20 มีนาคม 2546 21:02 น.
ฮัตคุง
เมื่อไหร่ความรักจะหยุดทำลายหัวใจ
ขอแค่เพียงหนึ่งคนที่ไม่...ทำร้ายกัน
คงจะมากเกินไป...แค่หนึ่งคนที่ร่วมฝัน
ขอแค่ผูกพัน...ไม่เรียกน้ำตาจากฉันก็พอ
ฟ้าเบื้องบนคงขีดฉันเอาไว้
ส่งให้ฉันเกิดมาเพื่อตามหาและเฝ้ารอ
เขาคงไม่รู้...ว่าบางครั้งฉันก็ท้อ
แต่ฉันก็ยังยินดี...ที่จะรอ
แม้ว่ารักนี้จะห่อ...ด้วยน้ำตา
20 มีนาคม 2546 19:38 น.
ฮัตคุง
ที่ฉันเคยบอกไปว่ารักอยู่เสมอ
ต้องขอโทษ...ที่โกหกเธออยู่อย่างนั้น
ไม่ตั้งใจที่จะหลอกลวงเธออยู่ทุกวัน
หวังว่าคงจะให้อภัยกัน...ในความไม่จริงใจ
ก็ปากกับใจมันไม่รักดี
ที่ทำอะไรไม่ตรงกันอย่างนี้มันช่วยไม่ได้
ขอโทษ...ที่ผ่านมาหวังว่าเธอคงจะเข้าใจ
ที่โกหกบอกว่ารักเธอออกไป
เพราะความเป็นจริงในก้นบึ้งหัวใจ
ที่อยากบอกไปคือ รักเธอ มากๆๆๆๆๆๆๆๆ เท่านั้นเอง
18 มีนาคม 2546 23:48 น.
ฮัตคุง
ฟ้าไม่เคยอวยพร
ดาวยังทอแสงรอนๆ...ในความหวัง
เดือนยังไม่แน่ใจ...ในความจริงจัง
ในความผูกพัน...ที่ฉันรั้งไว้กับเธอ
ถนนยังมีปลายทาง
หากมีกำแพงข้างหน้า.....
ฉันก็พร้อมจะเอาแรงที่มีข้ามผ่านเสมอ
ทำอย่างไรก็ได้...ให้หัวใจมีเธอ
ให้ใบหน้าคนๆนี้ที่มองเหม่อ
ได้ใช้มือนี้กุมมือเธอ...แล้วมองฟ้าสักครั้งก็พอ
18 มีนาคม 2546 18:17 น.
ฮัตคุง
กลัวว่าจะกลายเป็นแค่คนดี
อาจไม่ใช่ที่ห่วงใยนี้...แทนที่คนที่เธอรัก
กลัวว่าวันนึง...ฉันคงกลายเป็นเพียงแค่คนที่รู้จัก
ไม่สำคัญเท่าไหร่นัก....หากสักวันจะหายไป
กลัวผลต่างของเวลา
เพราะรู้ว่ามันมากค่ากับเธอแค่ไหน
เทียบไม่ได้...กับปัจจุบันที่เธอมีใจ
เธอคงไม่รู้...คนที่ต่อหน้าร่าเริงสดใส
ยามค่ำคืนก็แอบเสียใจ....มีน้ำตาไหลเป็นทาง
17 มีนาคม 2546 20:33 น.
ฮัตคุง
ไม่รู้จะตอบแทนเธออย่างไร
ให้คุ้มค่ากับความห่วงใยที่ให้กัน
อยากให้รู้ว่าแค่น้อยนิด.........
ที่เธอแสดงออกมานั้น
ก็มากมายกว่าหมื่นพันของใคร
ก็ไม่รู้จะให้อะไรตอบแทน
มีแต่ หัวใจ ที่เฝ้าหวงแหนใช้ได้ไหม
ใจที่คิดถึงกัน....แม้หนทางจะแสนไกล
รับไว้เถอะน่ะ...ไม่ต้องเกรงใจ
เพราะฉันเองก็อยากจะให้....มาตั้งนาน
หน้าส่วนตัว
984
