4 พฤษภาคม 2550 18:48 น.
เงาของคนเหงา
หยุด...หลอกตัวเองซะที
หยุด...แค่นี้นะขอ
หยุด...รักหยุด...หวังหยุด...รอ
หยุด...แค่นี้พอแล้วใจ
หยุด...ฝืนความจริงเถิดนะ
หยุด...เอาชนะได้ไหม
หยุด...เล่นได้แล้วหัวใจ
หยุด...ไหลได้มั้ยนะน้ำตา
หยุด...อ่อนล้าหยุด...หวั่นไหว
หยุด...เศร้าหยุด...โศกหยุด...เสียใจ
หยุด...ร้องไห้หยุด...ซะที
หยุด...แค่นี้...แค่พี่ชาย
4 พฤษภาคม 2550 12:33 น.
เงาของคนเหงา
ยิ่งใกล้ใจยิ่งเผลอ
ยิ่งเจอใจยิ่งสั่น
ยิ่งคุยใจไหวหวั่น
แค่"พี่น้องกัน"แต่ฉันรักเธอ
จำไว้เค้าไม่เคยบอก
เป็นเราที่หลอกตัวเองเสมอ
ท่องไว้ทุกครั้งที่เจอ
เรากับเธอ"พี่น้องกัน"
ถามกี่ครั้งเค้าก้อย้ำ
ใยไม่จำทำไหวหวั่น
หยุดตอนนี้มันคงทัน
"พี่น้องกัน"จำให้ดี
ยอมรับความสัมพันธ์
"พี่น้องกัน"ได้แค่นี้
เชื่อฟังเค้าซักที
ได้แค่นี้"พี่น้องกัน"
4 พฤษภาคม 2550 00:38 น.
เงาของคนเหงา
ยอมรับความจริงซะที
ว่าเป็นได้แค่พี่อยากเค้าบอก
ฝื้นไปมันก้อมีแต่ช้ำชอก
หยุดหลอกตัวเองซะที
ยอมรับความจริงดีกว่า
ให้เวลารักษาแผล
เราเป็นยังงัยเค้าไม่เคยแล
มีแต่เราแคร์เค้าข้างเดียว
ยอมรับความจริงวันนี้
คงมีวิธีรักษา
ก่อนจะเจ็บเกินเยี่ยวยา
ก่อนน้ำตาจะหลั่งริน
ยอมรับความจริงเถอะนะ
ยอมรับซะว่าเค้าไม่หลอก
ยอมรับว่าเค้าคิดอย่างที่บอก
ยอมรับว่าต้องออกไปซะที
ความรับความจริงว่าแค่พี่
ยอมรับซะทีได้ไหม
ยอมรับเถอะนะหัวใจ
ยอมรับว่าเราคิดไปเอง
หน้าส่วนตัว
1507
