20 ธันวาคม 2545 15:35 น.
เขียนสนุก
ในความเงียบเหงา - เปล่าเปลี่ยว
มองแลรอบเหลียวไม่เห็นใคร
เธอเคยมองมาที่ฉันบ้างไหม
เพราะแม้ไม่เห็นใครแต่แน่ใจฉันเห็นเธอ
ปัญาทุกอย่างที่เธอพบ
ฉันไม่อาจสยบมันให้เธอได้
เธอคงรู้ว่าฉันเป็นเช่นไร
แม้ช่วยเธอไม่ไหวก็ยังเต็มใจหวั่นไหวไปพร้อมกัน
นั่นเป็นเพราะเธอคอยเติมพลังใจให้ฉัน
เหมือน ๆ กันทุกวันที่พบเจอ
เป็นพลังใจที่สร้างฉันให้ศรัทธาในตัวเธอ
จากนี้สัญญาว่าจะอยู่ข้าง ๆ เธอเสมอไป...
20 ธันวาคม 2545 15:32 น.
เขียนสนุก
ไม่มีสิทธิ์อันใด
ไปถามความห่วงใย-จากคนไม่ห่วงหา
ได้ฐานะหนึ่งลึกซึ้งแค่คนไกลตา
ก้อพอได้รู้สึกว่ามีสิทธิ์มีค่ายังงัย
ไม่สิทธิ์อะไรจะเรียกร้อง
ให้เค้าหันมามองหาความหมาย
ไม่มีซักนิดที่คิดจะใส่ใจ
ยังจะห่วงเค้าไปให้เจ็บเอง