3 พฤศจิกายน 2551 21:25 น.
เจน_จัดให้
คุณเคยถามตัวเองมั๊ยว่าชีวิตที่มีค่าคืออะไร?
เสียงแว่วๆจากโทรทัศน์ ถามคำถามประโยคนี้ขึ้นมา? ใจที่จดจ่ออยู่กับการปั่นสรุปเนื้อหาบัญชีเพื่อเตรียมสอบก็รู้สึกเหมือนโดนสะกดให้ต้องหยุดแล้วหันไปตามแหล่งที่มาของคำถามนั้น....
ใครหลายคนบนโลกนี้อาจกำลังค้นหาคำตอบของคำถามนี้อยู่ ไม่เว้นแม้แต่ฉันเอง...
เนื้อเรื่องเริ่มด้วยการเล่าชีวิตของ"แม่ต้อย" และเด็กน้อยอีก 3 คน
แม่ต้อยไม่ได้เป็นคนร่ำรวย หรือมีอะไรที่น่าสนใจ เป็นเพียงผู้หญิง
ธรรมดาคนหนึ่ง....(ในโฆษณาเค้าว่าจนและผัวทิ้งด้วยดิ)
ส่วนเด็กทั้งสามต่างก้อมีที่มาที่แตกต่างกันคิดตี้บ้านแตก แมคเป็นโปลิโอ และโตขี้ขโมย....แต่ทั้งสามก้อมีแม่คนเดียวกัน คือ แม่ต้อย
แม่ต้อยเก็บเด็กทั้งสามคนมาเลี้ยง แม่ต้อยป่วยเป็นมะเร็งและจะมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่เกิน 2 ปี แต่เธอบอกว่าโชคดีจัง 2 ปีทำอะไรได้อีกเยอะ...
เธอสอนเด็กๆว่า
"ชีวิตที่มีค่าไม่ใช่ชีวิตร่ำรวย มีเกียรติ หรืออายุยืน แต่ชีวิตที่มีค่าคือชีวิตที่ตัวเราเป็นคนมีคุณค่า และทำให้ชีวิตคนอื่นมีค่า"
รอยยิ้มของคนที่รู้คุณค่าของชีวิตและทำให้ชีวิตคนอื่นมีค่ามันอบอุ่นและ
จริงใจจริงๆ....
ไม่ว่าเนื้อเรื่องในโฆษณาเรื่องนี้จะเป็นเรื่องจริงหรือไม่ แต่สิ่งที่ปรากฎนี่หล
หละได้สอนให้รู้คุณค่าที่แท้จริงของชีวิต...
เพื่อนๆท่านใดสนใจชมโฆษณาตามลิงค์ข้างล่างนี้จ้า
http://www.kosanathai.com/tvcupdated/view_tvc.asp?GID=1&TVCID=29284&ad=Thailife%20Insurance
11 ตุลาคม 2551 06:43 น.
เจน_จัดให้
> เพื่อน ๆ บอกผมว่าทำไมมึงดูหน้าตาไม่ค่อยฉลาด แต่เรียนเก่งจังวะ...
> ผมบอกเพื่อนผมว่าแม่กูสอน ให้ขยันแล้วก็ตั้งใจเรียน...
> เพื่อน ๆ ผมบอกว่า ทำไมพอมึงมีตังค์ มึงชอบเอาไป ทำบุญ แจกเด็ก เลี้ยงพระวะ..
> ผมบอกเพื่อนผมว่าแม่กูสอน ให้รู้จักแบ่งปันคนอื่น ถึงเราจะมีตังค์น้อย
แต่ก็มีคนอื่นที่เขาลำบากกว่าเรา..
> เพื่อน ๆ ผมบอกว่า ทำไมมึงชอบเล่นกีฬา เล่นเป็นหลายอย่าง แล้วไม่เคยเห็นมึงป่วยนอนโรงพยาบาลเลยวะ..
> ผมบอกเพื่อนผมว่าแม่กูสอน ให้กูออกกำลังกาย จะได้แข็งแรง ไม่เจ็บ ไม่ป่วยง่าย ๆ
เพราะเรามีตังค์น้อย เจ็บป่วยจะลำบาก..
> เพื่อน ๆ ผมบอกว่า ทำไมมึงอารมณ์ดี ไม่เครียด ไม่โกรธใครบ้างเลยหรือไงวะ..
> ผมบอกเพื่อนผมว่าแม่กูสอน ให้เป็นคนอารมณ์ดี ทำให้คนที่อยู่ใกล้เรามีความสุข
แล้วจะสบายใจ กันทุกคน..
> เพื่อน ๆ ผมบอกว่า ทำไมมึงพูดกับคนอื่น ดูสุภาพ อ่อนน้อม ทั้ง ๆ ที่เขาเป็นลุงแก่ ๆ เป็น เด็กเสริฟอาหาร หรือแม้แต่ขอทานที่มึงให้เศษตังค์แล้วเขาอวยพรให้มึง ทำไมมึงต้องขอบคุณขอทานวะ..
> ผมบอกเพื่อนผมว่าแม่กูสอน ให้พูดดี ๆ กับทุกคน ไม่ว่าเขาจะเป็นใคร เราพูดดี ๆ กับเขา
เขาก็จะได้พูดดี ๆ กับเรา..
> เพื่อน ๆ ผมบอกว่า ทำไมพี่ ๆ น้อง ๆ มึงตั้งหลายคน ทำไมรักใคร่กันดี ไม่เคยทะเลาะกันเลยวะ..
> ผมบอกเพื่อนผมว่าแม่กูสอน ให้พี่น้องรักกันทุกคน เพราะหมากับแมวที่อยู่บ้านเดียวกัน
มันยังรักกันได้ ทำไมพี่น้องกัน จะรักกันไม่ได้..
> เพื่อน ๆ ผมบอกว่า ทำไมมึงถึงรักชาติ รักแผ่นดิน รักในหลวง มากมายนักวะ..
> ผมบอกเพื่อนว่าแม่กูสอน ให้กูสำนึกถึงบุญคุณของแผ่นดิน บุญคุณของพระมหากษัติรย์ ทุกพระองค์แม่กูสอน ให้กูรู้จักคำว่า จงรักภักดี ตั้งแต่กูยังไม่รู้ความหมายจนทุกวันนี้
กูรู้แล้วว่า คำว่า จงรักภักดีนั้น ยิ่งใหญ่เพียงใด..
> เพื่อน ๆ ผมบอกว่า ทำไมแม่มึงถึงสอนอะไรมึงมากมายจังเลยวะ..
> ผมบอกเพื่อนว่าที่กูเป็นกูอยู่จนทุกวันนี้ ก็เพราะ 'แม่กูสอน'
แม่กูสอนอะไรกูทำตามแม่กูสอนทุกอย่าง...
> มีอยู่อย่าง เดียวที่แม่กูไม่ได้สอน แต่กูทำ แล้วกูทำมาตั้งแต่เด็กแล้ว
แม่กูไม่ได้สอนให้รักแม่ แต่......กูรักแม่ว่ะ... > > > > > > > > >
จาก Forward mail จ้า
รักแม่ค่ะ
15 กันยายน 2551 13:56 น.
เจน_จัดให้
เซ้งอุทยาน !!!
เมื่อเช้าหยิบหนังสือพิมพ์ กรุงเทพธุรกิจ ขึ้นมาอ่าน เจอพาดหัวตัวใหญ่ รัฐให้สัมปทาน 30 ปี สร้างโรงแรม รีสอร์ท เปิดเอกชนรุมทึ้ง 10 อุทยานดัง เห็นแล้วต้องรีบอ่านรายละเอียดต่อทันที ได้ความว่า
กรมอุทยานแห่งชาติสัตว์ป่าและพันธุ์พืช กระทรวงทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม ประกาศเปิดอุทยานแห่งชาติ 10 แห่ง นำร่องให้เอกชนเข้ามาบริหารพื้นที่จัดการบริการประกอบด้วย
1.อุทยานแห่งชาติเขาใหญ่
2.อุทยานแห่งชาติห้วยน้ำดัง
3.อุทยานแห่งชาติดอยอินทนนท์
4.อุทยานแห่งชาติหมู่เกาะสิมิลัน
5.อุทยานแห่งชาติหมู่เกาะสุรินทร์
6.อุทยานแห่งชาติภูกระดึง
7.อุทยานแห่งชาติดอยสุเทพ ปุย
8.อุทยานแห่งชาติแก่งกระจาน
9.อุทยานแห่งชาติเอราวัณ
10.อุทยานแห่งชาติดอยผ้าห่มปก
แหล่งข่าวจากกรมฯ ยังเปิดเผยว่า ที่ผ่านมา มีนักธุรกิจหลายรายเสนอแผนจัดการอุทยานแห่งชาติ ที่ต้องการบริหารมายังกรมฯ และยังพยายามให้กรมฯ ลดราคาค่าเช่าลง ทั้งนี้กรมฯ กำหนดราคาค่าเช่าพื้นที่เพื่อบริการไว้ตารางเมตรละ 30 บาท หรือไร่ละ 4.8 หมื่นบาทต่อเดือน แต่เอกชนมองว่าเป็นราคาที่สูงเกินไป และต่อรองให้ลดราคาลงเหลือแค่ตารางเมตรละ 3 บาทเท่านั้น
สำหรับแผนการเปิดให้เอกชนเข้าเช่าพื้นที่บริหารจัดการ ได้กำหนดเงื่อนไขเบื้องต้น อาทิ จะเปิดให้เอกชนเข้ามาบริหารในโซนบริการนักท่องเที่ยวแบบครบวงจร ประกอบด้วย ศูนย์อาหาร ร้านขายของที่ระลึก รีสอร์ท โรงแรม โดยมีอายุสัมปทาน 30 ปี มีเงื่อนไขว่าต้องอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม และปลูกป่าเพิ่มเติม
นายวิชิต พัฒนโกศัย รองอธิบดีกรมฯ กล่าวว่า 'กรมอุทยานฯ ต้องการให้มืออาชีพเข้ามาบริหารพื้นที่บริการ ซึ่งจะเป็นใครก็ได้ ไม่ว่าจะเป็นชุมชนในพื้นที่ นักธุรกิจขนาดใหญ่ หรือขนาดกลาง โดยกรมฯ จะแบ่งพื้นที่ของอุทยานฯ เป็นกลุ่ม ๆ คือกลุ่มที่มีกำลังซื้อสูง และกลุ่มที่มีกำลังซื้อปานกลาง และกลุ่มทั่วไป เพื่อเปิดให้มีตัวเลือกหลากหลาย ไม่ได้ปิดกั้นโอกาสของประชาชนในการเข้าถึงธรรมชาติ'
นายทรงธรรม สุขสว่าง ผู้อำนวยการส่วนศึกษาและวิจัยอุทยานแห่งชาติ กรมอุทยานแห่งชาติสัตว์ป่าและพันธุ์พืช กล่าวว่า การให้สัมปทานเอกชนเข้าบริหารจัดการในพื้นที่อุทยานฯ ไม่ใช่เรื่องเสียหาย โดยต่างประเทศหลายประเทศมีการดำเนินการรูปแบบนี้มานานแล้ว และเป็นไปตามโครงงานการจัดการพื้นที่คุ้มครองตามอนุสัญญาความหลากหลายทางชีวภาพที่มี 191 ประเทศเป็นสมาชิก เพื่อหาเงินสนับสนุนจากภาคเอกชนไปบริหารจัดการพื้นที่ป่า เพราะงบประมาณของรัฐไม่เพียงพอ
ศ.นิวัติ เรืองพานิชย์ นักวิชาการด้านวนศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ กล่าวว่า รู้สึกเป็นห่วงแนวความคิดในการให้สัมปทานอุทยานแห่งชาติแก่ภาคเอกชนเข้ามาบริหารจัดการการท่องเที่ยว โดยมีเป้าหมายเพื่อให้รัฐมีรายได้เพิ่มขึ้น เพราะเป็นการคิดถึงแต่เงินด้านเดียว ไม่ได้คำนึงถึงวัตถุประสงค์หลักในการดูแลรักษาป่าไม้ สัตว์ป่าและพันธุ์พืช ซึ่งในที่สุดแล้ว จะทำให้ธรรมชาติถูกทำลาย จึงขอเรียกร้องข้าราชการอย่าตามใจฝ่ายการเมืองมากเกินไป
อ่านจบก็เกิดคำถามในใจขึ้นมาทันทีว่า แล้วใครได้ผลประโยชน์จากการกระทำครั้งนี้ ประเทศชาติ ประชาชน ข้าราชการ เอกชน หรือนักการเมือง ที่สุดแล้วก็คิดได้ว่า ทุกฝ่ายคงสมประโยชน์ร่วมกัน ยกเว้นประเทศชาติและประชาชนเท่านั้นที่จะต้องเสียผลประโยชน์ของชาติไป
เพราะเพียงแค่การต่อรองราคาจากเพียงตารางเมตรละ 30 บาท ให้เหลือเพียงแค่ 3 บาท เท่านั้นก็เพียงพอที่จะทำให้รับรู้แล้วว่า คุณต้องการที่จะเข้ามาฮุบทรัพยากรของชาติเพื่อไปแสวงหาผลกำไรให้ตัวเองมากน้อยเพียงใด ทำไมถึงไม่หน้าด้านขอใช้ฟรี ๆ ไปเลยล่ะ
การที่กรมฯ ให้เข้ามาทำธุรกิจครบวงจรเช่นนี้ แล้วบอกว่า ให้เอกชนที่ได้รับสัมปทานถึง 30 ปี ต้องอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม และปลูกป่าเพิ่มเติม ได้คิดถึงหลักความจริงบ้างหรือเปล่า การที่จะสร้างโรงแรมหรือรีสอร์ทนั้น จะต้องทำลายป่าไม้และทรัพยากรต่าง ๆ ไปเท่าไหร่ แล้วนี่หรือที่บอกว่า จะต้องอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม แล้วจะให้ปลูกป่าเพิ่มเติม จะไปหาที่ไหนมาปลูกอีกล่ะ ก็คุณเล่นทำลายกันไปเสียขนาดนี้แล้ว
แล้วเหตุผลที่จะให้ประชาชนทุกกลุ่มกำลังซื้อเข้าถึงธรรมชาตินั้น เป็นเหตุผลที่ห่วยมาก ๆ เพราะปัจจุบันนี้อุทยานแห่งชาติทุกแห่งในเมืองไทย ก็ไม่สามารถให้การรองรับนักท่องเที่ยวจำนวนมากได้อยู่แล้ว ถึงขั้นต้องมีการจำกัดจำนวนนักท่องเที่ยวกันเลยทีเดียว ดังนั้นจะเป็นการเปิดโอกาสของพวกนักท่องเที่ยวคนรวยเสียมากกว่ามั๊ง ที่อยากมาเที่ยวแต่ไม่สามารถมาทนนอนกลางดินกินกลางทรายได้ จึงต้องให้มีการสร้างโรงแรม หรือรีสอร์ทขึ้นมารองรับคนกลุ่มนี้แทน ไม่ว่าจะยกเหตุผลใดมากล่าวอ้าง สุดท้ายก็ทำเพื่อพวกเดียวกันเองนั่นแหละ
ที่อ้างว่าต่างประเทศเขาก็ทำกันนั้นก็เข้าใจ แล้วคุณคิดว่าประเทศไทยจะสามารถบริหารจัดการทรัพยากรของชาติเพื่อประโยชน์ของคนในชาติได้อย่างแท้จริงมากน้อยแค่ไหน ผลประโยชน์มหาศาลเช่นนี้ สุดท้ายคนที่ได้รับคือใคร
เห็นด้วยกับ ศ.นิวัติ รัฐอย่าคำนึงถึงแต่รายได้อย่างเดียว ควรคำนึงถึงการรักษาทรัพยากรธรรมชาติด้วย เพราะที่ผ่านมาทุกคนก็เห็นกันอยู่ว่าความเจริญเข้าไปที่ไหน ธรรมชาติก็ถูกทำลายที่นั่น ไม่ใช่เพียงแค่ป่าไม้เท่านั้น สัตว์ป่าอีกล่ะ วงจรการดำเนินชีวิต ระบบนิเวศน์ จะเสียหายมากน้อยเพียงใด คิดเสียว่าเพียงแค่มีการตัดถนนเส้นใหม่ในเมือง ก็ต้องมีสัตว์สังเวยชีวิตไปเท่าไหร่ เพียงเพราะการดำเนินชีวิตที่ต้องเปลี่ยนไป แล้วนี่ต้องมาก่อสร้างอะไรอีกมากมาย ต้องมาทำลายบ้านของสัตว์นานาชนิด แล้วจะเรียกว่า การอนุรักษ์ ได้อย่างไร
สงสารลูกหลานในอนาคตจริงๆ ต่อไปคงไม่รู้จักคำว่าป่า ว่ามีคุณค่าต่อชีวิตมากแค่ไหน....
ที่มาจากฟอร์เวิร์ดเมลจ้า....อ่านแล้วสะเทือนใจ...
15 สิงหาคม 2551 08:35 น.
เจน_จัดให้
ลิ่วลิ่วปลิวตามลม...ใจเอ๋ย เปลี่ยวเปล่าเศร้าตามเคย...ค่ำนี้
จับจ้องมองฟ้าไกล...ไร้เดือน เหมือนรักผลักไสพ้น...เกินค้น...ใจเธอ
..............................................
เปาะแปะแฉะชื่นชื้น...ฝนพรำ หยดย้ำซ้ำรอยคำ...พร่ำเพ้อ
แววตาเคยอาทร...ก่อนนี้ ไม่มีแล้วความอุ่น...กรุ่นเกื้อ...เหลือไว้
..............................................
หากย้อนเวลากลับไป...วัยวัน อยากให้เราเดินสวนกัน...อย่าใกล้
เพียงคนพบเจอนั้น...ผันผ่าน จากกันคงไม่ทรมาน...เนินนาน...ป่านนี้
.............................................
ไม่สนิทชิดใกล้...ไหวหวั่น ไร้ฝันร่วมใฝ่...ใจเหม่อ
ไม่นึกรู้สึกห่วง...ยามห่าง ไร้รอยทางน้ำตา...ว้าเหว่...เดียวดาย
..............................................
คำตอบของหัวใจ...ใช่คนที่รอรึเปล่า?
เป็นเรื่องที่ดีที่สุดที่รอคนที่คุณต้องการ (ดีกว่าตัดสินใจไปกับใครสักคนที่ว่างอยู่)
เป็นเรื่องดีที่สุดที่จะรอคนที่คุณรัก (ดีกว่าตัดสินใจไปกับใครสักคนที่อยู่แถวนั้น)
เป็นเรื่องดีที่สุดที่จะรอคนที่คุณคิดว่าใช่เลย (เพราะชีวิตช่างแสนสั้น สำหรับเวลาที่สิ้นเปลืองไป...กับคนที่ไม่ใช่เลย)
คงจะดีถ้าได้เจอคนที่เขารักคุณจริงในภายหลัง เพราะมันย่อมดีกว่า การได้เจอคนที่สัญญาว่าจะ"รัก"คุณ แต่ในไม่ช้าเขาก็ "จากไป"
อย่าพยายามแสร้งทำให้คนอื่นประทับใจ เพื่อที่เขาหรือเธอจะได้มาหลงรักคุณ เพราะถ้าทำแบบนั้น คุณจะถูกตั้งความหวังไว้ว่า...มันจะต้องเป็นแบบนั้นตลอดไป
โชคชะตา...บอกถึงคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเรา
แต่หัวใจ...บอกถึงคนที่จะอยู่กับเราตลอดไป
บางทีกว่าที่ใครบางคนจะรู้ใจตัวเอง...มันก้อทำให้ใครอีกหลายคนต้องเจ็บปวด...
เราไม่ได้เกิดมาเพื่อทำร้ายกัน...หากไม่ใช่ก้ออย่าฝืนใจรัก...ก้อแค่นั้น...
ปล.กราบขออภัยคุณครูภาษาไทยทุกท่านด้วยจ้า...กลอนอาจไม่อยู่กับร่องกับรอยเหมือนกับชื่อกลอน ไม่ถูกต้องตามฉันทลักษณ์ หากไม่ถูกใจประการใดก้อโปรดเลยผ่านไป ไม่ต้องเม้นท์ หรือคิดถึงมันอีก เพียงแค่ปิดหน้านี้ก้อเท่านั้น...ขอบคุณค่ะ
25 พฤษภาคม 2551 10:12 น.
เจน_จัดให้
เรียนเพื่อนๆพี่ๆที่แอดเมลเจนไว้ jane_jne@hotmail.com ขอความกรุณาลบเมลนั้นทิ้งไปด้วยค่ะ
วันนี้เจนเพิ่งทราบเรื่องราวจากเพื่อนที่คุยกันทางเอ็ม เค้าว่าเจนส่งไฟร์ที่มีไวรัสไปให้ทำให้เครื่องคอมมัปัญหา....ซึ่งเจนไม่ทราบจริงๆว่าได้ทำแบบนั้น และไม่คิดจะทำด้วย......
ซึ่งเหตุการณ์นี้ทำให้เจนเสียเพื่อนที่ดีไป 1 คน .....
ปล.ฝากเตือนเพื่อนทุกท่านที่ได้เข้ามาอ่านกระทู้นี้ โปรดระวังการส่งไฟร์ทางเอ็มเอสเอ็มหรืออะไรก้อตามที่ทำผ่านเครือข่ายอินเตอร์เนตเพราะอาจคุณอาจกำลังทำร้ายเพื่อนของคุณเอง....ด้วยไวรัสหรืออะไรก้อตาม ที่มันติดไปกับไฟร์นั้น....แม้เครื่องคุณจะติดตั้งโปรแกรมป้องกันดีขนาดไหนจนแน่ใจว่าไม่มีสิ่งที่ไม่พึงปรารถนานี้ แต่เราก้อไม่อาจรู้ได้ว่ามีอะไรอยู่ในเส้นทางระหว่างการส่งข้อมูลนั้น หรืออันตรายที่จุดพักไฟร์ที่ไหนสักแห่งในโลกไซเบอร์นี้ เรารู้เพียงแต่ใช้งานมันแต่มันรู้ว่าจะใช้งานเรายังงัย.....คุณอาจกลายเป็นอาชญากรหรือคนโรคจิตโดยไม่รู้ตัว ซึ่งแน่นอนเมื่อมันเกิดขึ้นมันยากที่จะแก้ตัวแม้คุณจะไม่ได้ทำ อยากให้เจนป็นคนสุดท้ายที่เจอเหตุการณ์แบบนี้.....
หน้าส่วนตัว
1363
Calendar
Lovers
5 คน เลิฟเจน_จัดให้
