20 ตุลาคม 2560 16:17 น.
อ.วรศิลป์
ถ้าความอยากรู้อยากเห็นทำให้เป็นทุกข์
เราจะเป็นสุขเมื่อหยุดอยากรู้อยากเห็น
ถ้าวันนี้ทุกข์ใจกับสิ่งที่อยากเป็น
เพียงเสพสุขรอบกายที่แฝงเร้น ทุกข์เพราะอยากเป็นก็มลาย
สิ่งสร้างทั่วไปหาได้วุ่นวายเยี่ยงมนุษย์
ทั้งที่ฉลาดสุดสุดแต่มนุษย์กลับอ่อนไหว
อ่อนไหวไปกับอารมณ์และจิตใจ
มนุษย์จึงหม่นหมองไหม้เพราะความอ่อนไหวของตนเอง
ดอกกุหลาบยังคงเป็นดอกกุหลาบ
ไม่ได้เอาตัวไปเปรียบไปทาบหรืออวดเบ่ง
ดอกเข็ม ดอกชบา ก็ภูมิใจในตัวเอง
ไม่มีสิ่งใดอวดเก่ง หรือ อยากรู้อยากเห็นเช่นคนเลย
19 ตุลาคม 2560 15:00 น.
อ.วรศิลป์
ความตายไม่ได้เลือกแต่คนผมหงอกขาว
หรือผมสีดอกเลาขาวบนหัว
ความตายไม่ใช่เรื่องไกลตัว
และก็ไม่น่ากลัว ถ้าได้เตรียมตัวที่จะตาย
เพราะเพียงแค่หัวใจพลันหยุดเต้น
ชีวิตของคนเป็นก็ดับสลาย
รายชื่อถูกขึ้นบัญชีของผู้ตาย
เมื่อร่างกายหยุดเคลื่อนไหวไร้วิญญาณ
ความตายไม่ได้เลือกแค่คนแก่
หรือเฉพาะคนแย่แย่อ่อนแอสังขาร
ความตายเพียงขยับดับลมปราณ
ก็ดิ้นพล่านและล่วงลับดับชีวิน
เพราะเหตุที่ไม่มีอะไรแน่
แ่ก่ไม่แก่พึงใคร่ครวญหวนถวิล
งานศพเขาที่เราเห็นเป็นอาจิณ
ไม่นานเนาถึงคราวสิ้นชีวินเรา
ทุกทุกวันใช้ชีวิตอย่าประมาท
เป็นคนฉลาดดีกว่าอย่าโง่เขลา
ทั้งกิเลสทั้งตัณหาอย่ามัวเมา
ชีพสั้นยาวแค่ไหน...ตายทุกคน
17 ตุลาคม 2560 13:21 น.
อ.วรศิลป์
ถนนชีวิต ไม่มียูเทิร์น
ระหว่างการก้าวเดินอย่ามัวเพลิน เพราะเดินย้อนกลับไม่ได้
แต่ละวัน ผ่านแล้วก็ผ่านไป
ผิดพลาดแล้วแก้ไม่ได้ ได้แต่แค่เสียดาย
ถนนชีวิต ไม่มียูเทิร์น
ฉะนั้นอย่าหลงเพลินเดินทางอบาย จนเกิดเสียหาย
เพราะชีวิตทุกวัน เราท่านล้วนก้าวเข้าหาความตาย
ขืนปล่อยตัวเหลวไหล สุดท้ายอาจกลับตัวกลับใจไม่ทัน
ถนนชีวิต ไม่มียูเทิร์น
ทุกก้าวที่เดิน พึงเดินอย่างสร้างสรรค์
ใช้ศาสนา ใช้พระธรรม ส่องนำเส้นทางชีวัน
สุดท้ายจะได้ไม่ต้องประหวั่น ยามสิ้นสุดถนนชีวัน อันไม่มียูเทิร์น
25 ตุลาคม 2560 14:47 น.
อ.วรศิลป์
ไอดิน และกลิ่นฝน
ฝากลมบน ช่วยพัดพา
ข้ามเขา ลำเนาป่า
สู่มิตรข้า ที่อยู่ไกล
ยามนี้ ฟ้าชุ่มฝน
เมฆสีหม่น ฝนห่าใหญ่
รวงข้าวอ่อน ตอนโยกไกว
พาเพลินใจ ในอุรา
กบเขียด ร้องระงม
ยามฝนลม โถมจากฟ้า
อาหาร คนบ้านนา
รอเพื่อนยา กลับมาเยือน
คนไกล เฝ้าคอยท่า
รอเวลา เจอหน้าเพื่อน
นับวัน และนับเดือน
รอวันเพื่อน กลับเยือนนา
ชีวิต ในเมืองใหญ่
สีแสงไฟ วิไลหนา
ไหนเล่า เท่าบ้านนา
นอนเบิ่งฟ้า ยามราตรี
ใกล้วัน ฝนสั่งฟ้า
โอ้เพื่อนข้า รู้ไหมนี่
ฝากฝนลม โถมทวี
บอกเขาที...ข้านี้คอย
15 ตุลาคม 2560 09:02 น.
อ.วรศิลป์
คำสัญญา ใดใด ก็ไร้ค่า
ถ้าหากว่า รักษา ไว้ไม่ได้
ยิ่งมากมาย คำสัญญา ที่ให้ไป
ทำไม่ได้ ส่งผลร้าย ผู้ให้สัญญา
คำสัญญา ไม่ว่า เรื่องใดใด
เรื่องเล็กใหญ่ จงใคร่ครวญ ถี่ถ้วนหนา
ทั้งที่เขียน เป็นหนังสือ สื่อสัญญา
หรือแค่เพียง วาจา ที่ให้ไป
ถ้าผู้ให้ สัญญา รักษาสัตย์
ปฏิบัติ เคร่งครัด ตรบถ้วนได้
คำสัญญา สำเร็จผล น่าพอใจ
เกิดความไว้ เนื้อเชื่อใจ ในบั้นปลาย
ความไว้เนื้อ เชื่อใจ สำคัญนัก
พึงตระหนัก อย่ามักเป็น คนมักง่าย
คำสัญญา ที่ให้ ใครใครไป
จำใส่ใจ ว่าสำคัญ " คำสัญญา "
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอ.วรศิลป์
หน้าส่วนตัว
1497
