28 เมษายน 2560 13:55 น.
อ.วรศิลป์
ชีวิต ไม่เคย หยุดนิ่ง
หมุนกลิ้ง ตามกาล เวลา
กระทบ กระทั่ง นั้นหนา
ธรรมดา ของการ เคลื่อนไหว
เรียนรู้ เพื่ออยู่ ร่วมกัน
ทุกวัน ไม่เบียด เบียนใคร
เมตตา กรุณา อภัย
อยู่ร่วม กันได้ ร่มเย็น
26 เมษายน 2560 16:06 น.
อ.วรศิลป์
ไม่มีใคร ไม่อยากได้ กำลังใจ
กำลังใจ นั้่นยิ่งใหญ่ เกินใครคิด
นักวิทยาศาสตร์ นักกีฬา นักประดิษฐ์
บรรพชิต ตำรวจทหาร พยาบาลครู
ทั้งพ่อแม่ ตายาย และปู่ย่า
พี่น้องคลาน ตามกันมา ก็ใช่อยู่
กำลังใจ สำคัญไฉน ใจคงรู้
หลายชีวิต พร้อมจะสู้ เพราะแรงใจ
26 เมษายน 2560 15:56 น.
อ.วรศิลป์
ความเสื่อม แห่งสังขาร
ไม่ต้องการ ก็มีให้
ชีวิต ย่อมเป็นไป
ฝืนไม่ได้ หนอคนเรา
จากวัยเยาว์ คราวแรกเกิด
เลยเตลิด ถึงวัยเฒ่า
สังขาร มนุษย์เรา
ใครกันเล่า ไม่เสื่อมเอย
26 เมษายน 2560 15:09 น.
อ.วรศิลป์
แก่แล้ว ไม่มีอะไรดี
หลายคนพูดเช่นนี้ อยู่เสมอ
ฟันก็หัก หูก็ตึง ตาก็เบลอ
ซ้ำเพื่อนเกลอ ทะยอยจาก พรากกันไป
ใยจึงคิด ตนด้อยค่าไม่น่าอยู่
ทั้งตายายย่าปู่จะรู้ไหม
ว่าทุกคน ดุจร่มโพธิ์ดุจร่มไทร
จะหาใครในโลกนี้ ไม่มีแทน
28 เมษายน 2560 13:58 น.
อ.วรศิลป์
ความสวยงามกับอนาจาร
เรื่องของฉันกับเรื่องของคุณ
กลายเป็นประเด็นเคืองขุ่น
ว้าวุ่นอยู่ในสังคม
ไม่รู้เป็นเพราะเหตุใด
เหมาะสมกับไม่เหมาะสม
ควรนิยมกับไม่ควรนิยม
อยู่ร่วมสังคมกลับมองต่างกัน