31 กรกฎาคม 2553 16:42 น.
อ.วรศิลป์
ยอดตำลึง ทอดยาว บนแนวรั้ว
ผักสวนครัว มากมาย อยู่ท้ายสวน
โหระพา ใบกะเพรา ช่างเย้ายวน
สีเหลืองนวล ผลมะอึก นึกอยากกิน
ยอดผักหวาน อ่อนอ่อน ตอนฝนตก
มะเขือพวง ก็ดก ข้างกระถิน
ผลมะกรูด ร่วงหล่น อยู่บนดิน
เก็บมาบีบ ดมกลิ่น หอมชื่นใจ
มีหอยขม ในคลอง ข้างหลังบ้าน
มีลูกตาล อยู่บนต้น ผลใหญ่ใหญ่
อีกมะพร้าว มะม่วง ก็แกว่งไกว
ที่กอไผ่ หน่อไม้โผล่ อยู่เต็มกอ
คิดถึงจัง กับข้าว ฝีมือแม่
เล็กจนแก่ จะกี่ครั้ง น้ำลายสอ
ทั้งน้ำพริก น้ำแกง ซดคล่องคอ
แถมห่อหมก ใบยอ ก็ไม่เบา
อนิจจา วันนี้ อยู่ไกลบ้าน
ไม่มีแม่ เตรียมอาหาร ทำกับข้าว
อดคิดถึง ไม่ได้ มือแม่เรา
ลูกเปิบข้าว คลุกไข่ต้ม ให้ขมคอ
อยากกลับบ้าน ไปกิน ข้าวกับแม่
อยากกลับไป ทำงอแง ให้แม่ง้อ
อยากกลับไป หยอกเย้า พะเน้าพะนอ
เมื่อไหร่หนอ จะถึงวัน นั้นสักที
นั่งนับวัน ใกล้หยุดยาว คราววันแม่
เพื่อกลับไป เป็นลูกแหง่ ให้สุขี
อีกไม่นาน ดอกนะ แม่คนดี
ดอกมะลิ ช่อนี้ กราบตักเอย
19 กรกฎาคม 2553 13:49 น.
อ.วรศิลป์
เปรียบชีวิต คนเรา เท่าหนึ่งวัน
จะแสนสั้น หรือทอดยาว สักเพียงไหน
ในที่สุด หนึ่งวัน ก็ผ่านไป
เหลือทิ้งไว้ เพียงเศษเงา เถ้าธุลี
ในหนึ่งวัน มีมืด มีสว่าง
มีอาทิตย์ ส่องทาง นำวิถี
มีแสงจันทร์ งดงาม ยามราตรี
มีสุขเกษม เปรมปรีดิ์ มีทุกข์ทน
มีความสุข มากมาย ก็หลายครั้ง
มีความทุกข์ ประเดประดัง ก็หลายหน
มีรอยยิ้ม อิ่มใจ ก็หลายคน
มีน้ำตา เอ่อท้น ก็หลายครา
เปรียบชีวิต คนเรา เท่าหนึ่งวัน
ผู้ฉลาด รู้เท่าทัน เร่งสร้างค่า
ให้คุ้มกับ ที่เกิด กำเนิดมา
โดยไม่ปล่อย เวลา เสียเปล่าไป
ส่วนผู้ด้อย ขลาดเขลา เบาปัญญา
วันเวลา หามี คุณค่าไม่
หลงระเริง วังวน กลอบาย
จนสุดท้าย คิดกลับใจ ก็สายเกิน
เปรียบชีวิต คนเรา เท่าหนึ่งวัน
ใคร่ครวญกัน อย่ามอง แค่ผิวเผิน
ทางชีวิต ลิขิตไว้ ให้เลือกเดิน
อย่าหลงเพลิน สิ่งลวง บ่วงแห่งมาร
เหตุมิมี สิ่งอันใด ที่จีรัง
อนิจจัง คือความจริง แห่งสังขาร
จากวันเกิด ถึงดับดิ้น สิ้นลมปราณ
เหลือผลงาน ไว้เบื้องหลัง บ้างนะเอย
(เข้าพรรษา 2553)
8 กรกฎาคม 2553 08:24 น.
อ.วรศิลป์
เคยไหม ใคร่เร่ง เวลา
ให้รุด เดินหน้า ไวไว
เคยไหม รุ่มร้อน ดุจไฟ
อยากถึง จุดหมาย ในบัดดล
เคยไหม อยากฉุด เวลา
ให้เดิน ช้าช้า สักหน
หวังตัก ตวงสุข ใส่ตน
ก่อนที่ จะพ้น ผ่านไป
เคยไหม ใคร่ย้อน เวลา
ผ่านมา แล้วหวน คืนได้
ทั้งที่ รู้อยู่ แก่ใจ
เป็นไป ไม่ได้ ย้อนเวลา
ชีวิต ทุกวัน คนเรา
ว่างเปล่า หรือเปี่ยม คุณค่า
ทุกคน ล้วนมี เวลา
สมบัติ ล้ำค่า เท่ากัน
พินิจ คิดดู เป็นไร
พึงใช้ เวลา เพื่อสร้างสรรค์
หรือหาย ใจทิ้ง ไปวันวัน
คิดกัน ก่อนหมด....เวลา
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอ.วรศิลป์
หน้าส่วนตัว
3242
