31 กรกฎาคม 2560 17:45 น.
อ.วรศิลป์
รุ่งเช้าแดดอ่อน
เริ่มร้อนตอนสาย
ครั้นถึงเที่ยงบ่าย
สุดบรรยายอุณหภูมิ
ตกบ่ายแก่แก่
เปลี่ยนแปรร้อนรุ่ม
เหลือเพียงรุมรุม
อุณหภูมิเริ่มสบาย
หนึ่งวันเวียนวน
เริ่มต้นเช้าสาย
คล้อยเคลื่อนเลื่อนบ่าย
ผ่อนคลายร้อนเย็น
เวลาหนึ่งวัน
เราท่านที่เห็น
ดูไปคล้ายเป็น
ชีวิตคนเรา
เย็นคือสุขสันต์
ทุกข์นั้นร้อนเร่า
ตัวใครตัวเรา
คลุกเคล้ากันไป
จะเย็นจะหนาว
ร้อนผ่าวเพียงไหน
ยืนหยัดให้ได้
บอกไว้...ใจตน
28 กรกฎาคม 2560 15:50 น.
อ.วรศิลป์
ฟ้าครึ้ม อึมครึม เศร้าเศร้า
มองดู เหงาเหงา ชอบกล
ยามนี้ ผืนฟ้า สีหม่น
เมฆฝน เกลื่อนกล่น บนฟ้า
ลมโบก สะบัด พัดแรง
ยอดไม้ กวัดแกว่ง ไปมา
คงอีก ไม่นาน ไม่ช้า
ฝนเท ลงมา แน่นอน
ฟ้าครึ้ม อึมครึม เศร้าเศร้า
คิดถึง วัยเยาว์ เก่าก่อน
ตักพ่อ ตักแม่ หนุนนอน
แทนหมอน ตอนค่ำ ฝนฉ่ำเย็น
27 กรกฎาคม 2560 16:25 น.
อ.วรศิลป์
จับ ก ไก่ ถึง ฮ นกฮูก
มาพันผูกและเรียงร้อย
บรรจงประดิดประดอย
ร้อยเป็นสร้อยของถ้อยคำ
เลือกคำที่ดีดี
เลือกวลีเสนาะล้ำ
แทรกเสริมเพิ่มด้วยธรรม
เป็นสื่อคำกำลังใจ
มอบให้แก่ทุกคน
ที่ทุกข์ทนและหม่นไหม้
เป็นสร้อยห้อยคอไว้
เพิ่มแรงใจใช้ก้าวเดิน
ป.ล. " ชีวิตเป็นสิ่งล้ำค่า พึงรักษาไว้ด้วยชีวิต "
26 กรกฎาคม 2560 14:45 น.
อ.วรศิลป์
โชคดีในโชคร้าย
กับโชคร้ายในโชคดี
ฟังไปไม่ถ้วนถี่
สองวลีนี้คล้ายกัน
แต่พอคิดครวญใคร่
ตรึกตรองไปให้นานนาน
สองวลีที่คล้ายนั้น
กลับแปรผันต่างกันไกล
หลายคราในชีวิต
ที่ด่วนคิดตัดสินใจ
หลายอย่างคิดว่าใช่
แต่สุดท้าย ไม่ใช่ก็มี
ในทางตรงกันข้าม
เหตุเพราะความไม่ถ้วนถี่
หลายอย่างที่ดีดี
แต่เรานี้กลับทิ้งไป
คนอื่นเขาหลอกเอา
เรายังเศร้าใจไม่่หาย
ระวัง ตกม้าตาย
โง่มากมาย หลอกตัวเอง
25 กรกฎาคม 2560 18:00 น.
อ.วรศิลป์
ดอกไม้มากมายบนต้น
ทะยอยร่วงหล่นลงพื้น
ดอกไม้มิอาจหยัดยืน
ขัดขืนฝืนกฎที่เป็น
ไม่มีดอกไม้ดอกไหน
ดอกเล็กดอกใหญ่ที่เห็น
จะเป็นดอกที่ยกเว้น
บานเด่นเป็นนิรันดร์ไป
ดอกไม้มากมายบนต้น
เปรียบเป็นเช่นคนนั้นไซร้
ตัวเขาตัวเราหญิงชาย
สุดท้ายดับไปเช่นกัน
ดอกไม้บานให้คุณค่า
ดอกไม้เกิดมาสร้างสรรค์
ประโยชน์ดอกไม้นับอนันต์
ประโยชน์คนนั้นคืออะไร
ดอกไม้ทะยอยร่วงหล่น
เตือนตนหนอคนทั้งหลาย
ก่อนชีพลาลับดับมลาย
ความดีมากมายสร้างไว้เอย
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอ.วรศิลป์
หน้าส่วนตัว
1263
