5 ธันวาคม 2552 09:53 น.
อ.วรศิลป์
นับถอยหลังวันเดือนที่เคลื่อนผ่าน
อีกไม่นานปีใหม่ใกล้มาถึง
มีหลายสิ่งหลายอย่างยังคำนึง
หมายรวมถึงของขวัญอันดูดี
เพื่อส่งให้คนนี้และคนนั้น
สื่อสัมพันธ์ความรักความสุขี
สื่อความหมายความจริงใจและปรารถนาดี
สื่อไมตรีมีให้จากใจตน
หวังผู้รับดีใจเมื่อได้เห็น
ได้ตื่นเต้นกับสิ่งดีปีละหน
ของดูดีของใหม่ถูกใจตน
เป็นมงคลดีงามยามเริ่มปี
หากแต่ว่าของขวัญอันใดเล่า
จะเทียมเท่าหรือสูงส่งสมศักดิ์ศรี
จะนำพาความสุขใจสร้างไมตรี
เท่าสิ่งนี้ คือการ " ให้อภัย "
ให้อภัย....กับผู้คนรอบรอบข้าง
ให้อภัย.....ด้วยใจกว้างและผ่องใส
ให้อภัย.....กับทุกสิ่งที่ผ่านไป
แล้วปีใหม่จะสุขสันต์นิรันดร์เอย
** สวัสดีปี 53 ถึงหมู่มิตรและสรรพชีวิต...ด้วยจริงใจ "
3 ธันวาคม 2552 10:53 น.
อ.วรศิลป์
นับแต่วันที่พ่อจากไป
เหมือนดั่งร่มไทรหักโค่นลง
คำภาวนาของลูกหวังเพียงส่ง
วิญญาณพ่อมุ่งตรงสู่สวรรค์
นับแต่วันที่พ่อจากไป
ชีวิตจิตใจลูกไหวหวั่น
ผ่านปีผ่านเดือนผ่านวัน
สู้ทนเก็บกลั้นระทมทรวง
นับแต่วันที่พ่อจากไป
ดุจสุริยฉายดับลับล่วง
หนทางมืดมนมากกลลวง
ก้าวล่วงผ่านไปให้ยากเย็น
นับแต่วันที่พ่อจากไป
ชีวิตลูกไซร้แสนยากเข็ญ
ดุจต้นกล้าน้อยนิดที่โอนเอน
ยามลมพายุเข่นแทบมลาย
นับแต่วันที่พ่อจากไป
รักยิ่งใหญ่ของพ่อมิจางหาย
วันนี้ขอทำหน้าที่ลูกชาย
ขอบวชให้ในวันพ่อ....ปีนี้
(สาธุ)
(เนื่องในวันพ่อ 2552)