10 กุมภาพันธ์ 2552 22:42 น.

เกลียดนัก...รักนี้^_^

แอบนั่งยิ้มริมระเบียงจนเที่ยงวัน
เหมือนตกอยู่ในห้วงฝันอันสดใส
เพียงต้องมนต์คนน่ารัก...ทำหนักใจ
จะนอนนั่งในครั้งใดไม่ลืมเธอ

ปรารถนาได้รู้จักสักเพียงครั้ง
ด้วยใจหวังมอบรักนี้ที่เสนอ
เพื่อดูแลและห่วงใยใกล้ชิดเธอ
จะได้ไหมใจเพ้อเพ้อ...ละเมอคอย

ยังไม่เข็ดความเผ็ดร้อนซ่อนในรัก
เมื่อได้พักมีแรงรักไม่ยักถอย
ใจเจ้ากรรมทำไม่กล้วจะซ้ำรอย
นี่หล่ะหนาเลิกสำออยก็ปล่อยใจ...

แม้ครั้งหนึ่งเคยเกลียดนักรักครั้งนี้
แต่เวลาทุกนาทีเยียวยาได้
โลกใบนี้มีคนดีที่ใกล้ไกล
มองมุมใหม่ให้หัวใจได้ชื่นบาน

............

เจ้าชู้สักวันให้มันหายเซ็ง...555+

เพลงประกอบ : ขาหมู tattoo colour

เผื่อจะมีใครอยากร้องตามเพลงนี้จ้า

เกลียดละคร แต่ก็ดูมันทุกตอน
เกลียดคนใจร้อน แต่ก็ชอบมวย
เกลียดคนรวยนัก ชอบดูถูกฉัน
แต่เมื่อคืนพึ่งฝันว่าถูกหวย

เกลียดใครจะได้เจอมันทุกวัน
เกลียดคนผิดนัด แต่ฉันก็เคย
เกลียดจังตอน hang ปวดหัวตอนเช้า
ตกเย็นกินเกล้าไม่หยุดเลย

ชีวิตคนสับสนวุ่ยวาย
เพราะหัวใจมันคล้ายมีบางอย่าง
ถึงฉันเกลียดแต่ฉันก็ต้องการ ไม่ว่าใครๆ

เกลียดความรักที่ทำให้เราต้องเสียใจ
แต่ยังค้น ยังคอยจะหามันเรื่อยไป
เจ็บไม่จำ ทั้งๆ ที่รู้ สุดท้ายที่รออยู่คืออะไร
โอ โว้ โอว

เกลียดความรักที่ทำให้เราต้องร้องไห้
แต่ยามเหงาถ้าไม่มีเขาก็ไม่ได้
อยู่คนเดียวมันยังไม่พอ ต้องขอใครสักคน
เข้ามาทำให้ใจเจ็บช้ำ ไม่เข้าใจ

เกลียดการพนันแต่ก็เคยเป็นเจ้ามือ
รำคาญมือถือ แต่ฉันก็มี
เกลียดจังความอ้วน
ใครๆก็รู้ แต่ยังสั่งขาหมูกินอยู่ดี

เกลียดการมองคนที่หน้าตา
แต่พอเจอดาราขอลายเซ็น
เกลียดคนยั้วเยี้ย อึดอัดทุกครั้ง
แต่พออยู่ในผับฉันก็ต้องเต้น

ชีวิตคนสับสนวุ่ยวาย
เพราะหัวใจมันคล้ายมีบางอย่าง
ถึงฉันเกลียดแต่ฉันก็ต้องการ ไม่ว่าใครๆ

เกลียดความรักที่ทำให้เราต้องเสียใจ
แต่ยังค้น ยังคอยจะหามันเรื่อยไป
เจ็บไม่จำ ทั้งๆ ที่รู้ สุดท้ายที่รออยู่คืออะไร
โอ โว้ โอว

เกลียดความรักที่ทำให้เราต้องร้องไห้
แต่ยามเหงาถ้าไม่มีเขาก็ไม่ได้
อยู่คนเดียวมันยังไม่พอ ต้องขอใครสักคน
เข้ามาทำให้ใจเจ็บช้ำ ไม่เข้าใจ

เกลียดความรักที่ทำให้เราต้องเสียใจ
แต่ยังค้น ยังคอยจะหามันเรื่อยไป
เจ็บไม่จำ ทั้งๆ ที่รู้ สุดท้ายที่รออยู่คืออะไร
โอ โว้ โอว

เกลียดความรักที่ทำให้เราต้องร้องไห้
แต่ยามเหงาถ้าไม่มีเขาก็ไม่ได้
อยู่คนเดียวมันยังไม่พอ ต้องขอใครสักคน
เข้ามาทำให้ใจเจ็บช้ำ ไม่เข้าใจ

26 มกราคม 2552 22:23 น.

...หากหัวใจหนึ่งดวงใช้ตวงรัก...

เจน_จัดให้

หากหัวใจหนึ่งดวงใช้ตวงรัก
หนึ่งคนจักตักได้แค่ไหนหนอ
เท่าที่เห็นไม่เคยมีกี่คนพอ
โอ้หล่ะหนอ...ท้อใจในความจริง

..........................

แม้มากล้นจนเหลือรับนับคณา
ยังค้นหารักไปไม่หยุดนิ่ง
นั่นก็เก่า...นี่ก็ใหม่ใคร่แอบอิง
โอ้หล่ะหนอ...ที่รอทิ้งยิ่งเศร้าใจ

..........................

หมื่นคำรักทักทายให้คลายเหงา
เป็นเงื่อนเงาเร้าจิตคิดถึงไหน
แต่หนึ่งคำคุณค่าน่าจริงใจ
จะมีไหม...เมื่อลองทวนหวนคิดดู

..........................

จะขอใช้ใจหนึ่งดวงไว้ตวงค่า
หาสิ่งดีที่มีกว่าตาเห็นอยู่
มองให้ลึกข้างในให้ได้รู้
มากกว่าคำหรูๆแค่ดูดี

..........................

...ใจคนยากแท้หยั่งถึง...

ปล.ส่งท้ายวิชา Quantitative Analysis for Management...^_^

23 มกราคม 2552 16:34 น.

...ก็แค่นั้นแค่นี้...ที่รู้สึก

เจน_จัดให้


เมื่อตอนรักร้างไกลไม่หวนคืน
นอนสะอื้นฝืนทนจนรุ่งสาง
แต่เมื่อลองทบทวนในทุกอย่าง
ก็กระจ่างสร่างสิ้นทุกสิ่งอัน

............

รักไม่เคยทำร้ายทำลายใคร
หากจะเจ็บก็ที่ใจเราใฝ่ฝัน
เพราะด้วยยึดถือเอาเข้าผูกพัน
นี่ของฉัน...นั่นของเธอ...จนเผลอไป

.............

เมื่อไม่เป็นดังคิดชีวิตเศร้า
จมห้วงเหงาเผาใจจนหม่นไหม้
แล้วสุดท้ายปลายทางหว่างอาลัย
ใจนะใจได้อะไรในน้ำตา....

.............

ก็แค่นั้นแค่นี้ที่รู้สึก....
เพียงอารมณ์ในส่วนลึกร่ำร้องหา
เมื่อตื่นเช้าวันใหม่ได้ลืมตา
สิ่งผ่านมาก็ผ่านไปในอีกวัน....

.............

ความคิดดีดี บางทีก็ผ่านมาเพียงแผ่วๆ   เมื่ออู้งาน 555+   ไปกินข้าวฟรีหล่ะจ้า
โตแล้วยังต้องมาเลี้ยงกันอีกเนอะคนเรา  หุหุ


ภาพประกอบสวย ๆจาก 2how : http://www.2how.com/gallery/image.php?imgid=88119&page=1

3 มกราคม 2552 09:31 น.

...ปรารถนา...

เจน_จัดให้

จากหนึ่งใน ใจความ ปรารถนา
ฝากดารา บนฟ้า นำพาถึง
ทุกถ้อยความ นิยาม ตามคำนึง
รักยังซึ้ง กว่าครึ่งใจ ให้เพียงเธอ

นวลแสงจันทร์ ปันอุ่น อย่างคุ้นเคย
จะช่วยเผย เปรยภักดี ที่เสนอ
ส่องให้คลาย ความเศร้า เหงาที่เจอ
หวังเพียงเธอ ยังมีสุข ไร้ทุกข์ภัย

ลมละมุน หนุนนำ ย้ำว่าห่วง
แม้ก้าวล่วง ห้วงเวลา นาทีไหน
ขอสิ่งดี มีแก่เธอ เสมอไป
คิดสิ่งใด ได้สมใจ ไม่อับจน

กลิ่นราตรี หอมหวน ชวนฝันหวาน
ให้เธอหลับ ได้นาน จนผ่านพ้น
แม้ร้ายดี อย่างไร ให้อดทน
ในพรุ่งนี้ ก็ได้ยล แสงตะวัน

เพลงประกอบ ost. ฝัน-หวาน-อาย-จูบ

31 ตุลาคม 2551 13:50 น.

...เพียงพอ...

เจน_จัดให้

ท่วงทำนองของชิวิตลิขิตแล้ว...
ให้ผ่านแนวหนาวร้อนตอนสับสน
ทั้งวุ่นวายร้ายดีที่ปะปน
ได้ผจญยลยินจนชินชา...

ต่างแต่ตนค้นหาคุณค่าฝัน...
บ้างเหยียบกันหกล้มข่มเข่นฆ่า
เพียงสนองรองอารมณ์ปมหลอกตา
มีบ้างไหมในสักครากล้าปล่อยวาง

สิ่งใดๆไม่เที่ยงเพียงอากาศ
จะนึกวาดสาดสีให้มีสร้าง
เป็นเพียงสิ่งสมมติขุดหลุมพราง
เมื่อสุดทางเหลือแค่เถ้าเบาลอยลม

เพียงขณะหนึ่งนี้ที่หายใจ
รู้"พอ"ได้ก็ไร้ทุกข์มีสุขสม
เกิดก็รู้ดับก็รู้อยู่ไม่ตรม
ใจไม่จมล่มล่วงห้วงอบาย

"ทุกชีวิตดิ้นรนค้นหาแต่จุดหมาย ใจในร่างกายกลับไม่เจอ
ทุกข์ที่เกิดซ้ำเพราะใจนำพร่ำเพ้อ หาหัวใจให้เจอก็เป็นสุข"