19 สิงหาคม 2546 11:49 น.
เจรนัย
เกิดเป็นคนแสนทุกข์ทนกับความรัก
แรกสมัครพบรักก็ขลาดเขลา
ทำบ้าบอไม่เหมือนเคยที่เป็นเรา
ใครใครเขาก็ว่าบ้าน่าไม่อาย
อายก็อายแต่ก็อยากจะชิดใกล้
เพราะรักเกิดตรึงใจไม่รู้หาย
ข้อขัดแย้งแฝงในใจไม่เสื่อมคลาย
แต่ทิ้งมันก็ไม่ได้ทำไงดี
เคยมั่นใจแต่แล้วใจก็กลับสั่น
เธอคนนั้นทำไหวหวั่นเป็นหลายสี
โปรดเถิดหญิงแท้จริงก็คนดี
มอบไมตรีให้ผมทีก่อนบ้าตาย
15 สิงหาคม 2546 20:35 น.
เจรนัย
ขอวันหนึ่งให้บ้างได้หรือเปล่า
อยากจะฟังข่าวคราวความเคลื่อนไหว
ก็อยากรู้ว่าคนดีเป็นอย่างไร
แค่นั้นไงไม่ใช่จะมาใส่ความ
ใช้เวลาอยู่ด้วยกันซักนิดหน่อย
ถึงไม่ค่อยจะชอบใจอย่าพึ่งถาม
ให้เวลาของสองเราเดินตามทาง
ร่วมกันบ้างซักครั้งก่อนจะไป
ไม่ใช่รั้งแต่ให้ฟังคำนี้ก่อน
เวลานอนขอสังหรณ์อย่าหวั่นไหว
ระวังตัวระวังกายระวังภัย
แม่รักลูกสุดหัวใจนะคนดี
4 กรกฎาคม 2546 17:09 น.
เจรนัย
ฝากฟ้าฝากดาวเป็นข่าวฝาก
ฝากฝังรักฝากไปฝากให้
ฝากลมฝากฝนพร้อมดวงใจ
ฝากคิดถึงพึงฝากไว้กับสายลม
ฝากห่วงใยให้ไปฝากเมื่อยามเศร้า
ฝากข่าวคราวฝากเธอให้สุขสม
ฝากความรักเต็มฝากอย่างมั่นคง
ฝากดำรงฝากมั่นคงไม่กลับคำ
3 กรกฎาคม 2546 16:38 น.
เจรนัย
สิ่งดีๆของเด็กอยู่ที่ไหน
ตรงที่ได้วิ่งเล่นสนุกสนาน
สิ่งดีๆของครูบาอาจารย์
คือเห็นศิษย์เรียนผ่านสบายใจ
สิ่งดีๆของผู้มีคนรัก
คือได้พบกับรักที่มีให้
สิ่งดีๆของนักการเมืองไทย
คือยังได้นั่งสบายในสภา
สิ่งดีๆของหมอพยาบาล
คือคนไข้หายผ่านการรักษา
สิ่งดีๆของนักกีฬาธรรมดา
คือได้เหรียญล้ำค่าเมื่อได้ชัย
สิ่งดีๆของทนายฝีปากกล้า
คือลูกความพ้นครหาที่สงสัย
สิ่งดีๆของนักเดินทางไกล
คือได้ไปไหนต่อไหนที่ไม่เคย
สิ่งดีๆของดารานักแสดง
คือได้แฝงตัวเองไม่เปิดเผย
สิ่งดีๆของกลุ่มคนกระเทย
คือชื่นเชยว่าสวยและดูดี
สิ่งดีๆของทหารที่ผ่านศึก
คือได้นึกถึงลูกเมียที่ผ่องศรี
สิ่งดีๆของคนขับแท็กซี่
คือได้มีเงินจ่ายค่าน้ำมัน
สิ่งดีๆของพ่อแม่รุ่นใหม่
คือได้เห็นลูกสดใสตามที่ฝัน
แล้วสิ่งดีคุณเป็นไงกัน
คืออย่างไหนกันนั่นช่วยบอกที
3 กรกฎาคม 2546 01:20 น.
เจรนัย
จงเป็นคนติดดินธรรมดา
แต่ล้ำค่าดั่งเพชรเกร็ดแสงใส
มีชีวิตเพื่อสร้างให้วิไล
ใช่แต่ไปทำลายให้วายวอน
เกิดเป็นคนก็ให้สมกับเป็นคน
ใช่สุดทนจนใช้ควายมาสอน
เพียงความรู้คู่จรรยาติดอาภรณ์
ก็เลิศเลอออละชอนนะเยาว์วัย
อย่าเป็นแค่ตัวดีอยุ่ที่เดียว
ต้องพันเกี่ยวความดีที่ไหนไหน
เราก็ดีเขาก็ดีมีสุขใจ
เพชรเม็ดใหญ่คือใครเล่าเฝ้าสังคม