22 มกราคม 2553 12:09 น.
อ.วรศิลป์
คำทำนาย ทายทัก ของนักคิด
ว่าวิกฤติ มหันตภัย ไม่ไกลหนอ
วอนชาวโลก ทั่วหน้า อย่ารั้งรอ
ต่างร้องขอ ให้ช่วยกัน เร่งบรรเทา
หมายสำคัญ มากมาย ในธรรมชาติ
เหมือนประกาศ เตือนภัย ให้รู้ข่าว
วันข้างหน้า ถ้ายังเฉย คอยดูเอา
จะปวดร้าว แค่ไหน ไม่รับประกัน
หิมะถล่ม เมืองใหญ่ หลายประเทศ
เกิดอาเพศ แผ่นดินไหว ให้ไหวหวั่น
ชนเฮติ มากมาย ต้องจาบัลย์
ต่างโศกศัลย์ อยู่กับซาก ยากเยียวยา
หลายหมื่นคน ต้องมา จบชีวิต
หลายหมื่นคน สภาพจิต ต้องรักษา
หลายหมื่นคน ร่างกาย ต้องเยียวยา
คิดแล้วน่า อเนจอนาถ ภาพบาดใจ
แล้วเมืองไทย ที่รัก ของเราเล่า
จะรอดพ้น วิบัติเศร้า เช่นเขาไหม
ธรรมชาติ เตือนแล้ว อย่าวางใจ
วอนชาวไทย ตื่นเถิดหนา มาช่วยกัน
คนละไม้ คนละมือ ถือคติ
ลดทิฐิ ร่วมแรง แข็งขยัน
แผ่นดินไทย ใช่อยู่ยง คงกระพัน
ต้องช่วยกัน ก่อนจะสาย ไร้แผ่นดิน
12 มกราคม 2553 17:22 น.
อ.วรศิลป์
นับแต่วัน ที่ครูพา ข้าถึงฝั่ง
ข้าก็หวัง เดินไป สู่ที่หมาย
ความสำเร็จ การศึกษา ในบั้นปลาย
สิ่งสุดท้าย ใบปริญญา ข้าใคร่ครวญ
ข้าเปลี่ยนเรือ มาแล้ว ตั้งหลายลำ
พระคุณล้ำ ครูของข้า ข้านึกหวน
ครูยิ่งใหญ่ หนักหนา ข้าทบทวน
รำลึกหวน ย้อนหลัง เรื่องฝังใจ
ทั้งครูนิด ครูหน่อย ครูต้อยติ่ง
ครูสมหญิง ครูวาสนา ครูผ่องใส
ครูอาทิตย์ ครูภิรมย์ ครูสมใจ
ครูเกรียงไกร ครูสง่า ครูอดุลย์
ข้าตั้งใจ ว่าสักวัน จะหันกลับ
ไปคำนับ กราบครู ผู้เกื้อหนุน
ด้วยสำนึก ในค่า แห่งพระคุณ
ที่เจือจุน สอนข้า ด้วยปรานี
ข้าไม่เคย ลืมคำ ครูพร่ำสอน
ข้าสังวร อยู่แก่ใจ ไม่หน่ายหนี
ข้าตระหนัก ค่าแห่งรัก และปรารถนาดี
ที่ครูมี ต่อข้า มามากมาย
กราบคุณครู ทั้งหลาย ในวันนี้
รอบ " วันครู " อีกปี ที่ห่างหาย
หวังปีหน้า ปริญญา ข้าถือไป
พร้อมดอกไม้ ไปกราบลง ตรงเท้าครู
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอ.วรศิลป์
หน้าส่วนตัว
1489
