20 เมษายน 2560 09:11 น.
อ.วรศิลป์
ความแตกต่าง
คือสะพานหรือกำแพง
คือเส้นแบ่งหรือสายใย
ขึ้นอยู่กับเลือกแบบไหน
สายใยใจหรือกำแพง
ความแตกต่างเป็นได้ทั้งสะพานและกำแพง
ความแตกต่างเป็นได้ทั้งมิตรภาพและโลกส่วนตัว
ความแตกต่างเป็นได้ทั้งการแบ่งปันและการหวงแหน
ความแตกต่างเป็นได้ทั้งการให้เกียรติและการดูแคลน
ความแตกต่างอาจเป็นเหตุแห่งสุขสำหรับบางคน
ความแตกต่างอาจะป็นเหตุแห่งทุกข์สำหรับบางคน
4 เมษายน 2560 16:55 น.
อ.วรศิลป์
" คนขายขวด "
สำหรับเด็กรุ่นใหม่ อาจจะไม่ลึกซึ้งกินใจเท่าใดนัก
เพราะทุกวันนี้ นอกจากพ่อค้าเร่ที่ตระเวนร้องรับซื้อขวดตามบ้านเรือนแล้ว
ก็ยังมีร้านรับซื้อของเก่ารายใหญ่ ๆ อีกหลายเจ้า
ซื้อทั้งเศษเหล็ก เศษกระดาษ ขวดแก้ว ขวาดพลาสติก ฯลฯ
ในงานประจำปี ณ วัดแห่งหนึ่ง
ชายสูงวัยคนหนึ่งเดินเก็บขวดน้ำตามพื้นและในถังขยะ
กระสอบปุ๋ยใบเชื่องสามใบบนรถซาเล้ง เต็มไปด้วยขวดพลาสติก
ในขณะที่กระสอบปุ๋ยอีกสองใบอยู่ในเมืองของชายสูงวัย
ที่กำลังเดินลัดเลาะ ก้มเก็บและคุ้ยเขี่ยถังขยะไปเรื่อย ๆ
โดยไม่ได้สนใจสายตาผู้คนรอบข้าง
ซึ่งคนเหล่านั้นก็ไม่ได้สนใจชายสูงวัยเช่นกัน
นอกจากบางคนที่หยิบยื่นขวดเปล่าให้กับมือของชายสูงวัย
ควันเทียนควันธูป ลอยตลบอบอวลไปทั่วบริเวณ
พร้อมๆกับช่อดอกไม้กำแล้วกำเล่าที่ถูกวางไว้หน้าองค์พระ
ผู้คนที่คุกเข่าอยู่หน้าองค์พระ ต่างทำปากขมุมขมิบ เหมือนกำลังพูดอะไรสักอย่าง
บางคนนั่งพูดอยู่ตั้งนาน แต่บางคนก็เดี๋ยวเดียว
ก่อนจะลุดไปวางดอกไม้ใส่ภาชนะรองรับที่ทางวัดจัดเตรียมไว้
ชายสูงวัยเผลอมองผู้คนบนศาลาอยู่พักใหญ่
พลางคิดทบทวนถึงกิตติศัพท์ขององค์พระที่เคยได้ยินมา
แต่ก็ไม่เคยได้ไปกราบไหว้ ไปขออะไรจากองค์พระแม้สักครั้งเดียว
" หลวงพ่อท่านศักดิ์สิทธิ์นัก ขอลูก ได้ลูก ขอโชค ได้โชค ฯลฯ
จริง ๆ นะ สมหวังกันไปหลายรายแล้ว "
ชายสูงวัยยังคงก้มหน้าก้มตาเดินเก็บขวดน้ำต่อไป
ได้ทั้งขวดแก้ว ขวดพลาสติก และ กระป๋องเครื่องดื่มสารพัดยี่ห้อ
จนรถซาเล้งคันเก่าแทบจะหี่ว่างไม่ได้
พลบค่ำ ชายสูงวัยเหนื่อยล้ากับการเดินเก็บขวดเต็มที
" พอแค่นี้ก่อนแล้วกันสำหรับวันนี้ พรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่ "
ตอนกลับ บังเอิญผ่านหน้าศาลาที่ตั้งองค์พระ
บนศาลาเงียบสงบ ไม่พลุกพล่านเหมือนตอนกลางวัน อีกทั้งไม่มีใครอยู่สักคน
ชายสูงวัยจึงหยุดรถถีบ ถอกรองเท้าแตะ และค่อย ๆ ก้าวขึ้นไปบนศาลา
ไปคุกเข่าอยู่หน้าองค์พระเพียงลำพัง
ท่ามกลางบรรยากาศมืดสลัวนั้น ชายสูงวัยประนมมือก้มลงกราบ
" จะขออะไรดีนะ " ชายสูงวัยรำพึงกับตนเอง
" หลวงพ่อคงยุ่งทั้งวันแล้ว เห็นใครต่อใครมาไหว้มาขอกันเยอะแยะ "
" ลูกช้างไม่รบกวนหลวงพ่อดีกว่า ข้าวเย็นวันนี้ก็มีแล้ว "
" พรุ่งนี้ อย่างไรก็มีขวดให้เก็บอยู่ดี "
" หลวงพ่อพักผ่อนนะครับ ลูกช้างไม่รบกวนดีกว่า กลับก่อนครับ "
ชายสูงวัยก้มกราบอีกครั้ง ก่อนจะประคองกายลุกขึ้น
เขาหยิบเงินยี่สิบบาทจากกระเป๋าเสื้อใส่ลงตู้ทานข้างบันได
สมทบทุนสร้างพระอุโบสถ สองมือยกประนมขึ้นเหนือหัว
แล้วก้าวลงจากศาลาอย่างสุขใจ
" ผมไม่รบกวนหลวงพ่อนะครับ "
ชายสูงวัยรำพึงในใจ ขณะที่ปั่นซาเล้งคู่ใจออกพ้นประตูวัด