25 เมษายน 2560 16:28 น.
อ.วรศิลป์
จากเส้นใย เส้นน้อยน้อย
ที่ค่อยค่อย ร้อยถักทอ
ค่อยค่อยเพิ่ม ค่อยค่อยต่อ
จนเกิดก่อ ผ้าผืนงาม
ความงดงาม ของผืนผ้า
จึงได้มา เพราะพยายาม
ชีวิต ไม่บุ่มบ่าม
ค่อยค่อยพยายาม ย่อมเกิดคุณ
25 เมษายน 2560 16:21 น.
อ.วรศิลป์
วันนี้ ที่นี่ ฝนตก
แผ่นดิน เปียกโชก ชุ่มน้ำ
คลายผ่อน ร้อนเป็น เย็นฉ่ำ
ด้วยน้ำ ฝนโปรย จากฟ้า
นึกอยาก แบ่งปัน น้ำฝน
ให้ไป ตกหล่น หั่วหล้า
แต่ก็ อับจน ปัญญา
ฝน บ่ ทั่วฟ้า นะเออ
24 เมษายน 2560 15:53 น.
อ.วรศิลป์
ชายสองคน บ้านใกล้กัน
คุยกันลั่น อวดของดี
พระห้อยคอ ที่ต่างมี
ปากพร่ำชี้ สรรพคุณ
คุยกันได้ ไม่นานนัก
อารมณ์ชัก เริ่มเคืองขุ่น
ท้ายสุด เกิดหันหุน
อารมณ์ขุ่น ยิงกันตาย
พระดีดี ที่ห้อยคอ
ที่สุดก็ ช่วยไม่ได้
อเนจอนาถ และเสียดาย
สองสหาย ไม่น่าเลย
23 เมษายน 2560 16:05 น.
อ.วรศิลป์
สนุกแบบง่ายง่าย
กับมือซ้ายมือขวา
สัญลักษณ์กำหนดมา
เกมกีฬาเป่ายิงฉุบ
สองคนคนละฝ่าย
กระดาษ กรรไกร ค้อนทุบ
ปากร้องป่าวยิงฉุบ
มือกางมือหุบใส่กัน
ชีวิตของคนเรา
บางคราวก็เป็นเช่นนั้น
เดาใจกันและกัน
เกมมันมันเป่ายิงฉุบ
21 เมษายน 2560 09:36 น.
อ.วรศิลป์
ความอยาก กับความ จำเป็น
คิดเล่นเล่น เห็นอะไรไหม
ความจำเป็น ใช่มากมาย
แต่ความอยากได้ กลับไม่เคยพอ
รองเท้า มากมาย ในตู้
ใส่ทีละคู่ เท่านั้นหนอ
รู้ทั้งรู้ ว่าเกินพอ
คนเรานี่หนอ แปลกดี