22 กุมภาพันธ์ 2552 10:11 น.
เงามืดบนดวงจันทร์
* ความเจ็บปวด รวดร้าว ในชีวิต
เพราะยึดติด ตัวเรา ของเราหนอ
ถ้ารู้จัก ยับยั้ง รู้จักพอ
ไม่วอนขอ สิ่งใด ใจเยือกเย็น
* เจอปัญหา ตั้งสติ ไม่วิ่งหนี
ชีวิตนี้ สงบสุข ไร้ทุกเข็ญ
ถ้ารู้จัก หลักธรรม และใช้เป็น
เฝ้าบำเพ็ญ ภาวนา พาสุขใจ
15 กุมภาพันธ์ 2552 14:33 น.
เงามืดบนดวงจันทร์
ในวันนี้ ได้รู้ซึ้ง ถึงความจริง
รู้ว่าสิ่ง ทำให้เจ็บ ไม่ใช่เขา
แต่เป็นเพราะ ความหลง ความมัวเมา
จึงต้องเศร้า เสียน้ำตา และเฝ้ารอ
คำว่าลืม เขียนง่าย แต่ทำยาก
มันลำบาก ยากเย็น จริงจริงหนอ
จะกี่วัน กี่เดือน ก็ยังรอ
กี่พ.ศ. ผ่านไป ก็ไม่ลืม
ตั้งแต่เช้า ยันเย็น จนถึงค่ำ
ฉันยังจำ ความหลัง ครั้งดูดดื่ม
จุดเริ่มต้น จากใกล้ชิด กลายเป็นปลื้ม
เธอให้ยืม คำว่ารัก จนบานเบ่ง
อยากจะลบ คำว่าเธอ จากชีวิต
แต่มันติด ที่ฉัน ลืมไม่เก่ง
ทุกทุกวัน ต้องทำตัว ให้ครื้นเคลง
ใจนักเลง ปากแข็ง แกล้งเป็นลืม
หน้าส่วนตัว
1204
