8 กรกฎาคม 2553 08:24 น.
อ.วรศิลป์
เคยไหม ใคร่เร่ง เวลา
ให้รุด เดินหน้า ไวไว
เคยไหม รุ่มร้อน ดุจไฟ
อยากถึง จุดหมาย ในบัดดล
เคยไหม อยากฉุด เวลา
ให้เดิน ช้าช้า สักหน
หวังตัก ตวงสุข ใส่ตน
ก่อนที่ จะพ้น ผ่านไป
เคยไหม ใคร่ย้อน เวลา
ผ่านมา แล้วหวน คืนได้
ทั้งที่ รู้อยู่ แก่ใจ
เป็นไป ไม่ได้ ย้อนเวลา
ชีวิต ทุกวัน คนเรา
ว่างเปล่า หรือเปี่ยม คุณค่า
ทุกคน ล้วนมี เวลา
สมบัติ ล้ำค่า เท่ากัน
พินิจ คิดดู เป็นไร
พึงใช้ เวลา เพื่อสร้างสรรค์
หรือหาย ใจทิ้ง ไปวันวัน
คิดกัน ก่อนหมด....เวลา
16 มิถุนายน 2553 09:23 น.
อ.วรศิลป์
ดุจแสงทอง งดงาม ยามรุ่งสาง
ธรรมะส่อง นำทาง สู่จุดหมาย
ธรรมะชี้ ทางรอด พ้นวอดวาย
ธรรมะคลาย ทุกข์หนัก ได้พักใจ
ดุจสายฝน จากฟ้า สู่หล้าโลก
ธรรมะช่วย ขจัดโศก ที่หม่นไหม้
ธรรมะช่วย ปลดปล่อยชน พ้นอบาย
ธรรมะช่วย จุดประกาย ให้พลัง
ดุจดวงดาว ระยิบระยับ บนฟากฟ้า
ธรรมะพา สู่จุดหมาย ปลายทางหวัง
ธรรมะคือ เข็มทิศ บอกทิศทาง
ธรรมะพร้อม เคียงข้าง เส้นทางจร
ธรรมะคือ คำตอบ ของชีวิต
ธรรมะคือ เพื่อนสนิท ยามทุกข์ร้อน
ธรรมะคือ สหาย ผู้อาทร
ธรรมะคือ พุทธพร....สาธุชน
ฉะนั้นพึง เพียรยึด ถือธรรมะ
ฉะนั้นพึง ลดละ อกุศล
ฉะนั้นพึง สร้างกรรม นำมงคล
เพื่อสักวัน เก็บเกี่ยวผล บนพิมาน
28 พฤษภาคม 2553 09:55 น.
อ.วรศิลป์
สุขสันต์วิสาขะ
ลดเลิกละอบายมุข
ก่อเกิดกำเนิดสุข
พ้นบ่วงทุกข์พันธนาการ
สุขสันต์วิสาขะ
ด้วยธรรมะอันเฉิดฉาน
กล่อมเกลาจิตวิญญาณ
สุขชื่นบานใต้ร่มธรรม
สุขสันต์วิสาขะ
ด้วยพุทธวจีพร่ำ
แสงทองแห่งพระธรรม
ที่ชี้นำสู่นิพพาน
สุขสันต์วิสาขะ
ตัดราคะที่เผาผลาญ
กลลวงบ่วงแห่งมาร
ขอจงผ่านก้าวพ้นไป
สุขสันต์วิสาขะ
สู่ชัยชนะอันสดใส
รื่นเริงบันเทิงใจ
ชนทั้งหลาย....ผู้ใฝ่ธรรม
" สุขสันต์วิสาขบูชา แด่ดวงจิตใฝ่ธรรมทุกดวง "
13 เมษายน 2553 10:56 น.
อ.วรศิลป์
ประเพณี งดงาม ยามคิมหันต์
คราวสันต์ ห่างหาย ไปจากฟ้า
ดินระอุ ทั้งผืนไร่ และปลายนา
ก็ถึงครา ฉลองกัน " วันสงกรานต์ "
นับเป็นความ เฉลียวฉลาด และปราดเปรื่อง
อันสืบเนื่อง บรรพชน ที่สืบสาน
เถลิงศก แบบไทยไทย มาช้านาน
นำชื่นบาน ด้วยสายน้ำ ฉ่ำชื่นใจ
เพื่อนำความ ชุ่มเย็น ดับความร้อน
เพื่อจะผ่อน คลายทุกข์ ให้สุขใส
เพื่อจะปลูก สิ่งดีงาม ความเป็นไทย
เริ่มปีใหม่ ด้วยสายน้ำ นำยินดี
มาวันนี้ อีกครา เวียนมาถึง
ยังซาบซึ้ง แก่ไจ ไม่หน่ายหนี
" วันสงกรานต์ " ยังคงค่า น่าเปรมปรีดิ์
ความรู้สึก ดีดี มีมากมาย
น้ำขันน้อย ในมือข้า เพลานี้
ปรารถนา นำสิ่งดี ที่เหือดหาย
ปลุกความรัก สามัคคี ที่ใกล้ตาย
กลับหยัดยืน ฟื้นกาย ไทยอีกครา
มาเถิดมา ฉลองกัน ในวันนี้
วอนน้องพี่ ทั่วไทย ได้เห็นค่า
วิถีไทย บรรพชน สั่งสมมา
สุขเถิดหนา รดให้กัน " ขันน้ำใจ "
" สุขสันต์สงกรานต์ 53 แด่ประเทศไทย "
15 มีนาคม 2553 14:43 น.
อ.วรศิลป์
สมเอย....สมเพียร
กับชีวิต ที่วนเวียน กลางป่าเขา
ละบ้านช่อง ห้องหับ พำนักเนา
ยืนหยัดกร้าว ห้าวหาญ มานานปี
ด้วยตระหนัก ในหน้าที่ รับผิดชอบ
สนองตอบ คุณแผ่นดิน ขมันขมี
จนเวลา ที่เหลือ อีกแค่ปี
ก่อนสุดสิ้น หน้าที่ วีรชน
กับความหวัง ครั้งหนึ่ง ในชีวิต
แม้รอดตาย หวุดหวิด มาหลายหน
เขาก็คือ มนุษย์ ปุถุชน
ขอเพียงหน ได้พักผ่อน ก่อนปลดชรา
หากแต่ความ หวังนั้น พลันสลาย
เหตุคำสั่ง โยกย้าย ที่ถามหา
ชื่อตกหล่น หายไป ใครเจตนา
หรือว่าฟ้า กลั่นแกล้ง แล้งน้ำใจ
เขากลับไป ปฏิบัติ ยืนหยัดสู้
รู้ทั้งรู้ ความตาย นั้นกรายใกล้
สู้อุตส่าห์ ระวังตน ให้พ้นภัย
แต่สุดท้าย มิอาจพ้น มือคนพาล
อยากจะถาม นี่หรือ คือรางวัล
ความมุ่งมั่น ในความดี ที่สืบสาน
แม้วันนี้ ชื่อท่าน คือตำนาน
ชายชาติทหาร ผู้กล้า...แห่งแผ่นดิน
แต่จะมี ประโยชน์ อันใดเล่า
กับความเศร้า ความอาลัย ที่สูญสิ้น
หนึ่งคนดี ลาลับ ดับชีวิน
สังเวยสิ้น เพื่อป้องกัน ด้ามขวานทอง
จากใจหนึ่ง ของข้า เพลานี้
วอนน้องพี่ ด้วยใจ ไทยทั้งผอง
จงหันหน้า กลับมา ร่วมปรองดอง
ร่วมปกป้อง แผ่นดิน ถิ่นเกิดเรา
ขอความดี แห่งชาย ชาติทหาร
ปลุกวิญญาณ ผองไทย หายขลาดเขลา
หันหน้ามา ร่วมแรง ร่วมแบ่งเบา
ร่วมปัดเป่า ให้แผ่นดิน สิ้นอธรรม์
และขอร่วม ไว้อาลัย ด้วยใจรัก
ขอวิญญาณ ท่านพำนัก สรวงสวรรค์
ขอจารึก ไว้กับตัว ชั่วกัปกัลป์
เพื่อเล่าขาน เป็นตำนาน " ผู้พัน...เพียร "
แด่ พ.ต.อ.สมเพียร เอกสมญา
ผกก.สภ.บันนังสตา จ.ยะลา
ด้วยความเคารพรักยิ่ง.....อ.วรศิลป์