...คนในรัก...

เจน_จัดให้

เหมือนม่านฝนโปรยปรายระบายกั้น
ดั่งดวงจันทร์ในหมู่เมฆเล่นซ่อนหา
แม้ใกล้กัน--แค่นี้ที่ปลายตา
เหมือนหัวใจยังค้นหา...ว่าผู้ใด

ใครคนหนึ่งซึ่งแบ่งปันฝันแสนสวย
แม้ยามเจ็บยามป่วยช่วยสร่างไข้
ใครคนหนึ่งซึ่งคอยรักคอยห่วงใย
แม้ห่างไกลยังพาใจไปดูแล...

จากเนินนานผ่านมากว่าได้คิด
มีแต่เธอ...ฟ้าลิขิตไม่ผิดแน่
ในทุกเมื่อยามใดใจอ่อนแอ
แม้พ่ายแพ้...มีแต่เธอ...เสมอมา

เป็นดั่งเพื่อน ดั่งพี่ที่แสนดี
ทุกนาทียังคอยให้คำปรึกษา
แม้ยามใดทุกข์ซ้ำร่ำน้ำตา
ไหล่พี่ยายังได้ซบพบอุ่นใจ

ณ ที่เก่าเคยเคียงเพียงพี่น้อง
มาวันนี้ใจทั้งสองได้คล้องใกล้
ณ ที่นี้นาทีนี้...ตลอดไป
จะมีกันดั่งฝันใฝ่รวมใจเดียว

...........................................

บางสิ่งที่เราได้รับรู้ ได้เห็นจนชินตา   จนกลายเป็นสิ่งที่ธรรมดา
แต่ทว่า  ด้วยความธรรมดานี่เอง ที่ทำให้เราเข้าใจ คำว่ารักแท้