29 สิงหาคม 2549 13:34 น.
เจรนัย
โก่งคอร้องป่าว
ประกาศกร้าวเรื่อยไป
อันแผ่นดินถิ่นไทย
ใช่เถื่อนดิบดาน
หลายคนต่อกร
ทรราชห้าวหาญ
เพื่อแดนวิญญาณ
บ้านเกิดเมืองนอน
สู้ด้วยความคิด
ตามลิขิตคำสอน
ใช้ธรรมอวยพร
สั่งสอนแก่ตัว
ตีรันฟันแทง
เลือดแดงไปทั่ว
เศร้าโศกตื่นกลัว
เป็นขั้วเก่ามา
ไม่ซ้ำรอยเดิม
เพิ่มเติมธรรมา
สู้อย่างอริยา
สมค่าว่าคน
ใครเล่นสกปรก
ลงนรกหมองหม่น
ชีพจมโคลยตม
ใต้ร่มธรณี
เพื่อไทยเป็นไทย
ใช่ไทยเป็นหนี้
กิเลสยั่วโลกีย์
ถึงทีจัดการ
สู้เทอญ...ชาวไทย
รักษ์ไว้ด้วยกาล
บรรพชนเป็นพยาน
จะสานต่อบ้านเมือง
24 สิงหาคม 2549 13:32 น.
เจรนัย
เงินมีค่าหาซื้อสรรพสิ่ง
บำเรอสุขตามจริงที่ใฝ่หา
แสนสำราญด้วยทรัพย์นับคณา
อันเงินตรายั่วกิเลสลุ่มหลงใจ
ยามมั่งมีเรื่อยเปื่อยสิ้นเปลืองชอบ
ทั้งเก็บกอบลาภผลคนสมัย
ยามอับจนก็ไม่พ้นจากมารใจ
ที่หลอกให้โลภใหญ่ใฝ่เงินทอง
ทั้งกู้หนี้ยืมสินจำนองสิทธิ์
ผลาญชีวิตอิสระสิ้นมิตรผอง
เพราะอยากได้อยากมีฤทธิ์เงินทอง
บารมีทรัพย์ร้องว่าต้องการ
แต่ก่อนได้เงินน้อยก็ยังสุข
เดี๋ยวนี้ทุกข์เพราะเอาสุขมาเบิกผ่าน
ต้องผ่อนส่งทรัพย์ล้นทนหนี้บาน
หยาดเหงื่องานไม่ทันใช้แทบเหนื่อยฟรี
คิดดูเทอญ มีชีวิตอย่างไรชอบ
มีทรัพย์กอบของตัวดูผ่องศรี
แม้จะน้อยแต่ไร้หนี้ก็มากมี
ทรัพย์ที่ดีอยู่ที่ทรัพย์แห่งตน
12 สิงหาคม 2549 03:33 น.
เจรนัย
เมื่อก่อนเคยเย้าหยอกล้อแหย่เล่น
เมื่อยามเย็นริมฝั่งทั้งสองสาย
เคยนั่งซ้อนจักรยานอย่างสบาย
แสนใจหายเมื่อเราสองต้องแยกกัน
เมื่อวานนี้จะกลายเป็นอดีตแล้ว
อยากยินแว่วเรื่องราวคราวหนหลัง
ที่ตรงนี้ขาดเธอเป็นกำลัง
คงหมดสิ่งความหวังครั้งเก่ามา
ที่เคยสวยก็ไม่สวยอยากนั้นแล้ว
ไม่คลาดแคล้วคงต้องแคล้วกันเกินกว่า
ที่เคยพบคงไม่พบประสบตา
ที่พบพาคงต้องลาจากไกลกัน
จะเตรียมตัวเตรียมใจไม่ให้คิด
แต่ชีวิตก็ร่ำร้องไร้สุขสันต์
อยากให้เธอได้รู้ยอดชีวัน
เธอกับฉันคือคู่กันตลอดกาล
26 พฤษภาคม 2549 21:25 น.
เจรนัย
น้องเอ๋ย น้องใหม่
เจ้าเป็นใครมาจากไหนกันหนักหนา
เจ้าสอบผ่านเข้าสู่ทางปริญญา
เจ้ามีค่าสมค่าแล้วหรือไร
น้องเอย น้องใหม่
บริสุทธิ์พุดผ่องและสดใส
เจ้าต่อสู้ฝ่าฟัดมาแสนไกล
เจ้าผ่านพ้นมาทำไมนะแก้วตา
น้องเอ๋ย น้องใหม่
เจ้าสรรหาสิ่งใดกันหนา
มหาวิทยาลัยเพียงแค่แหล่งวิชา
สิ่งที่เจ้าปรารถนาคือสิ่งใด
น้องเอ๋ย น้องใหม่
อย่าทำใจให้อ่อนและหวั่นไหว
เจ้าจะตอบคำถามว่าอย่างไร
อยู่ที่ใจเจ้าเองจะเจรจา
น้องเอ๋ย น้องใหม่
อย่าลืมเจ้าเป็นใครเมื่อก่อนหนา
และต้องการเป็นอะไรในต่อมา
จงศึกษาพากเพียรและตั้งใจ
น้องเอ๋ย น้องใหม่
เจ้าเป็นผู้ปูทางสว่างไสว
มีชีวิตรื่นรมณ์ในรั้วมหาวิทยาลัย
และออกไปรับใช้สังคมเอย...
21 พฤษภาคม 2549 04:27 น.
เจรนัย
เจ้าจากรังสุดรักลำพังเดี่ยว
หมายเก็บเกี่ยวศรัทธามหาศาล
เพียรสร้างสรรค์ปัญญาวิชาการ
เพื่อมวลศิษย์พ้นผ่านจิตกังวล
อาสามาเป็นครูสู่แดนใต้
ที่เหตุการณ์เลวร้ายและสับสน
เสียสละลงพำนักในวังวน
ด้วยจิตเชื่อผู้คนและไมตรี
ดินแดนนี้ใช่เลวร้ายแม้สักนิด
ข่าวลิขิตผิดลิ้นสิ้นผ่องศรี
เจ้ารับรู้ผู้คนแสนอารีย์
อาสามาครั้งนี้ประทับใจ
แต่แล้วเจ้าโดนทำร้ายปางตายนัก
ด้วยผู้คนที่รักสมัครให้
ปลุกระดมทำลายล้างความเชื่อใจ
ที่สั่งสมกันไว้เมื่อคราวมา
มันหายไปไหนแล้วความอารีย์
ที่เคยมีให้กันอย่างหรรษา
หรือสิ่งนี้แค่เพียงภาพมายา
ที่สร้างไว้หลอกตาผู้มาไกล
ไอ้ระยำคนไหนทำร้ายเจ้า
อยากจะเอาขี้เถ้ายันปากให้
คนพันธ์นี้แม้มันสัญชาติใด
ขออย่ามีที่ให้ซุบหัวนอน
หวังให้เจ้าตื่นขึ้นจากเรื่องร้าย
จงกลับมาด้วยใจรักสั่งสอน
หมายรำลึกไว้เทอญเจ้าบังอร
เจ้าคือครูผู้สอนแห่งศรัทธา
หน้าส่วนตัว
2586
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟเจรนัย
