6 ธันวาคม 2549 09:04 น.
เจน_จัดให้
ก้าวข้ามผ่านห้วงวันเวลา
ก้าวก่อนเคยไขว่คว้า สับสน
ก้าวก่อนเคยสิ้นคิดชีวิตคน
เพราะก้าวก่อนปะปนด้วยกิเลสสังเวชใจ
....................
ก้าวนี้ขอก้าวด้วยใจกล้า
ก้าวนี้ขอใช้ธรรมนำพา...สุขใส
ก้าวนี้ขอให้ความสงบลบความเศร้าในใจ
ก้าวนี้ขอก้าวไปไม่หวั่นเกรง
....................
นิ่งแล้วหนอใจน้อยน้อยปล่อยวางบ้าง
นิ่งแล้วหนออย่าอ้างว้างในทางเคว้ง
นิ่งเสียเถิดปล่อยชีวิตให้บรรเลง
ปล่อยไปตามบทเพลงแห่งวัฏจักรกรรม
....................
ทางข้างหน้าจะเป็นเช่นไรไม่อาจรู้
จงใช้จิตพินิจดู....อย่าถลำ
จงตริตรองลองคิดในทุกการกระทำ
จงเฝ้าย้ำอย่าสร้างกรรมให้เพิ่มพูน
......................
...........เมื่อได้เข้าใจแล้ว ก็คงไม่มีอะไรต้องเข้าใจอีก เพราะที่จริงก็ไม่ได้มีอะไรให้ต้องเข้าใจ เพราะมันไม่ได้มีอะไรมาตั้งแต่ต้นแล้ว...........
1 ธันวาคม 2549 22:14 น.
เจน_จัดให้
.......ดวงใจดวงน้อยเฝ้าคอยรัก.......
เพียงอยากรู้จักว่าความรักเป็นไฉน
อยากมีคนมาวิ่งเล่นในหัวใจ
อยากคอยดูแลห่วงใยใครบางคน
.............................
แม้ความรักอาจอกหักไม่สมหวัง
ความรักพังยากเหนี่ยวรั้ง..สับสน
แม้ความรักพาจิตคิดมืดมน
แต่ความรักก็ทำให้คนเป็นคนที่สมบูรณ์
............................
การได้รัก...อย่างเข้าใจ
ว่าแม้รักมากมายอาจมีค่าได้แค่ศูนย์
เพราะเพียงได้รัก...ได้เทิดทูน
ให้ความรักเกื้อกูลหัวใจก็เพียงพอ
............................
แม้ได้เพียงแค่สัมผัส...บางเบา
แม้ไม่อาจยึดเอาไว้ดั่งใจขอ
แม้ต้องเหนื่อยกับการเฝ้ารอ
นั่นเพราะรักคือความไม่ย่อท้อต่อโชคชะตา
............................
ทุกสิ่งในโลกดำเนินไปด้วยใจรัก
รู้ตระหนักจุดหมายที่ใฝ่หา
เป็นดั่งแสงจันทร์สาดส่องจากฟากฟ้า
นำทางทุกชีวาให้ฟันฝ่าและก้าวเดิน
...........................
.............บางคนอาจค้นหาความรัก หาจนผ่านไปครึ่งชีวิตก็ไม่เจอ เพราะไม่ได้มองดูให้ดีดีว่าแท้ที่จริงแล้วความรักก็อยู่ใกล้เพียงปลายตาเท่านั้น......ความรักคือการเรียนรู้การได้รู้จักคนมากขึ้น รู้จักสิ่งต่างๆมากขึ้น ซึ่งมันจะทำให้เราเข้มแข็งขึ้นเมื่อเราต้องเผชิญกับความผิดหวัง เจ็บบ้างช้ำบ้างจะเป็นไรแม้เค้าจากไปแต่ชีวิตยังเป็นของเราอยู่ ต้องขอบคุณเค้าด้วยซ้ำที่เข้ามาเป็นครูติววิชาความรักให้ (ติวจนตกเลยเนี่ย) ทุกสิ่งผ่านมาเพื่อเป็นบทเรียน และสักวันหนึ่งมันก็ต้องผ่านไป เพื่อให้เราได้เรียนรู้บทใหม่ของชีวิต.......อย่ายึดติดกะมันมาก อย่าคาดหวังกะมันมาก เพราะอะไรในโลกล้วนเปลี่ยนแปลง
30 พฤศจิกายน 2549 11:21 น.
เจน_จัดให้
...............บนเส้นทางยาวไกล.................
......พานพบสิ่งมากมาย...วุ่นวาย...สับสน....
......ผ่านร้อนหนาว...เหงา...เศร้า...ทุกข์ทน...
......ผ่านสุขสม....รื่นรมย์.....เพาะบ่มหัวใจ.....
.......................................
แม้จะได้พบเจอสิ่งต่างๆ
แต่ใจกลับอ้างว้างไม่สดใส
เพราะใจติดกับอดีตที่ผ่านไป
จึงไม่พร้อมเปิดรับสิ่งใหม่ๆ...ที่เข้ามา
.......................................
..............บนเส้นทางเส้นนี้................
.........ยังมีเรื่องราวดีดีให้ค้นหา.........
.....เพราะทุกสิ่งที่ถูกสร้างต่างมีค่า......
เหมือนกำแพงให้เราได้ฟันฝ่าข้ามไป
.......................................
ขอบคุณทุกคนทุกสิ่งสรรพ์
ที่เข้ามาทักทายฉันในวันที่หวั่นไหว
ขอบคุณมิตรภาพ...อาบไออุ่นที่มีให้
ขอบคุณทุกความฝันใฝ่ที่ทำให้ฉันมีวันเวลาที่ดี
.......................................
ขอบคุณทุกอ้อมใจที่เปิดรับ
ขอบคุณทุกบทกลอนที่ขานขับตอบมานี้
ขอบคุณทุกความรู้สึกจากส่วนลึกที่มี
ขอบคุณน้ำใจดีดีที่มีให้กัน
......................................
เพราะทุกสิ่งทุกอย่างคือความสุข
ที่เคล้าคลุกอยู่ในทุกความสัมพันธ์
แม้อาจแตกต่างกันไปไม่สำคัญ
โปรดรับรู้สำหรับฉัน....เธอนั้นคือความสุขทุกเวลา
28 พฤศจิกายน 2549 17:36 น.
เจน_จัดให้
อรุณรุ่งปรุงแต่งด้วยสายหมอก
เสียงนกน้อยเย้าหยอก...กระรอกไหว
กลิ่นน้ำค้างพร่างพรมห่มพฤกษ์ไพร
ใบสนไหวพลิ้วไปตามสายลม....
......................
เดินย่ำไปบนดินทรายไม่ลดละ
แม้ว่าจะอ่อนล้า...แต่ใจนั้นหนาสุขสม
เดิน...เดินไปเพื่อจุดหมายได้ชื่นชม
เมื่อแดดร่มพระอาทิตย์ดวงกลมๆก็ลับตา
.....................
ขอบคุณธรรมชาติช่างสร้างสรรค์
ให้ได้บุกบั่นฝ่าฟัน...ไปหา
แม้ต้องเหนื่อยเมื่อยล้ากายา
แต่ก็คุ้มค่ากับเวลาที่เสียไป
.....................
.................ขอบคุณธรรมชาติที่เยียวยาหัวใจ ขอบคุณจริงจริง................แต่ไมทากมันกัดเราอยู่คนเดียวเนี่ย หรือมันจะกันเฉพาะคนน่ารัก.....หุหุหุ ฮา
24 พฤศจิกายน 2549 13:22 น.
เจน_จัดให้
ในแววตาก่อนเคยมีรัก
อบอุ่นยิ่งนักยามมองเธอใกล้ๆ
อ้อมกอดอ่อนละมุนเจือจุนใจ
บัดนี้ไย....ไม่เหมือนเดิม
.................
คนเก่าเขากลับเข้ามา...ใช่ไหม
กำลังมีใครเข้ามาเพิ่มเสริม
รักของเธอจึงได้หยุดเพิ่มเติม
เมื่อคนเดิมๆกลับมาริเริ่มรักขอพักใจ
..................
สำหรับเวลาที่ผ่านมา
ความรักของฉันคงไม่มีค่า...ใช่ไหม
เพราะไม่ว่าจะเติมใจเธอไปเท่าไร
ก็ไม่อาจลบคำว่าเขาออกไปได้...จากใจเธอ
..................
ถ้าหากเธอหมดใจ
โปรดบอกฉันตามตรง...หยุดพร่ำเพ้อ
โปรดบอกฉันตามตรง...ไม่ต้องรอเธอ
บอกความจริงให้ใจหยุดละเมอรักเธอข้างเดียว
..................
สำหรับคำว่ารักที่เธอให้
มันคงเป็นเพียงความรู้สึกเพียงเศษเสี้ยว
มันคงไม่ได้ออกมาจากใจเธอแม้สักนิดเดียว
รู้เช่นนี้แล้วเปล่าเปลี่ยวใจ....สิ้นดี
...................
..........................ตอนเธอกอดฉันหัวใจเธอกอดใคร ที่รัก.........................
..............................................เธออยู่กับฉัน ..................................................
.....................และใจเธอมันยังคงเป็นของใคร อย่าฝืนเลยที่รัก................
..............................ถ้าเธอรักใครพาร่างกายเธอตามไป............................
........................................ไปซะไปหาคนนั้นของเธอ.....................................
Calendar
Lovers
5 คน เลิฟเจน_จัดให้
หน้าส่วนตัว
1099
