21 มิถุนายน 2547 06:15 น.
เงาฝุ่น
กูจะเก็บ..เก็บไป..ให้ได้มาก
ด้วยกูอยาก...มีกินมีใช้...ได้อิ่มท้อง
กูจะเสาะ...แสวงเอา...เข้าจับจอง
ขยะทอง...ของกู...ผู้อับจน
ด้วยซาเล้ง...คันน้อย...ของกูนี้
กูจะขี่..ท่องไป...ทุกแห่งหน
แม้กูนี้...จนกาย..ใช่ใจจน
กูอดทน...กูมีฝัน...กูมีแรง
กูมีศักย์...กูมีศรี...ที่เป็นกู
กูเป็นอยู่...สุจริต...ด้วยลำแข้ง
อันตัวกู...ก็คน...เลือดข้นแดง
กูจะแกร่ง...อย่างกูเป็น...เช่นตัวกู
19 มิถุนายน 2547 23:14 น.
เงาฝุ่น
เสียงสนั่นพรั่นพรึงจากฟากฟ้า พายุพากรรโชกดั่งโลกไหว
ทั้งห่าฝนโถมทั่งดั่งตั้งใจ หักก้านใบช่อดอกเหล่าพืชพรรณ
ธารใสเคยไหลเรื่อยกลับหลากเชี่ยว เคยไหลเลี้ยวกลับท่วมท้นจนแปรผัน
ชั่วพริบตากล้าต้นน้อยจมหายพลัน ต้นสูงชันยังโยกไหวไปตามแรง
หน้าส่วนตัว
661
