14 ตุลาคม 2549 16:18 น.
อ.วรศิลป์
ปรารถนา.....ไทยพบประสบสุข
ปรารถนา.....ไทยสิ้นทุกข์ภัยทั้งผอง
ปรารถนา.....ไทยสบสันติ์อันเรืองรอง
ปรารถนา.....ไทยพี่น้องปรองดองกัน
ปรารถนา.....ไทยทั่วหน้าสามัคคี
ปรารถนา.....มิตรไมตรีกระชับมั่น
ปรารถนา.....ไทยรวมร่วมฝ่าฟัน
ปรารถนา.....เคราะห์ร้ายนั้นพลันผ่อนคลาย
ปรารถนา(นี้)..คงไม่ไกลเกินไปถึง
ปรารถนา.......สักวันหนึ่งถึงจุดหมาย
ปรารถนา.......ไทยอยู่รอดไม่วอดวาย
ปรารถนา.......สุดท้าย " ไทยยืนยง "
(ครบรอบ 33 ปี 14 ตุลาฯ)
4 ตุลาคม 2549 12:35 น.
อ.วรศิลป์
ยินเสียงอ่านขานกล่าวคราวเผาศพ
ต้นจนจบจับความได้หลายสถาน
หนึ่งในนั้นคือชีพคนใช่ทนทาน
ต้องถึงกาลละสังขารเข้าสักวัน
คำกล่าวไว้อาลัยให้ผู้จาก
พร้อมทั้งฝากคติเตือนสอนลูกหลาน
ฝากข้อคิดจิตสำนึกผู้ร่วมงาน
เพื่อเป็นทานสุดท้ายผู้วายชนม์
สอนเราท่านที่ยังมีเวลาเหลือ
รู้จักเผื่อแผ่ทานการกุศล
ละกิเลสตัณหาฉุดคร่าตน
เพื่อหลุดพ้นสู่แสงสว่างเส้นทางธรรม
สิ้นคำกล่าวไว้อาลัยใจสะท้อน
แต่เก่าก่อนเคยเหลวใหลเคยใฝ่ต่ำ
นับแต่นี้จะทำดีเป็นประจำ
หยุดถลำทางอบายทำร้ายตน
เผื่อวันหน้าคราดับดิ้นสิ้นชีวิต
ทั้งกายจิตบริสุทธิ์เปี่ยมกุศล
ดวงวิญญาณก้าวผ่านความมืดมน
ได้หลุดพ้นสู่แดนดินถิ่นนิพพาน
2 ตุลาคม 2549 17:14 น.
อ.วรศิลป์
(1 ตุลาคม 2549)
ยินข่าวประกาศราชโองการ
พระราชทานนายกฯคนใหม่
ผู้นำประเทศเขตไทย
สานต่ออธิปไตยแผ่นดิน
พลเอกสุรยุทธ จุลานนท์
ทั้งกายใจตนถวายสิ้น
รับสนองราชโองการพระภูมินทร์
เพื่อผืนไทยถิ่นและประชา
สองเท้าก้าวสู่บัลลังก์
ภาระนั้นช่างหนักหนา
สวมแอกแห่งหวังและศรัทธา
บนสองบ่าที่จงรักและภักดี
นายกรัฐมนตรีคนใหม่
ภาระยิ่งใหญ่เหลือที่
นายกฯ คนที่ยี่สิบสี่
ขอบารมีพุทธคุณหนุนนำเอย
29 กันยายน 2549 11:02 น.
อ.วรศิลป์
ชีวิตเปรียบเป็นเช่นเดินทาง
ก้าวย่างมุ่งสู่จุดหมาย
หากแต่ที่สุด ณ บั้นปลาย
ทุกคนต้องตายเหมือน ๆ กัน
ความจริงเที่ยงแท้แน่นอน
ทุกข์ร้อนหรือสุขเกษมสันต์
วันหนึ่งต้องจบชีวัน
คิดแล้วให้ครั่นคร้ามฤดี
จึงเกิดคำถามในใจ
ใช่ไหมชีวิตจบแค่นี้
ตะเกียกตะกายอยากได้อยากดี
สุดท้ายชีวีไม่จีรัง
ฉับพลันยินเสียงตอบข้างใน
" แม้ว่าร่างกายจะถูกฝัง
ความดี ความชั่วที่สร้าง
จะยังคงอยู่ต่อไป "
" เหตุด้วยความจริงมีสองอย่าง
หนึ่งนั้นคือร่างที่เสื่อมสลาย
อีกหนึ่งคือจิตมิรู้ตาย
เวียนว่ายชดใช้กรรมตน "
" ฉะนั้นหมั่นสร้างความดี
หลีกหนีความชั่วให้พ้น
นำพาชีวิตผ่านวังวน
หลุดพ้นสู่แดนนิพพาน "
28 กันยายน 2549 08:12 น.
อ.วรศิลป์
** เพียงเพื่อจารึกไว้ในความทรงจำ **
ดอนเอ๋ยดอนเมือง
เจ้าลือเลื่องเฟื่องฟูอยู่นานโข
เจ้าคือความภาคภูมิใจไทยเคยโชว์
เคยอวดโอ้ไม่น้อยหน้าประชาชี
มาวันนี้จากดอนเมืองสู่ที่ใหม่
" สุวรรณภูมิ " อันยิ่งใหญ่ไทยศักดิ์ศรี
ปิดฉากเจ้าบ้านหลังเก่าที่แสนดี
ชื่อเจ้านี้จารึกไว้คู่ไทยเอย
หน้าส่วนตัว
2100
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟอ.วรศิลป์
