30 มกราคม 2550 13:16 น.
เจน_จัดให้
ยากจะผ่านค่ำคืนหนาว
แสงดวงดาวกระพริบราวปลอบขวัญ
ไร้อ้อมแขนแน่นอุ่นเคยคุ้นนั้น
ใจยิ่งสั่นยากฝืนกลั้นความเดียวดาย
..................
ในมุมมืดของแสงจันทร์....
มีคนหนึ่ง..ที่มุมนั้น...นอนฝันร้าย
แม้มีผ้าห่มนุ่มคลุมร่างกาย
แต่ความหนาวที่รอบรายคล้ายยิ่งทวี
..................
ในมุมมืดของหัวใจ....
มีความหลังฝังไว้ยากหลีกหนี
คอยตอกย้ำความเจ็บช้ำทุกนาที
ทำไมหนอ...ราตรีนี้ช่างยาวนาน
....................
เพลงหนาวของ Stranger เป็นแรงบันดาลใจจ้า เพราะดีจัง ฟังแล้วหนาวเลย อิอิ
*photo : http://www.2how.com/gallery/image.php?imgid=53862&page=3
26 มกราคม 2550 16:30 น.
เจน_จัดให้
วันเวลาผ่านมานาทีนี้
หวังเพียงสักวินาทีจะหยุดไว้
อยากเก็บภาพยามมีเธอข้างกาย
เก็บทุกลมหายใจที่เป็นเรา
....................
ไม่มีสักห้วงเวลา........
ที่ใจเหว่ว้า...จะหายเศร้า
เพียงแค่คิดถึงวันไกล...ใจหม่นเทา
คงเหลือเพียงเงาอดีตให้จดจำ
....................
จากนี้คงได้แต่คิดถึง
สิ่งดีดีที่ตราตรึง....คอยย้ำ
สิ่งดีดีที่เธอเคยกระทำ
ทุกถ้อยคำล้ำค่าไม่ว่าวันใด
....................
จากนี้ไปอาจไม่ได้พบเจอ
แต่จะยังคิดถึงเธอเสมอไม่ว่าวันไหน
ภาพความหลัง...ยังคงความขลังตลอดไป
คำว่าเพื่อนยังฝังไจไม่เปลี่ยนแปลง
....................
14 มกราคม 2550 12:50 น.
เจน_จัดให้
ขอบคุณที่ก้าวเข้ามาในชีวิตฉัน
ขอบคุณสำหรับรอยแผลอันน่าจดจำครั้งนี้
ขอบคุณที่ช่วยสอนบทเรียนดีดี
ขอบคุณที่ทำให้ใจดวงนี้เริ่มแข็งแรง...
....................
ขอบคุณถ้อยคำที่ย้ำว่ายังรัก
ขอบคุณที่ทำให้ประจักษ์ว่าเสแสร้ง
ขอบคุณทุกสิ่งที่เธอแสดง
ขอบคุณที่ทำให้ไม่เคลือบแคลงอีกต่อไป...
....................
ขอบคุณที่ทำให้เรียนรู้หลายสิ่ง
รู้ความจริง...ว่ารักนั้นเป็นไฉน
รู้ว่าควรเชื่อหรือไม่เชื่อในสิ่งใด
ขอบคุณที่เป็นครู...ปูพื้นให้เฝ้าระวัง
.....................
ขอบคุณที่สอนให้รู้ความเจ็บปวด
ขอบคุณที่ทำให้ร้าวรวด...น้ำตาไหลหลั่ง
ขอบคุณที่เธอไม่ได้คิดจริงจัง
ขอบคุณที่ช่วยพังฝังหัวใจ
.....................
มันก็สะใจดี
ที่เธอฝากความทรงจำนี้ไว้ให้
ต่อจากนี้...และต่อไป
จะได้ไม่รักใครหมดใจที่มี...ง่ายดายๆอย่างนี้...ไม่มีวัน
...................
11 มกราคม 2550 13:42 น.
เจน_จัดให้
เด็กน้อยคนหนึ่งซึ่งสงสัย
ว่าเหตุใดคนมากมายไร้สุขขี
เกิดมาเพื่อแก่งแย่งแลชิงดี
ใยจึงไม่รู้จักความพอดีมีในตน
.................
พอเติบโตได้เรียนรู้โลกใบใหญ่
เกิดคำถามมากมายให้ฉงน
ฆ่าฟันกันทำไม...คนหนอคน
หาสิ่งปรนเปรอตนพ้นเพียงพอ
.................
ไม่คำนึงถึงใครต้องเจ็บปวด
ไม่สำรวจตรวจจิตใจที่เกิดก่อ
หวังเพียงตนได้สุข...แต่คนอื่นท้อ
ได้เห็นแก่ตัวเป็นพอ...คนหนอคน
..................
นี่คงเป็นสิ่งที่มีอยู่และเป็นไป
ไม่ว่าจะหนีไปกี่ล้านไมล์คงไม่พ้น
เกิดมาบนโลกนี้คงทำได้เพียงทน
เกิดมาเพื่อผจญโลกความจริง
..................
people killing,people dying
children hurtin,hear them crying
can you practice what you preach
or would you turn the other cheek
father father father help us
send some guidence from above
these people got me,gotme questioning
where is the love
where is the love
where is the love
where is the love & love & love ...
...The Black Eyed Peas...
..ถ้าโลกนี้มีความรักให้กันอย่างแท้จริง ไม่ว่าจะเป็นความรักแบบใดก็ตาม คงไม่มีใครต้องเจ็บปวด..โลกคงน่าอยู่มากกว่านี้เนอะ ..where is the love ?
7 มกราคม 2550 12:47 น.
เจน_จัดให้
Happiness is a by-product of an effort to make someone els happy (Gretta Palmer)
I AM...
สวัสดีจ้าความสุข
ขอบคุณที่พัดพาความทุกข์ไปจากฉัน
ความรู้สึกดีดีที่มีใครคนนั้น
แม้ไม่ได้อยู่ใกล้กันแต่ก็สุขใจ
..............
กับสิ่งที่ผ่านมา....
กับวันที่เคยเหว่ว้า...หวั่นไหว
กับสิ่งที่เคยทุกข์ท้อต่อหัวใจ
กลับเลือนหายเมื่อมีเธอเข้ามา
..............
ขอบคุณที่ทำให้ฉันเป็นคนใหม่
รู้จักเปิดรับสิ่งมากมายที่เข้ามาหา
รู้จักให้แม้ไม่ได้รับกลับคืนมา
รู้คุณค่าว่ารักนั้นหนาเป็นเช่นไร
...............
ฉันอาจไม่สมหวังในความรัก
ความเจ็บปวดอาจมาทักในวันไหน
แต่ที่รับรู้กับสิ่งที่ทำลงไป
ทำด้วยใจ...แค่ได้ให้...ก็ไม่ต้องการอะไรตอบแทน
...............
Happiness.....
"ฉันดีใจที่เธอได้เรียนรู้
แม้โลกใบนี้อาจดูโหดร้าย
แต่เธอก็ได้ค้นพบอะไรมากมาย
ฉันยังอยู่กับเธอต่อไปไม่ห่างกัน"
..............
ยิ้มไว้น๊ะ ยิ้มแล้วโลกสดใสมากเลยรู้เป่าจ๊ะ สู้ๆ ฉันจะคอยดูไม่ห่างไกล อย่าคิดว่าตัวเองเดียวดาย ลองมองไปบนฟ้าไกล เห็นแววตาแห่งความห่วงใยนั่นไหม คอยส่งแรงใจให้เธอทุกเวลา....วู้ๆๆ