15 กุมภาพันธ์ 2550 19:29 น.
เจน_จัดให้
เสียงสายลมห่มเศร้ามาเล่าเรื่อง
ปลดและเปลื้องเรื่องรักสักทีหนา
จะกี่ครั้งยังต้องเจ็บเหน็บอุรา
รักแล้วลาล้าแล้วหนอท้อสุดใจ
....................
คำตอบของความรัก....
ได้ประจักษ์แค่เพียงทักแล้วห่างหาย
ลอยเหมือนลมพรมให้รักแล้วกลับกลาย
ผลสุดท้ายไม่เหลือใครให้พักพิง
....................
เก็บหัวใจไว้ที่เก่า....
เก็บความเขลาเหงาใจให้หยุดนิ่ง
เปิดตาดูและรับรู้ความเป็นจริง
ความรักที่แอบอิงใช่ทุกสิ่งที่เป็นไป
....................
photo by : jane ....ถ่ายเองจ้า มือใหม่หัดถ่าย รูปนี้พระนอนที่วัดโพธิ์จ้า
11 กุมภาพันธ์ 2550 11:42 น.
เจน_จัดให้
การเดินทางของหัวใจ...
คล้ายๆจะสิ้นสุดหยุดลงที่ตรงนี้...
กับสิ่งที่ผ่าน...ยาวนานนับปี
เฝ้าทบทวนที่ใจนี้....มีใคร?...
.....................
จากใจเคยเหงาเศร้าและท้อ
กับการเฝ้ารอคนที่ใช่
บนเส้นทางโดดเดี่ยว...เปลี่ยวหัวใจ
"เธอ"...กลับเหมือนแสงไฟนำทาง
.....................
จะเมื่อไร...ไม่อาจรู้
ที่เหมือนมีเธออยู่...ไม่อ้างว้าง
เหมือนมีบางสิ่ง...บางอย่าง
กับคำว่ารักจางๆ ที่เธอร่างสร้างไว้...ในหัวใจ
.....................
จากเส้นทางที่ไม่เคยคุ้น
กลับอบอุ่นเมื่อมีเธออยู่ใกล้
จะหนาวร้อน...ก็ผ่อนคลาย
เพราะใคร เพราะใคร...ถ้าไม่ใช่เธอ
.....................
10 กุมภาพันธ์ 2550 13:41 น.
เจน_จัดให้
.....คำซึ้งซึ้งซึ่งจริงใจ....
รักเธอเสมอไปต่อแต่นี้
รักเพราะรักด้วยใจแน่นหนัก...ภักดี
คำหนึ่งคำจากใจนี้...มีให้เธอ
........................
สิ่งหนึ่งที่อยากบอกออกไป...ไม่ใช่แค่คำอะไรที่พร่ำเพ้อ...และฉันก็ไม่ได้ละเมอ...รักเธอ รักเธอ...จริง จริง
.......................
.....จากความในใจที่เก็บซ่อน.....
ไม่อาจถ่ายถอนหรือละทิ้ง
เพราะในใจ...ในทุกสิ่ง
ความเป็นจริง...มีเธอเสมอมา
.......................
ทุกทุกการกระทำ...ยังคอยย้ำอย่างแน่นหนา...จะขอรักเธอไปจนกว่า...วันเวลาจะหยุดลง.......
......................
อยากขอพรจากดวงดาว
ขอสักคราวให้ใจสมประสงค์
ขอบอกรักจากใจที่มั่นคง
ขอเขาจงรับรักที่ภักดี........
.......................
7 กุมภาพันธ์ 2550 20:36 น.
เจน_จัดให้
ตั้งแต่วันแรกที่ได้พบเธอ
ก็ถามใจอยู่เสมอคือเธอใช่ไหม
คนที่ใจเฝ้ารอ...คนที่ใจจะพอ...ไม่ขอมีใคร
เสียงจากข้างในตอบว่าใช่...คือเธอ
.....................
จากวันเป็นเดือนเลื่อนเป็นปี
ในใจดวงนี้ยังมีแต่เธออยู่เสมอ
เริ่มคิดถึงเธอทุกคราเวลาไม่พบเจอ
แม้นอนยังแอบเพ้อเป็นภาพเธอในใจ
......................
แม้ไม่อาจได้อยู่ใกล้ชิดกัน
ระยะห่างเพียงเท่านั้น...ในความฝันใกล้กันได้
แม้ไม่อาจเป็นคู่อยู่เคียงกาย
ขอเป็นเพียงคนที่เธอยังทักทายก็เพียงพอ
.......................
3 กุมภาพันธ์ 2550 13:08 น.
เจน_จัดให้
ก่อนจะพ้นนาทีนี้......
นาทีที่เธอมาลาจากฉัน
ขอได้ไหมอย่ามองตากัน
บอกลาเพียงเท่านั้นแล้วหันหลังไป
....................
ไม่อยากให้เธอได้รับรู้
ความเศร้าที่มีอยู่...เก็บไว้
เสียงร้องไห้จากหัวใจ
สะอื้นได้แต่ภายในไม่ให้ใครได้ยิน
....................
จากวันแรกจนวันสุดท้าย
ผ่านอะไรมามากมายไม่ถวิล
แต่ขาดเธอไปหัวใจมันไม่ชิน
เหมือนใจที่ขาดวิ่น...กำลังจะสิ้นไป
....................
แต่จะขอยิ้มให้กับเธอ
ในทุกที่ที่พบเจอไม่ว่าวันไหน
เพราะไม่ว่าจะอย่างไร.....
ครั้งหนึ่งที่ของหัวใจก็เคยให้ไว้เป็นของเธอ.....
....................