6 เมษายน 2547 02:27 น.
ฮัตคุง
สุดท้ายแล้วใช่ไหม
หมดใจที่จะอดทนกับฉัน
เธอจึงขีดเส้นกำหนดระหว่างกัน
จึงบั่นทอนความฝันที่เหลือ...ไปให้ใคร
เหนื่อยและล้าแล้วสินะ
จึงแสดงทีท่า...บอกว่าผลักไส
อยากรู้นัก.......
ว่าใครสร้างกฏแห่งความผูกพันและเยื่อใย
ทำไมนะทำไม.....
คำๆนั้นมันใช้ไม่ได้...สำหรับเธอ
28 กุมภาพันธ์ 2547 22:29 น.
ฮัตคุง
โปรดเถอะ...ปล่อยฉันไปได้ไหม
ออกไปจากในหัวใจของฉัน...สักที
สบสายตากับคำกระซิบเบาๆว่ารักนี้
จะติดตรึงใจไปนานสักแค่ไหนช่วยบอกที
จะมีประโยชน์อะไรกันในวันนี้...วันที่ไม่มีเธอ
คืนนั้น...แม้ผ่านมานานสักเท่าใด
แต่ภายในใจยังคงร้อนรุ่มอยู่เสมอ
ความรู้สึกเมื่อยามหลับใหลยังคงพร่ำเพ้อ
ใจร้ายจริงๆเลยนะเธอ
ที่ปล่อยให้ฉันนั้นเหม่อ...และเพ้อคอย
4 มกราคม 2547 01:32 น.
ฮัตคุง
เข้ามา.....สนิทชิดใกล้
เข้ามา.....ห่วงใยให้เพ้อฝัน
เข้ามา.....ให้รู้สึกว่าผูกพัน
เข้ามา.....ให้ความหวังกันแล้วก็จากไป
เข้ามา.....ทำเป็นรักและหวังดี
เข้ามา.....ให้ฉันคนนี้อ่อนไหว
เข้ามา.....สบสายตา กระซิบบอกกันว่าห่วงใย
เข้ามา.....ทำไม
เข้ามา.....ใส่ใจแล้วก็ทรมาน
31 กรกฎาคม 2546 17:17 น.
ฮัตคุง
ปล่อยให้ความคิดถึงชักพา
นำความรักความห่วงหามามอบให้
จากใครคนหนึ่ง...ที่อยู่อีกฟากฟ้าแสนไกล
แด่เธอ....คนที่อยู่ในใจเรื่อยมา
ปล่อยให้อบอุ่นอยู่อย่างนั้น
ให้ความรักปกคลุมไปทั้งใจ...
ไปทั่วทั้งท้องฟ้า
ให้รู้ไว้รักเรานั้นอยู่เหนือกาลเวลา
รักเธอนั้นล้ำค่า....ตลอดไป
17 กรกฎาคม 2546 09:21 น.
ฮัตคุง
หากหัวใจฉันบินได้
ฉันคงบินไปหาเธอวันละพันครั้ง
ถ้าเพียงกลางคืนที่เราฝันถึงกัน
ก็อยากให้ท้องฟ้ามืดอยู่อย่างนั้น....ตลอดไป
หน้าส่วนตัว
1571
