2 สิงหาคม 2561 10:44 น.
อ.วรศิลป์
พิถี พิถัน
บ่ ยั่น บ่ ถอย
เจ้านก ตัวน้อย
ถักร้อย สร้างรัง
เส้นหญ้า สอดใส่
ด้วยใจ มุ่งหวัง
ถักร้อย ค่อยสร้าง
หนึ่งรัง วิมาน
ลำบาก ยากเข็ญ
เช้าเย็น ไม่คร้าน
ค่อยค่อย จักสาน
ไม่นาน สมใจ
แบบอย่าง ของนก
หยิบยก ครวญใคร่
เป็นกลอน สอนใจ
อย่าไร้ พากเพียร
ป.ล. จินตนาการถึงรังนกกระจาบแสนสวย แล้วอ่านกลอนนี้อีกสักครั้ง
(2.8.61)
1 สิงหาคม 2561 16:53 น.
อ.วรศิลป์
กว่าบัว จะโผล่พ้น
ได้อวดตน บนผิวน้ำ
ต้องผ่าน วันคืนค่ำ
ใต้ผิวน้ำ และโคลนตม
เราจึง ควรบากบั่น
เพื่อถึงวัน อันสุขสม
ดั่งบัว ผุดจากตม
จนสวยสม ให้ชมเอย
(1.8.61)