29 มกราคม 2556 08:16 น.
อ.วรศิลป์
เส้นทางชีวิตที่ทอดยาว
ผ่านเรื่องผ่านราวมามากมาย
ความสุขความทุกข์อันหลากหลาย
สุดท้ายก็ล่วงผ่านพ้นไป
เส้นทางชีวิตที่ทอดยาว
ยังมีเรื่องราวของวันใหม่
ตราบที่ยังมีลมหายใจ
เรื่องราวใหม่ใหม่ยังมีมา
เส้นทางชีวิตที่ทอดยาว
สองเท้าย่างก้าวมุ่งเดินหน้า
บทเรียนวันเก่าคือตำรา
เตือนก้าวเดินหน้าอย่างระวัง
ระวังการย่ำซ้ำรอยเดิม
อย่าฮึกเหิมเกริมอย่าคลุ้มคลั่ง
รู้ใช้สติคุมกำลัง
กันการพลาดพลั้งอย่างตั้งใจ
สุดท้ายจุดหมายเมื่อไปถึง
ได้เป็นที่หนึ่งอย่างผ่องใส
เชิดหน้าชูคอด้วยพอใจ
ก้าวผ่านเส้นชัยอย่างทรนง
5 มกราคม 2556 15:50 น.
อ.วรศิลป์
ฉันก้าวเดินผ่านบันไดมาหลายขั้น
กว่าจะสูงตระหง่านเช่นวันนี้
ผ่านความรักความอาทรความอารี
ผ่านห่วงใยและหวังดีมามากมาย
ครูบังคับจับมือเขียนและเคี่ยวเข็ญ
เช้าจรดเย็นพร่ำสอนโดยมิหน่าย
ครูเหนื่อยยากลำบากทั้งใจกาย
เพียงมุ่งหมายกูลเกื้อเพื่อศิษย์ดี
ครูทั้งหลายเปรียบบันไดให้ศิษย์ก้าว
ศิษย์รุ่นแล้วรุ่นเล่าครูไม่หนี
ครูพากเพียรด้วยหัวใจอุทิศพลี
สร้างคนดีคนมีธรรมให้สังคม
หวนระลึกนึกย้อนเมื่อตอนหลัง
มีหลายครั้งที่ครูต้องขื่นขม
ความพลาดผิดศิษย์ทำให้ครูระทม
ทั้งที่ครูเฝ้าอบรมเพาะบ่มมา
อยากกลับไปกราบครูอีกสักครั้ง
อยากย้อนหลังไปบอกครูให้รู้ว่า
เส้นทางดีวิถีธรรมที่สอนมา
ศิษย์สัญญาจะรักษา....บูชาครู
"" สุขสันต์วันครูแด่บูรพาจารย์ทุกท่านด้วยความเคารพยิ่ง **
เนื่องในโอกาสวันครู (16 มกราคม 2556)