2 พฤษภาคม 2559 17:04 น.
อ.วรศิลป์
เหมือนชีวิต เดินมา จนสุดทาง
และต้องทิ้ง ทุกอย่าง ไว้ข้างหลัง
เหมือนนกน้อย ถึงครา อำลารัง
ผกโผบิน สู่โลกกว้าง อย่างเดียวดาย
เหมือนสุนัข ล่าเนื้อ เมื่อสิ้นเขี้ยว
นายไม่เหลียว ไม่สนใจ น่าใจหาย
เหมือนโคแก่ แย่แล้ว ไม่แคล้วตาย
ฤาเหมือนไม้ ใกล้ฝั่ง ฝังร่างตน
หากแต่ลอง ใคร่ครวญ ให้ถ้วนถี่
คิดให้ดี ดูอีกด้าน กันอีกหน
" วัยเกษียณ " หาใช่ลด หมดค่าคน
หากแต่เป็น " การเริ่มต้น " อีกหนทาง
ทางแห่งวัน เวลา อิสระ
สุดสิ้นแห่ง ภาระ ต้องสะสาง
เหตุด้วยแอก เคยแบก ถูกถอดวาง
เท้าสองข้าง ได้ก้าวย่าง อย่างเสรี
" วัยเกษียณ " จึงน่า ภิรมย์ยิ่ง
ได้ทำสิ่ง ตั้งใจ ได้เต็มที่
สนุกกับ ชีวิต ได้อีกที
บนวิถี ทางใหม่ ดั่งใจตน
เพราะฉะนั้น สุขสันต์ เถิดวันนี้
ร่วมยินดี จากใจ ให้อีกหน
ยิ้มหัวเราะ เบิกบาน กันทุกคน
เปี่ยมสุขล้น ฉลองกัน " วันเกษียณ " เอย