดพริ้งตรงริมสวน
ช่างเชิญชวนนั่งพักดูซักหน
ปล่อยความคิดล่องลอยคล้อยตามลม
ที่ทับถมปล่อยค้างมาหลายปี
พอทีเถอะเหนื่อยแล้วกับความเครียด
ที่ทั้งเกลียดทั้งเศร้ากันเต็มที
ไปเถอะหนาความเครียดอย่าราวี
ขอฉันมีความสุขบ้างแล้วกัน