12 ตุลาคม 2559 10:17 น.
อ.วรศิลป์
ช่างดีหนักหนา
ตื่นเช้ามามีคนบอกคิดถึง
เราอยู่ในความคิดคำนึง
ที่เขาคิดถึงทุกวัน
ช่างดีหนักหนา
ตื่นเช้ามามีคนให้คิดถึง
เขาอยู่ในความคิดคำนึง
ที่เราคิดถึงอยู่ทุกวัน
ช่างดีหนักหนา
ความคิดถึงนำพาใจสุขสันต์
ด้วยสายใจสองคนที่ผูกพัน
ระหว่างกันและกัน....ฉันกับเธอ
8 ตุลาคม 2559 10:50 น.
อ.วรศิลป์
เหมือนฝน จะสั่งฟ้า
บอกร่ำลา ปลายวสันต์
เพื่อล่วง สู่เหมันต์
อันสุขสันต์ ด้วยลมเย็น
นั่งมอง และนั่งฟัง
สายฝนหลั่ง อย่างที่เห็น
หยาดน้ำ สาดกระเซ็น
กระดอนเด็น ไปทั่วลาน
ในใจ ให้คำนึง
หวนคิดถึง ช่วงที่ผ่าน
ยามนี้ ที่ไกลบ้าน
ให้ร้าวราน ในหัวใจ
ห่วงใย ไม่เคยจาง
แม้ช่องว่าง จะกว้างใหญ่
อยากบอก นะคนไกล
ว่าหัวใจ อยู่ใกล้เอย
(เสาร์ 8 ตุลาคม 2559)
26 เมษายน 2559 15:39 น.
อ.วรศิลป์
คนดูดีกับคนดี
สองคนนี้ ต่างกัน
คนดูดีอาจมีเป็นร้อยพัน
แต่คนดีนั้น คงมีไม่กี่คน
คนดูดี ที่ดีเพียงภายนอก
พอเปลือกลอก คงไม่พ้น
สายตาของผู้คน
ได้ยลเห็น ความเป็นจริง
ส่วนคนดี ดีจากข้างใน
จากหัวใจผ่องใสยิ่ง
เป็นคนดี ดีจริงจริง
จึงไม่เกรงกริ่งต่อสิ่งใดใด
ฉะนั้น เมื่อคิดจะดี
จึงสมควรที่ ดีจากหัวใจ
ถ้าดีแค่เปลือกกาย
ถึงสุดท้ายคงไม่เหลือดี
22 เมษายน 2559 17:11 น.
อ.วรศิลป์
เกือบถึงแล้วสินะ วาระสุดท้าย
เกือบถึงแล้วสินะ บั้นปลายชีวิต
เกือบถึงแล้วสินะ วันหลุดพ้นความยึดติด
เกือบถึงแล้วสินะ วันชีวิตหมดลมหายใจ
เกือบถึงแล้วสินะ วันกล่าวอำลาน้องพี่
เกือบถึงแล้วสินะ วันสิ้นความไยดีทั้งหลาย
เกือบถึงแล้วสินะ หน้าประตูแห่งความตาย
เกือบถึงแล้วสินะ วันสุดท้ายก่อนวายชนม์
ยังดีนะที่เกือบถึง
จึงฝากข้อรำพึงกันสักหน
กำเนิดก่อเกิดตัวตน
ดิ้นรนกันหนอคนเรา
ยังดีนะที่เกือบถึง
วันซึ่งทุกอย่างว่างเปล่า
ถนนชีวิตที่ทอดยาว
ขาที่เคยก้าวพลันหยุดเดิน
ฉะนั้นพึงอย่าระเริง
หรือหลงระเหลิงสรรเสริญ
เสพสุขมากมายก่ายเกิน
หมางเมินความดีอันที่ควร
เกือบถึงแล้วนะ วาระสุดท้าย
วันเวลาล่วงไป ไม่เคยหวน
ความตายไม่มีเวลาอันสมควร
คิดได้ควรด่วน " เตรียมตัว "
22 มีนาคม 2559 17:07 น.
อ.วรศิลป์
ปราสาททราย บนชายหาด
คลื่นซัดสาด ปราสาทหาย
กลับคืน สู่ผืนทราย
เนิ่นนานไป ไร้ร่องรอย
ดอกไม้ ที่เบ่งบาน
ไม่กี่วัน พลันร่วงผล็อย
ตระหนักหนอ เวลาน้อย
อย่ามัวคอย รอเวลา
ทำได้ จงทำเถิด
สิ่งประเสริฐ อันล้ำค่า
ความรัก ความเมตตา
มัวรอท่า ทำไมกัน
แบ่ง่ปัน สิ่งดีดี
แก่น้องพี่ เพื่อสร้างสรรค์
เพียงรอยยิ้ม ที่ให้กัน
โลกเราพลัน น่าอยู่เอย