ฟ้ายังมีดาว ตอนที่ 1

เก่งกาจ

ณ บ้านหญิงสาวผู้หนึ่ง เธอมีนามว่าดาว เธออายุ ยี่สิบสองปี วันนี้เป็นวันสำคัญของเธอ นั่นคือวันเกิดของเธอ ชีวิตเธอพรั่งพร้อมทุกอย่างหากทว่า ขาดคนดูแลเอาใจใส่ โดยเฉพาะพ่อแม่ของเธอ เธอนับวันได้เลยในหนึ่งปีที่ได้อยู่กับพ่อแม่ นอกจากเธอจะคิดถึงพวกท่านจริงๆถึงตามไปหาที่ต่างประเทศ แต่ว่าห้าปีที่แล้วตอนที่เพิ่งเรียนจบมัธยมปลายเธอไม่รู้สึกน้อยใจพ่อแม่ที่ทอดทิ้งเธออีกต่อไป เพราะเธอมีเขา เขาผู้นำความสุขที่เธอโหยหามาสู่ชีวิตเธออีกครั้ง เขาคนนั้นมีนามว่า ฟ้า วันนี้เธอรอฟ้าที่สัญญาว่าจะมาฉลองวันเกิดกับเธอ และทันทีเมื่อเธอได้ยินเสียงโทรศัพท์ที่เธอรอคอยมาทั้งวันพิเศษของเธอกลับทำให้เธอผิดหวัง
ดาวเหรอ โทษทีนะ วันนี้ผมคงไปฉลองวันเกิดกับคุณไม่ได้ วันนี้ผมต้องเข้าเวรน่ะคำพูดนี้ทำให้แฟนสาวต้องนิ่งอึ้งไปเพราะเหตุผลของเขาไม่สามารถทำให้เธอน้อยใจหรือทักท้วงสิ่งใดได้
ฟ้าตั้งแต่เรียนจบมหาวิทยาลัยเขาก็ตัดสินใจไปเกณฑ์ทหารทำให้เวลาของเธอและฟ้าจะพบกันน้อยลงไปจากเมื่อก่อน
ดาวเงียบไป แฟนหนุ่มเข้าใจความรู้สึกของเธอดีจึงบอกเธอไปว่า
อย่างอนเลยนะ ผมส่งดาวนำโชคไปให้คุณแล้ว เห็นม้าฟ้าพูดเสียงสดใส ง้องอนแฟนสาว
ดาวหันไปมองบนเพดานห้องที่ ฟ้านำดาวที่เขาพับด้วยกระดาษที่สามารถสะท้อนแสงได้ มาเรียงเป็นใบหน้าที่แสนสดใสของเขาเวลาที่เขายิ้ม ที่เขาตั้งใจทำให้เธอเมื่อวันเกิดปีที่แล้ว 
ย้อนไปเมื่อปีที่แล้วเขามอบดาวนำโชคนี้ให้กับดาวเมื่อวันเกิดของเธอ พร้อมกับพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนว่า
นี่ ดาว ถ้าเผื่อวันข้างหน้ามีเวลาไหนที่คุณไม่อยากยิ้ม ก็ให้มองดาวนำโชคของเรานะ รอยยิ้มจากดาวนำโชคของผมจะส่งความสุขกลับมาให้คุณอีกครั้งดาวยิ้มพร้อมมองรูปใบหน้าของแฟนหนุ่มที่กำลังยิ้มมาให้เธอที่ทำมาจากนำดาวมาเรียงติดกัน 
ดาวยังจำความรู้สึกดีๆ และคำพูดของเขาได้ขึ้นใจ เธอยิ้มออกมาอย่างมีความสุขทันทีเมื่อเห็นดาวนำโชคของเขา นั่นสิ ดาวนำความสุขกลับมาหาเธออีกครั้งแล้ว
	หากทว่าวันนี้พ่อแม่เพียงส่งเค้กมาอวยพรและให้ของขวัญกับเธอ และวันนี้ก็ไร้คนร่วมฉลองทำให้เธอรู้สึกว้าเหว่หัวใจยิ่งนัก คิดอย่างนั้นน้ำตาก็ไหลริน เธออดคิดไม่ได้ว่าวันนี้คงไม่ใช่วันสำคัญสำหรับทุกคนที่เธอรักเป็นแน่
	เธอนอนร้องไห้จนผล็อยหลับไปแต่เมื่อถึงเวลาเที่ยงคืนของวันนั้น โทรศัพท์ของเธอก็ดังอีกครั้ง ผู้ที่โทรศัพท์เข้ามาคือฟ้าแฟนหนุ่มของเธอนั่นเอง ดาวดีใจยิ่งนักเธอรีบรับโทรศัพท์ทันที
ถ้าไม่อยากให้ฉันงอน ก็เอาของขวัญมาให้ฉันเสียดีๆเธอทำเป็นกล่าวเสียงแข็ง แต่แอบอมยิ้ม
อยากได้ ก็มาหาผมสิ ผมรอคุณอยู่ที่สวนสาธารณะในหมู่บ้านคุณฟ้ากล่าว พร้อมตัดสายไปทันที ดาวอมยิ้มพร้อมรีบออกไปหาเขาทันทีที่สวนสาธารณะในหมู่บ้านของเธอ ในใจพลางคิดว่าดาวนำโชคของเขานำความสุขมาให้เธอจริงๆไม่ผิดคำเขาเลย คิดอย่างนั้นก็ยินดียิ่งนัก
เมื่อเธอไปถึงสวนสาธารณะเธอก็พบว่าโคมไฟหลายสิบดวงกำลังขึ้นไปบนท้องฟ้าทีละดวงๆเป็นทางยาว ทางยาวนี้ในความคิดของดาวเปรียบเสมือนทางเชื่อมระหว่างพื้นดินกับดวงดาวดวงหนึ่งบนท้องฟ้าที่เปล่งประกายสวยงามอยู่ดวงเดียวบนท้องฟ้า
ไม่นานฟ้าก็เดินออกมาพร้อมกับโคมไฟอีกหนึ่งดวงในมือเขา เขายื่นโคมไฟให้เธอและพูดว่า
ผมให้ สัญญาณหัวใจของเราไง เผื่อวันไหนผมไปอยู่ไกลคุณมากๆ คุณส่งสัญญาณหัวใจไปหาผม เมื่อผมรู้ ผมจะมาหาคุณทันที
ดาวยิ้ม พร้อมกับยื่นหน้าเข้าไปหาชายหนุ่ม พร้อมกับจุมพิตเขาอย่างแผ่วเบาและอ่อนโยนและพูดยิ้มๆว่า
ขอบคุณนะคะฟ้า ขอบคุณด้วยรัก ความรักทั้งหมดที่ฉันมี
ฟ้าและดาวปล่อยโคมไฟอันสุดท้ายด้วยกันและเฝ้ามองโคมไฟนั้นไปไกลจนลับตา
ตอนนี้ทั้งดาวและฟ้ามีความสุขมากจนไม่สามารถบรรยายเป็นคำพูด มีแต่ใจของทั้งที่รู้ดีว่าตอนนี้รู้สึกดีๆมากมายเพียงใด ดาวเอ่ยออกมากับแฟนหนุ่มว่า
ถ้าโลกนี้ไม่มี การพลัดพราก และความตายก็คงดี ความกลัวจะได้หมดไปจากใจฉัน
คนเราพรากจาก เพื่อพบกันใหม่ฟ้ากล่าวพร้อมยิ้มให้คู่รักของเขาอย่างอ่อนโยน
งั้นก็คงเหลือแต่ความตายเท่านั้นสินะ ที่ทำให้ฉันกลัวดาวกล่าวด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อย
ลิขิตฟ้าใครฝืนได้ล่ะ ไม่แน่ร้อกยิ่งผมมีแฟนน่ารักอย่างนี้ เกิดมีคนอิจฉา ฆ่าผมทิ้ง แล้วแย่งคุณ ไป เราสองคนคงเศร้าน่าดูฟ้าพูดเล่นไม่จริงจัง ผิดกับดาวที่หน้าถอดสีอย่างเห็นได้ชัด เธอนิ่งไปใจหนึ่งโกรธเขาที่พูดอย่างนั้น อีกใจหนึ่งก็กลัวจะเป็นจริงอย่างที่เขาพูด
พูดเล่น ทำไมต้องจริงจังขนาดนั้นฟ้าพูดเสียงอ่อย พร้อมยิ้มให้แฟนสาวอย่างสดใสเหมือนทุกที
ใครเขาเอาเรื่องชีวิตมาพูดเล่นอย่างนี้ละฟ้า และอีกอย่างนะถ้ามันจะเป็นจริง สาบานได้เลยว่าดาวจะตามไปฆ่ามันด้วยมือของดาวเองดาวพูดด้วยน้ำเสียงเรียบแต่หนักแน่น สายตาดูเยือกเย็นน่ากลัวยิ่งนักในสายตาแฟนหนุ่ม เขาจึงปลอบประโลมเธอว่า
ขอให้คำพูดคำนั้นเป็นแค่คำพูดเล่นของดาวได้ไหม ฟ้าไม่อยากให้ดาวเกลียดใคร แม้ว่าคนคนนั้นจะทำร้ายฟ้าอย่างที่สุด ไปกลับบ้านเถอะ ดึกมากแล้ว ฟ้าไปส่งนะจากนั้นฟ้าก็ไปส่งคนรักกลับบ้าน 
แล้วฟ้าก็เลยไปหาเพื่อนที่ขายก๋วยเตี๋ยวน้ำตกรอบดึก ที่ใกล้ๆหมูบ้านของดาว แต่เมื่อไปถึงร้านก็พบว่า ลูกค้าในร้านมีเรื่องทะเลาะวิวาทต่อยตีกันยกใหญ่ นี่เป็นเหตุการณ์เป็นประจำที่เกิดในร้าน แต่ว่าเต๋อเพื่อนของฟ้าก็ต้องมาหารายได้ยามกลางคืนหลังจากไม่มีงานจากกองประจำการทหารแล้ว เพราะเขาต้องการส่งเสียน้องสาวเพียงคนเดียวได้เรียนสูงๆ แม้ว่าจะต้องเสี่ยงลูกค้าที่ยกขบวนมาเมาสุราแล้วชวนกันวิวาท ฟ้าจึงไปช่วยห้ามแต่ว่าโดนลูกหลงไปหนึ่งหมัด พร้อมขวดเหล้าที่ลอยมา แต่ชายหนุ่มไม่รู้สึกเจ็บอะไร ใบหน้าของเขานิ่งเฉย แต่ไม่นานก็มีแววตาดุดัน พร้อมสวนไปที่คนหาเรื่องหนึ่งหมัด
หยุดซะทีซีวะ!!!!ฟ้าตะโกนเสียงดังอย่างโมโห  ได้ผลลูกค้าที่ชวนหาเรื่องสลบเหมือด คนอื่นๆหวาดกลัวจึงรีบเผ่นหนีไปไกลไม่กล้ามีเรื่องอีก
เวร ไอ้พวกเวร กำลง กำไรหายหมด แม่งกลัวกูรวยกันนักไงวะ มาตีกันตรงร้านกูพอดีอยู่นั่นแหละ ขนาดหนียังเสือกตามมาเจอเต๋อบ่นอย่างหงุดหงิดพร้อมเก็บร้านไปด้วยเตะนู่นเตะนี่เสียงดังอย่างอารมณ์เสีย
ฟ้านั่งหัวเราะเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น เลือดบนหัวก็ไหลเป็นทางไม่ยอมหยุด ชายหนุ่มได้แต่เอาผ้ามากดแผลเอาไว้
มึงขำไรของเมิงไอ้ฟ้า เพื่อนเมิงจะอดตายอยู่แล้ว แม่งเต๋อบ่น พร้อมเตะข้าวของกระจายกระเด็นกระดอน
ขำไง ขำที่บนโลกนี้ไม่มีใครซวยเท่าเมิง ซวยซ้ำซวยซ้อน ซวยอยู่นั่นแหละฟ้ากวนประสาทเพื่อน
อ้าวไอ้นี่ เดี๋ยวเมิงได้กระเด็นไปกับปี๊บที่กูเพิ่งเตะ ท่าทางวันนี้คงไม่ได้อยากหัวแตกอย่างเดียวนะเมิงน่ะเต๋อหันมาระบายอารมณ์ใส่อย่างหงุดหงิด
เออน่า เมิงอย่าหงุดหงิด กรูเหมาก๋วยเตี๋ยวเมิงหมดเลยฟ้ายื่นเงินให้แปดพันเก้าร้อยบาทแก่เต๋อ
น่าน ๆ เมิงอย่ามาทำตัวเป็นพระเอก กูเลี่ยน แล้วใจคอเหมากรูหมดไม่เก็บเงินไปขอเมียเมิงหรือไงเต๋ออึ้งไปเล็กน้อยตอนเพื่อนให้เงินช่วย ทำเป็นกวนประสาทเพราะไม่อยากให้เพื่อนช่วยด้วยวิธีนี้ เต๋อเกรงใจเพื่อนนั่นเอง 
 กวนตีนและ แฟนเว้ย ยังเป็นแค่แฟนอยู่ฟ้าด่ากลับอย่างไม่พอใจนิดหนึ่ง
หูยลงทุนไปเซอร์ไพรส์วันเกิดเค้า เอาใจเค้าขนาดนั้นน่ะคงไม่ได้หวังแค่เป็นแฟนแล้วมั้ง นี่ถ้ากรูไม่ติดหาเงินไปเลี้ยงน้องนะ แล้วกรูก็ตัวคนเดียวเหมือนเมิงน่ะ กรูคงมีเวลาไปหาฟงหาแฟนเหมือนคนอื่นเค้าแล้วเต๋อพูดไปเรื่อยไม่คิดไรแต่มาสะอึกตรงที่ตัวคนเดียวของฟ้า เพราะฟ้าเป็นเด็กกำพร้า จึงเงียบไปเมื่อได้ยินเต๋อพูดอย่างนั้น
เฮ้ยกรูขอโทษว่ะเต๋อกล่าวเสียงอ่อย พร้อมมองฟ้าอย่างรู้สึกผิด
แม้กรูจะรู้เมิงไม่ชอบฟังสักเท่าไหร่ แต่กูขอพูดอะไรเลี่ยนๆ หน่อยนะเต๋อ ไม่เป็นไรหรอก เพราะบนโลกใบนี้ไม่มีใครทนปากเมิงเท่ากรูอีกแล้วล่ะฟ้ากล่าวยิ้มๆ วันนี้เค้าอารมณ์ดีเป็นพิเศษนั่นคงเพราะเขาได้ไปพบคนรักของเขานั่นเอง
งั้นกูก็ขอพูดไรเลี่ยนๆด้วย เมิงเอาเงินเมิงคืนไปเหอะ กรูเกรงใจ เดือนนี้ร้านกรูพังเป็นรอบที่ห้าแล้ว เดี๋ยวเมิงจะหมดตูดเพราะกรูเต๋อกล่าวเหมือนอยากให้ขำขันแต่จริงๆต้องการคืนเงินให้เพื่อน
ก็บอกแล้วไงว่าเหมาหมด เมิงไม่รู้เหรอกรูชอบกินก๋วยเตี๋ยว กรูไปละฟ้ากล่างพร้อมเดินจากไปทันที
อ้าวแล้วร้านกรูล่ะ เมิงไม่ช่วยกรูเก็บก่อนเหรอ เฮ้ย! เฮ้ย! ไอ้ฟ้าเต๋อเรียกเสียงหลงรับไม่ทันกับมุขเดินจากไปของเพื่อน
กรูเซงเมิงจริงๆ  ไอ้พระเอกเอ๊ย เต๋อบ่นกับตัวเองพร้อมยิ้มออกมาอย่างซึ้งในน้ำใจเพื่อนคนนี้