แม้ช่วงนี้จะไม่มีเวลาว่างมากมายนัก...แต่ก็ยังมีเวลาเสมอสำหรับการให้ชีวิตได้ออกไปพบเจอกับสิ่งใหม่ๆ อรัมภบทไปนั่น เอาเป็นว่าหาเรื่องไปเที่ยวแล้วกันจ้า...แหะๆๆ สำหรับทริปนี้ก็นับว่าเป็นครั้งที่ 2 กับสถานที่เดิมนั่นคือ วัดเก่าในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ....ที่เก่า-กับคนใหม่... หุหุ อากาศวันนั้นร้อนมากมาย แถมท้องฟ้าไม่โปร่งเท่าที่ควร เลยไม่ได้ภาพอย่างที่ตั้งใจไว้ แต่ก็พอจะมีมาอวดเพื่อนๆ พี่ๆ บ้านกลอนไทยบ้างง....สำหรับวัดที่ปรากฏในกระทู้นี้เจนมีคำถามมาให้ลุ้นรางวัลเล็กๆน้อยกันด้วยค่ะ หากเพื่อนๆ พี่ท่านใด เคยไปแล้วพอจะจำได้ว่าเป็นที่ใดบ้าง ก็ส่งคำตอบมาได้ค่ะ มาเริ่มเรื่องราว...คราวเยือนอโยธยากันเลยแล้วกันนะคะ สำหรับสถานที่ที่ได้พบเจอก็นับว่าสร้างความหดหู่ให้พอสมควรค่ะ...ไม่ว่าจะได้มาเยือนกี่ครั้งก็ตาม สิ่งที่มีและยังคงหลงเหลืออยู่นั้นแม้จะเป็นเพียงซากอิฐเศษปูน แต่ก็ทำให้รู้สึกได้เหมือนกัน... ยอดเจดีย์ที่เคยตั้งตระหง่านทานลมฝน บัดนี้ก็ได้หักลงมาที่พื้นดิน ....สูงสุด สู่ สามัญ ...มันก็เป็นของมันอย่างนี้ แม้ที่นี่จะไม่มีผู้คนนำเครื่องสักการะใดๆมาถวาย แต่ธรรมชาติก็ไม่โหดร้ายซะจนเกินไป ยังมีต้นไม้ ดอกไม้น้อยๆ พร้อมใจเกิดขึ้นมาเพื่อเป็นเครื่องสักการะที่แสดงว่าที่แห่งนี้ยังทรงคุณค่าเสมอ สำหรับครั้งนี้รูปที่ถ่ายส่วนใหญ่จะไม่ได้เน้นเจาะจงเฉพาะสถาปัตย์กรรมเท่าไหร่นัก (แม้ว่าทริปนี้เค้าจะมีหัวข้อเกี่ยวกับสถาปัตย์กรรม ทัศนศิลป์ ก็ตามที) ส่วนใหญ่ชอบถ่ายคนซะมากกว่าค่ะ...^^ นี่ก็ฝีมือน้องๆค่ะ วาดรูปกันเก่งจริงๆ มะมีตังค์เช่า ขอถ่ายเอาก็แล้วกันนะจ๊ะ แอบถ่ายหลังพี่ชาย...รูปสุดภูมิใจเพราะไม่สามารถมีใครถ่ายได้ 555+ ไว้คราวหน้าเจนไปเกาะมันนอกคงมีรูปสวยๆ สบายๆ มาฝากกันอีกค่ะ รอติดตามกันด้วยนะคะ ปล. 1.คิดถึงเพื่อนๆ พี่ๆทุกท่านเสมอค่ะ...หวังว่าจะสบายดีกันทุกคนนะคะ^^ 2.สีของภาพสำหรับบางหน้าจออาจจะสดหรือจัดไปอันนี้ขึ้นกับการปรับหน้าจอของแต่ละคนค่ะ หุหุ 3.ไม่ว่าลงรูปกี่ทีเจนก์ยังไม่รู้จะปรับขนาดให้มันเหมาะสมยังงัย คงต้องรบกวนผู้รู้ให้คำชี้แนะด้วยนะคะ