28 พฤศจิกายน 2551 09:27 น.
เจน_จัดให้
วันนี้เจนขอนำเสนอราคาที่พักที่ ปาย ดินแดนสวรรค์ของนักเดินทางจ้า
เพื่อช่วงเวลาดีดี ในหน้าหนาวนี้เผื่อใครจะไปเที่ยวพักผ่อน
อันนี้ก้อไม่ได้มีค้าจ้างหรือค่านายหน้าแต่ประการใด เพราะได้มา
จาก Forward mail อ่ะจ้า....ครายจะไปห่มลมหนาววบ้างยกมือขึ้น....
อ่อ...ใครมีคนให้กอดแก้หนาวแล้วก้อไปได้นะจ๊ะ จาได้ยิ่งอุ่นๆๆงัย หุหุ
---->>ราคาคืนละ 100-500 บาทราคาคืนละ 500-1,500 บาทราคาคืนละ 1,500-10,000 บาท
20 พฤศจิกายน 2551 08:58 น.
เจน_จัดให้
ปาฏิหาริย์มีขายที่ไหน? คำถามเล็กๆ ที่รอคอยความหวัง ดังกึกก้องอยู่ภายในใจของครอบครัว เพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ และคนที่ได้รู้จัก "นรุตม์ มงคลศิริภัทรา" เด็กหนุ่มวัย 19 ปี ที่ป่วยเป็น "โรคมะเร็งกระดูก" ซึ่งแพทย์ระบุว่าอาจจะมีชีวิตอยู่ได้ไม่เกิน 6 เดือน
ใครจะคาดคิดว่าหนุ่มน้อยที่มีนิสัยร่าเริง อารมณ์ดี ขี้เล่น ขยันเรียน และเป็นที่รักของทุกคน เฉกเช่น นรุตม์ กลับต้องมาผจญกับความเจ็บปวด เนื่องจากทราบผลว่าตัวเองเป็นโรคมะเร็งกระดูก . . . ห่างเพียงแค่หนึ่งวัน หลังจากทราบผลว่าตัวเองสามารถทำตามความฝันสำเร็จ นั่นคือการเอ็นทรานซ์สอบเข้าคณะนิติศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ตามที่ใฝ่ฝัน แต่เมื่อสอบได้แล้วเขากลับไม่เคยได้สวมใส่เครื่องแบบนิสิต และไม่เคยได้เข้าไปสัมผัสบรรยากาศของการเป็นน้องใหม่ เพราะเขาต้องเข้าๆ ออกๆ โรงพยาบาลเสมอ เพื่อรักษาอาการ "โรคมะเร็งกระดูก"
นรุตม์ มีช่วงเวลาดีใจปลาบปลื้มกับความสำเร็จเพียงแค่ 1 วัน หลังจากนั้นเขาก็ทราบข่าวร้ายว่าตัวเองเป็นโรคมะเร็งกระดูกบริเวณสะโพกด้านซ้าย ถึงแม้ว่าเขาจะมีอาการปวดขามานานเป็นปีแล้ว แต่เขาก็ไปรับการรักษามาหลายโรงพยาบาล ทั้งโรงพยาบาลเอกชนและรัฐบาล ใครๆ บอกว่าที่ไหนดีเขาก็จะเดินทางไปรับการรักษาเสมอๆ ซึ่งแต่ละที่ก็สรุปผลการตรวจรักษาว่า อาการของเขาเป็นเพราะกล้ามเนื้ออักเสบ อันเป็นอาการปกติของเด็กวัยรุ่น ที่ชอบเล่นกีฬา และรับการรักษาโดยการทานยา ฉีดยา และนวดกล้ามเนื้อ ทั้งๆ ที่ นรุตม์ มีก้อนเนื้อเล็กๆ ที่ค่อยๆ เติบโตขึ้นบริเวณกระดูกสะโพกข้างซ้าย แต่กลับไม่มีใครเฉลียวใจ
ซึ่งวันหนึ่งอาการเขาก็แสดงออกมา โดยหลังจากที่เขากลับจากไปเที่ยวกับเพื่อนๆ ที่หัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ เขารู้สึกปวดขามากๆ ปวดจนทนไม่ไหว ต้องให้พี่สาวพาไปตรวจที่โรงพยาบาลทันที และจากการตรวจขั้นต้นแพทย์วินิจฉัยโรคได้แล้ว แต่ขอทำ MRI (เครื่องตรวจร่างกายโดยการสร้างภาพเหมือนจริง ของส่วนต่างๆของร่างกาย โดยใช้สนามแม่เหล็กความเข้มสูง และคลื่นความถี่ในย่านความถี่วิทยุ สามารถตรวจหาความผิดปกติของอวัยวะต่างๆ ในร่างกายได้) และตัดชิ้นเนื้อจากก้อนเนื้องอกที่สะโพกไปตรวจ เพื่อความมั่นใจอีกครั้ง คืนนั้นแพทย์ให้ นรุตม์ กลับบ้าน และนัดฟังผลในวันรุ่งขึ้น
ผลจากการทำ MRI และตัดชิ้นเนื้อจากก้อนเนื้องอกที่สะโพก สรุปออกมาว่า นรุตม์ เป็น "มะเร็งกระดูก" และคำพูดคำแรกที่ นรุตม์ ได้ยินจากปากพี่ชาย คือ "ทำไม...ถึงให้เราดีใจแค่วันเดียว..." เพราะครอบครัวต่างดีอกดีใจกับข่าวดีของ นรุตม์ ที่สามารถเอ็นทรานซ์ติดเมื่อวานนี้เอง ข่าวที่โหดร้ายที่สุดสำหรับครอบครัวกำลังมีความสุขและความหวัง วันนั้นพ่อของนรุตม์ปฏิเสธการแจ้งข่าวร้ายแก่ นรุตม์ โดยพ่อยืนยันหนักแน่นว่า "ตราบที่ยังมีลมหายใจ...ชีวิตต้องมีความหวัง" ฉะนั้น จงอย่าพูดอะไรที่ตัดทอนความหวังของนรุตม์ แต่อย่างไรก็ตาม ในที่สุดเขาก็รับรู้ว่าตัวเองกำลังต้องพบเจอกับอะไร
และผลที่ตามมาต่อจากนี้คือ ความยุ่งยากที่ต้องวิ่งวุ่น ตั้งแต่เรื่องการรักษาพยาบาล เพราะลำพังครอบครัวชนชั้นกลางของ นรุตม์ คงไม่มีหนทางหาเงินมารักษาโรคร้ายในโรงพยาบาลเอกชนได้ยาวนานนัก เพราะเพียงแค่ 5 วันในขั้นตอนของการวินิจฉัยโรคที่โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง ก็ต้องเสียค่าใช้จ่ายไปกว่า 7 หมื่นบาท เรื่องการวิ่งเต้นหาทางย้ายเข้าโรงพยาบาลรัฐบาลขนาดใหญ่ เพื่อใช้สิทธิการประกันสุขภาพถ้วนหน้า หรือบัตร 30 บาทรักษาทุกโรค เพราะ นรุตม์ มีชื่อตามสิทธิอยู่ที่โรงพยาบาลแหลมสิงห์ จังหวัดจันทบุรี และเรื่องการรักษาสิทธิการเรียนในคณะนิติศาสตร์ จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย เพราะผลการสอบที่ออกมาเป็นเพียงขั้นตอนการสอบข้อเขียน นรุตม์ ต้องไปรายงานตัวเพื่อสอบสัมภาษณ์ และตรวจสุขภาพ ซึ่งเป็นขั้นตอนที่ขาดไม่ได้
ซึ่งนับตั้งแต่วันที่ทราบผลจนถึงวันนี้ นรุตม์ต้องต่อสู้กับอาการเจ็บปวดที่ขามากๆ เขาต้องเข้ารับการบำบัดอาการปวดด้วยยาในกลุ่มมอร์ฟีนมาโดยตลอด ขั้นตอนการรักษาตั้งแต่การให้เคมีบำบัด 6 คอร์ส และฉายแสง 31 ครั้ง แต่ก็ไม่อาจทำให้ก้อนเนื้อเล็กลง กลับทำให้มันโตขึ้นมาก และเริ่มลุกลามไปยังอวัยวะอื่นๆ ทำให้แผนการผ่าตัดเอากระดูกเชิงกรานออกต้องถูกยกเลิกออกไป และที่น่าตกใจคือ แพทย์ระบุว่า นรุตม์ อาจจะอยู่ได้ไม่เกิน 6 เดือน ทำให้สิ่งที่ทุกคนในครอบครัวหวังขณะนี้คือ การบรรเทาความเจ็บปวดให้ นรุตม์ กำลังใจ และปาฏิหาริย์ที่ยิ่งใหญ่
เพราะตลอดระยะเวลาที่ นรุตม์ เข้ารับการรักษา พ่อของเขาได้แต่มองดูอาการเจ็บปวดของลูกชายด้วยหัวใจที่เศร้าสร้อย...และนี่คือข้อความที่ถ่ายทอดความรู้สึกจากใจของหัวอกคนเป็นพ่อ พ่อที่ต้องเจ็บปวดกับอาการป่วยของลูกชายวัยรุ่นที่กำลังมีอนาคตสดใส พ่อที่ร้องไห้กับฟ้าดินว่า..ทำไมจึงให้เราดีใจแค่วันเดียว
และนี่คือจดหมายของพ่อที่ได้บรรยายความรักของพ่อที่มีต่อนรุตม์
...พ่อครับ รุตม์ปวด
...พ่อครับ รุตม์ทนไม่ไหวแล้ว
...พ่อครับ รุตม์กลัว
เป็นเสียงร้องของนรุตม์ยามปวด ซึ่งเป็นเสียงที่ทรมานใจพ่อมาก
อาทิตย์นี้ทั้งอาทิตย์นรุตม์ปวดมาก ทรมานมาก
พ่อจะช่วยลูกได้อย่างไร จะทำยังไง พ่อช่วยอะไรลูกไม่ได้เลย
มันเป็นความเจ็บปวดทรมานใจมาก
ที่ไม่สามารถช่วย หรือทำอะไรได้เลย
พ่อร้องไห้ทุกวัน แต่ไม่เคยให้ลูกได้เห็นน้ำตาพ่อ
พ่อได้แต่ปลอบและให้กำลังใจแก่นรุตม์
ทั้งๆ ที่รู้ว่าอะไร เป็นยังไงเกี่ยวกับตัวโรคที่นรุตม์เป็นอยู่
แต่ละวันที่ผ่านไปหัวใจของพ่อที่เคยพองโต
ด้วยความรักของพ่อที่มีต่อลูก มันเหลือเพียงนิดเดียว
พ่อรอวันที่มันจะกลับมาเหมือนเดิม
จากพ่อที่รักลูกสุดชีวิต
อย่างไรก็ตาม เรื่องราวของ นรุตม์ ถูกถ่ายทอดลงในบล็อกส่วนตัวของเขา ของเพื่อนๆ พี่ๆ จนกลายเป็นเรื่องเล่าปากต่อปาก ทำให้ตลอดเวลาที่ นรุตม์ รักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล จะมีผู้คนรอบข้างทั้งที่รู้จักและไม่รู้จัก นอกเหนือไปจากครอบครัว ญาติพี่น้อง และเพื่อนๆ พี่ๆ เดินทางมาเยี่ยมเยือนถามไถ่อาการของเขาเสมอๆ หรือแม้แต่จากเพื่อนของญาติ พ่อแม่ของเพื่อน จากเพื่อนของเพื่อนของเพื่อน หลายคนแวะเวียนมาทักทาย มาคอยพูดคุยให้กำลังใจ จนกลายเป็นความสนิทสนม ทั้งที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน
แต่จู่ๆ วันหนึ่งรายการเจาะใจ ก็ได้พา "เคน-ธีรเดช วงศ์พัวพันธ์" ดาราหนุ่มรูปหล่อขวัญใจของ นรุตม์ พร้อมทีมงานรายการเจาะใจมาเซอร์ไพรส์ที่โรงพยาบาล เพื่อให้กำลังใจ นรุตม์ พร้อมกันนี้ เคน ยังได้มอบไม้ตีกลองให้แก่ นรุตม์ เป็นของขวัญ และบอกกับนรุตม์ว่า "ขอให้นรุตม์รีบหาย แล้วมาตีกลองให้พี่เคนฟังอีก" เพราะ เคน สืบทราบมาว่า นรุตม์ ชอบตีกลองมาตั้งแต่เด็ก ทำให้วันนั้นมีรอยยิ้มปรากฎอยู่บนใบหน้าของ นรุตม์ ตลอดเวลา
เพียงแค่กำลังใจเล็กๆ แต่ยิ่งใหญ่ที่ทุกคนต่างมอบให้ ก็สามารถยื้อชีวิตที่กำลังมีอนาคตที่สดใส ให้ก้าวเดินต่อไปข้างหน้า เพื่อทำตามความฝันของตัวเองให้สำเร็จ และมีแรงต่อสู้กับโรคร้าย ... ติดตามและเป็นกำลังใจให้กับ "นรุตม์ มงคลศิริภัทรา" ในรายการ เจาะใจ วันที่พฤหัสบดีที่ 20 พฤศจิกายนนี้ เวลา 22.10 น. ทางช่อง 5
....ชีวิตคนเราก็เท่านี้เอง....
ที่มา : forward mail จ้า
5 พฤศจิกายน 2551 16:42 น.
เจน_จัดให้
ตอนนี้เจนซื้อกล้องD-SLR ตัวใหม่มาและกะลังว่าจะซื้อเลนส์อ่ะจ้าเลยนั่งหาข้อมูลอันนี้น่าสนใจเลยเอามาโพสเผื่อใครที่เล่นเหมือนกันจะได้เอาไปใช้ตัดสินใจได้....
ปล.มีใครที่เล่นกล้องและชอบถ่ายรูปมั่งจ๊ะ วันหลังนัดกันไปถ่ายรูปดีเป่า หุหุอยากได้นางแบบนายแบบง่ะ กะลังหัดถ่ายPROTRAIT อ่ะจ้า หุหุและหากเพื่อนท่านใดมีประสบการณ์ใช้เลนส์ตัวไหนอยู่ก้อมาแชร์กันได้น๊ะ ต้องการข้อมูลมากๆๆอ่ะจ้า
แนะนำเลนส์ถ่ายพร๊อตเทรทให้หน่อยซิ?...
ก็พอดีโดนถามมาอย่างนี้
เลยหาข้อมูลจากในเนตไปตอบเค้า
เลยได้ข้อมูลมาเผื่อเหลือเผื่อขาดเพื่อนๆ ด้วยน่ะคร๊าบ
ความต้องการเท่าที่ดูมาต้องการออกแนวสีหวานๆ เนียนๆ ก็ต้องใช้เลนส์ของยี่ห้อกล้องแล้วล่ะครับ
เลนส์ที่นิยมใช้ถ่าย portrait ของแคนนอนเองก็จะมีแบ่งเป็น
เลนส์ฟิกซ์
50/1.8 ราคา 3900 คุณภาพดีเกินราคา แต่ถ้าอยากให้ฉากหลังละลายต้องเลือกฉากหลังนิดนึง
50/1.4 USM ราคา15500 คุณภาพเยี่ยมสมราคา ความคมเหนือตัว 1.8 พอสมควร แต่ต้องเลือกฉากหลังเหมือนกัน แต่โฟกัสเร็วกว่าและ Shift Focus ได้
85/1.8 USM ราคา 15000 คุณภาพเกิดมาเพื่อการนี้โดยเฉพาะ แต่ต้องมีพื้นที่ยืนมากหน่อยเวลาถ่ายครึ่งตัวหรือเต็มตัว
85/1.2L USM ราคา 89000 ไม่ต้องพูดถึงเรื่องคุณภาพตัวนี้ไม่มีใครสู้ได้
100/2 USM ราคา 17800 คุณภาพยอดเยี่ยมแต่ต้องถอยห่างแบบมากทีเดียวถ้าจะถ่ายเต็มตัว
135/2.8 Soft Focus ราคา 18200 คุณภาพยอดเยี่ยม Soft ได้สวยมากจัดว่าเป็ฯเลนส์ยอดนิยมของช่างภาพยุดฟิลม์
135/2L USM ราคา 35000 คุณภาพเยี่ยมคมจัดสีหวาน เนียนนุ่มเป็นรองแค่ 85/1.2 เท่านั้นแต่ถ้าจะถ่ายครึ่งตัวต้องถอยห่างซักสิบเมตร
เลนส์ซูม
24-85/3.5-4.5 USM ราคา 13000 คุณภาพพอใช้ได้ในเรื่องความคม สีหวานสวย แต่ฉากหลังจะเบลอไม่ค่อยสวยต้องเลือกฉากหลังหน่อย แต่โฟกัสเร็วและแม่นยำ
28-70/3.5-4.5 II ราคาประมาณ 4-6000 หาได้แต่มือสองความคมเหนือ24-85เล็กน้อย สีสวยหวานพอๆกัน แต่โฟกัสช้าและมีเสียงดัง
24-70/2.8L USM ราคา 48000 คุณภาพไว้วางใจได้ สีสวยหวานฉากหลังนุ่มเบลอสวยงามโฟกัสเร็วใช้งานสะดวก
70-200/4L USM ราคา 29000 คุณภาพสมคำล่ำลือ สีหวานสวยเนียนแน่นอน หลังเบลอกระจาย ถอยห่างจนเกือบต้องตะโกนคุยกัน
70-200/2.8L USM ราคา 47000 ความคมเหนือกว่า 4L เพียงเล็กน้อย สีสันพอกันแต่ที่ 2.8 โฟกัสตาหูอาจจะเบลอได้
มาที่บทสรุปดีกว่า
ถ้าเพื่อการลงทุนที่คุ้มค่าแล้ว ถ้าเป็นการถ่ายที่มีเวลาเตรียมตัวมาก พื้นที่ในการถ่ายไม่บังคับ EF50/1.8 II เป็นทางเลือกที่เหมาะสมที่สุดใช้งานได้ตั้งแต่การถ่ายหมู่ 2-3คน ไปจนถึงถ่ายครึ่งตัว แต่ถ้าเป็น EF85/1.8 USM จะได้โฟกัสที่รวดเร็วแม่นยำ ให้ระยะหวังผลได้ดีกับการถ่ายครึ่งตัว และ โคลสอัพเต็มหน้า
แต่ถ้าเป็นการถ่ายภาพที่พื้นที่ค่อนข้างจำกัด มีเวลาเตรียมตัวน้อย EF24-85/3.5-4.5 USM เป็นตัวเลือกที่ยอดเยี่ยมสะดวกที่สุดในการใช้งาน แต่ความคมจะเป็นรอง เลนส์ฟิกซ์อยู่ในระดับนึง และต้องระวังช่วง 24-30 ถ่ายใช้ถ่ายกลุ่มหลายๆ คน คนที่อยู่บริเวณขอบภาพจะดูแปลกๆ เล็กน้อย เนื่องจากความบิดเบือนของภาพ
ขอให้ลองดูแนวทางการถ่ายภาพของตนเองว่าส่วนมากจะเป็นแบบไหน แล้วเลือกให้เหมาะสมกับความต้องการครับ จะได้ไม่ลำบากมากนัก
คราวนี้ลองมามองเลนส์ค่ายอื่นที่ราคาไม่แพง ที่ไม่ช่ายของกล้องบ้างน่ะครับ
Tamron 70-300F4-5.6 LD Macro ตัวนี้เป็น Tele Zoom ยอดฮิตเพราะราคาถูกแล้วให้คุณภาพเกินราคา ให้สีดี คอนทราสระดับกลางๆ ไม่สูงมาก ความนุ่มนวลของสีผิวอยู่ในเกณฑ์ที่ดีเกินตัวพอสมควร แต่ความคมนั้นโดยเฉพาะที่ 200 - 300 ภาพจะไม่ค่อยคมเท่าไหร่ การโฟกัสถือว่าค่อนข้างช้าเมื่อเทียบกับคู่แข่ง ขอดีอีกอย่างถ่าย Macro ได้ด้วย
Sigma 70-300mm F4-5.6 II APO MACRO SUPER ตัวนี้เป็น Tele Zoom ยอดฮิตอีก 1 ตัวที่ให้คุณภาพมากอีก 1 ตัว ให้สีดี คอนทราสสูง ความนุ่มนวลของสีผิวอยู่ในเกณฑ์ดี ความคมช่วง 200-300 อยู่ในเกณฑ์ดีมาก โฟกัสเร็ว ตัวชิ้นงานของเลนส์วัสดุดีกว่า Tamron น้ำหนักเบา ขนาดไม่ใหญ่มาก ถ่าย Macro ได้
Tokina 28-70F2.8 ProSV ตัวนี้เป็น Normal Zoom F2.8 ราคาประหยัดให้สีสวย แต่ไม่สด ความอิ่มตัวของสีไม่สูงมาก คอนทราสกลางๆ ความนุ่มนวลของสีผิวอยู่ในระดับกลางๆ ที่ F2.8 ไม่ค่อยคมเท่าไหร่ ต้องประมาณ F4 ขึ้นไปถึงจะคม เลนส์ตัวนี้แพ้แสง Flare ง่าย การโฟกัสความเร็วอยู่ในระดับกลาง
Tamron 28-75F2.8 ตัวนี้เป็น Normal Zoom F2.8 ยอดฮิต ราคากลางๆ คุณภาพสูงให้สีสวย ใส ความอิ่มตัวของสีอยู่ระดับกลางๆ คอนทราสกลางๆความนุ่มนวลของสีผิวอยู่ในระดับดี F2.8 คมพอสมควร ถ้า F3.2 จะดีกว่า ตัวนี้แพ้แสงเหมือนกันแต่น้อยกว่า Tokina โฟกัสเร็ว เบา ถ่าย Macro ได้ใกล้มากๆๆ เลนส์ตัวนี้ให้คุณภาพเกือบเทียบเท่ากับเลนส์ L ในราคาที่ถูกกว่ากันถึง 4 เท่า
เสริมอีกนิด
EF-S 18-55 เลนส์แถม ของดีที่โลกลืม 55555+
เป็นเลนส์ที่อยู่ช่วงเหมาะกับ Digital ให้สีสวย ความคมอยู่ในระดับกลาง น้ำหนักเบามาก ทนไม้ทนมือ การไล่โทนของสีผิวทำได้ดี โฟกัสความเร็วอยู่ในระดับกลาง ถือว่าเป็นเลนส์ที่คุ้มค่ามากตัวหนึ่งทีเดียว
ที่มา : http://teletuppy.multiply.com/journal/item/6?&item_id=6&view:replies=reverse
3 พฤศจิกายน 2551 21:25 น.
เจน_จัดให้
คุณเคยถามตัวเองมั๊ยว่าชีวิตที่มีค่าคืออะไร?
เสียงแว่วๆจากโทรทัศน์ ถามคำถามประโยคนี้ขึ้นมา? ใจที่จดจ่ออยู่กับการปั่นสรุปเนื้อหาบัญชีเพื่อเตรียมสอบก็รู้สึกเหมือนโดนสะกดให้ต้องหยุดแล้วหันไปตามแหล่งที่มาของคำถามนั้น....
ใครหลายคนบนโลกนี้อาจกำลังค้นหาคำตอบของคำถามนี้อยู่ ไม่เว้นแม้แต่ฉันเอง...
เนื้อเรื่องเริ่มด้วยการเล่าชีวิตของ"แม่ต้อย" และเด็กน้อยอีก 3 คน
แม่ต้อยไม่ได้เป็นคนร่ำรวย หรือมีอะไรที่น่าสนใจ เป็นเพียงผู้หญิง
ธรรมดาคนหนึ่ง....(ในโฆษณาเค้าว่าจนและผัวทิ้งด้วยดิ)
ส่วนเด็กทั้งสามต่างก้อมีที่มาที่แตกต่างกันคิดตี้บ้านแตก แมคเป็นโปลิโอ และโตขี้ขโมย....แต่ทั้งสามก้อมีแม่คนเดียวกัน คือ แม่ต้อย
แม่ต้อยเก็บเด็กทั้งสามคนมาเลี้ยง แม่ต้อยป่วยเป็นมะเร็งและจะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่เกิน 2 ปี แต่เธอบอกว่าโชคดีจัง 2 ปีทำอะไรได้อีกเยอะ...
เธอสอนเด็กๆว่า
"ชีวิตที่มีค่าไม่ใช่ชีวิตร่ำรวย มีเกียรติ หรืออายุยืน แต่ชีวิตที่มีค่าคือชีวิตที่ตัวเราเป็นคนมีคุณค่า และทำให้ชีวิตคนอื่นมีค่า"
รอยยิ้มของคนที่รู้คุณค่าของชีวิตและทำให้ชีวิตคนอื่นมีค่ามันอบอุ่นและ
จริงใจจริงๆ....
ไม่ว่าเนื้อเรื่องในโฆษณาเรื่องนี้จะเป็นเรื่องจริงหรือไม่ แต่สิ่งที่ปรากฎนี่หล
หละได้สอนให้รู้คุณค่าที่แท้จริงของชีวิต...
เพื่อนๆท่านใดสนใจชมโฆษณาตามลิงค์ข้างล่างนี้จ้า
http://www.kosanathai.com/tvcupdated/view_tvc.asp?GID=1&TVCID=29284&ad=Thailife%20Insurance
หน้าส่วนตัว
4336
Calendar
Lovers
5 คน เลิฟเจน_จัดให้
