24 มิถุนายน 2560 10:14 น.
อ.วรศิลป์
ซื้อสลากกินแบ่งไว้หลายใบ
คิดคำนึงมากมายอยู่ในหัว
ขอเพียงถูกเลขท้ายสองสามตัว
ถูกชัวร์ชัวร์ค่อยยังชั่วไม่ขาดทุน
แต่ถ้ามีโอกาสมากกว่านั้น
คิดวาดฝันถูกรางวัลอย่างที่ลุ้น
ไม่โลภมากขอที่ห้านะพ่อคุณ
พอได้หมุนจับจ่ายหายฝืดเคือง
ซื้อสลากกินแบ่งหวังเสี่ยงโชค
พอหวยออกกลับอับโชคไม่เป็นเรื่อง
เงินที่มีใช่มากมายใช้สิ้นเปลือง
เลยได้เรื่องถูกกินไปหลายร้อยเอย
23 มิถุนายน 2560 09:24 น.
อ.วรศิลป์
เคยเขียนเอาไว้ว่า
มนุษย์มีมากกว่าสัญชาตญาณ
ทั้งนี้เพื่อสื่อสาร
สาระสำคัญในตัวตน
โลกมีสิ่งมีชีวิต
สารพัดชนิดรวมทั้งคน
แมลง สัตว์ และพืชผล
อีกทั้งคนไม่ต่างกัน
หากว่าแต่ละชนิด
เส้นทางชีวิตไม่เหมือนกัน
เหนื่ออื่นใดในโลกนั้น
คือเราท่านที่เป็นคน
คนมีมากกว่าอย่างอื่น
สัญชาตญาณสามารถฝืนด้วยเหตุผล
สติปัญญาเชิดชูค่าความเป็นคน
แต่สูงพ้นยิ่งกว่านั้น นั่นคุณธรรม
22 มิถุนายน 2560 08:40 น.
อ.วรศิลป์
เคยคิด เคยสงสัย
ว่าทำไม เป็นเช่นนั้น
ทำไม แม่ของฉัน
ความคิดอ่าน ไม่เหมือนใคร
ลองถาม เพื่อนเพื่อนดู
เพราะอยากรู้ เหมือนกันไหม
เพื่อนบอก แม่ตามใจ
ขออะไร ก็ได้มา
แม่ฉัน นั้นไม่ใช่
กว่าจะให้ ยากหนักหนา
เคยขอ รองเท้ากีฬา
แม่ถามว่า ซื้อทำไม
ของเก่า ยังดีอยู่
แม่หยิบดู บอกใช้ได้
ฉันแอบ คิดในใจ
มันล้าสมัย อายเพื่อนจัง
แม่คง ไม่เข้าใจ
อธิบายไป แม่ไม่ฟัง
ยังมี อีกหลายอย่าง
แม่สอนสั่ง จนระอา
ของใช้ เก็บเข้าที่
ชีวิตนี้ เร่งศึกษา
ตื่นเช้า อ่านตำรา
อาบน้ำอาบท่า ไปโรงเรียน
ต้องช่วย ทำงานบ้าน
ห้ามเกียจคร้าน การอ่านเขียน
ให้ขยัน ตั้งใจเรียน
ให้พากเพียร และอดออม
ให้ระวัง การพูดจา
กิริยา ต้องอ่อนน้อม
ค่าขนม รู้เก็บออม
รู้ถนอม น้ำใจคน
คำสอน อีกมากมาย
บางทีคล้าย กลายเป็นบ่น
ฉันทน แล้วก็ทน
หลายครั้งหน เบื่อเต็มที
วันนี้ วันมีลูก
ฉันบอกลูก ว่าพ่อนี้
ย่าสอน และจู้จี้
กับพ่อนี้ มามากมาย
สิ่งที่ ย่าพร่ำสอน
ทุกขั้นตอน พ่อจำได้
และพ่อ ก็จะใช้
ให้เจ้าได้ ดีเช่นกัน
ฉันรู้ แล้ววันนี้
ความหวังดี สารพัน
เหตุผล ของแม่นั้น
บัดนี้ฉัน ซึ้งแก่ใจ
21 มิถุนายน 2560 12:00 น.
อ.วรศิลป์
อย่ามัวคิดว่าอาภัพ
ไม่พร้อมสรรพเหมือนคนอื่น
ตราบสองขายังหยัดยืน
หลายคนอื่นขาไม่มี
อย่ามัวคิดว่าอาภัพ
ไม่พร้อมสรรพเหมือนเศรษฐี
ตราบใดข้าวยังมี
พร้อมกับที่ซุกหัวนอน
อย่ามัวคิดว่าอาภัพ
ไม่พร้อมสรรพแสนเดือดร้อน
ตราบที่ยามหลับนอน
ได้พักผ่อนไม่ทุรนทุราย
อย่ามัวคิดว่าอาภัพ
ไม่พร้อมสรรพเรื่องจับจ่าย
เท่าที่มีก็อยู่ได้
ไม่เป็นไรใช้แค่มี
อย่ามัวคิดว่าอาภัพ
ไม่พร้อมสรรพชีวิตนี้
พระท่านสอนเราโชคดี
ชีวิตนี้ที่เกิดมา
20 มิถุนายน 2560 12:01 น.
อ.วรศิลป์
เมื่อยาม ชีวิต โยกคลอน
ไม่แน่ ไม่นอน อ่อนไหว
สองขา ขาดความ มั่นใจ
ก้าวไป อย่างไร กันดี
ให้คิด ถึงภาพ ชิงช้า
โยกไป โยกมา ไม่อยู่ที่
ครั้นหมด แรงแกว่ง ที่มี
สิ้นฤทธิ์ อยู่กับที่ ไม่แกว่งไกว
หลายครั้ง หลายครา ชีวิต
มืดมิด และหม่น หมองไหม้
สำคัญ คือกำ ลังใจ
อดทน และใช้ ปัญญา
ชิงช้า ไกวจน หมดแรง
โยกแกว่ง จึงหยุด ลงหนา
ชีวิต ต้องใช้ เวลา
จัดการ ปัญหา เช่นกัน
อย่าด่วน และอย่า ใจร้อน
ค่อยผ่อน ปมที่ ผูกพัน
วันหนึ่ง คงถึง วันนั้น
ปัญหา สารพัน ผ่อนคลาย